رهایی لوط توسط ابراهیم
14
1 چهار پادشاه یعنی امرافل پادشاه بابل (شینار)، اریوک پادشاه الاسار، كدرلاعمر پادشاه عیلام و تیدال پادشاه گوعیم،
2 رفتند تا با پنج پادشاه دیگر یعنی بابرا پادشاه سدوم، بیرشا پادشاه غموره، شیناب پادشاه ادما، شمبر پادشاه زبوئیم و پادشاه بلا یعنی صوغر جنگ كنند.
3 این پنج پادشاه با هم متّحد شدند و در دشت سدیم كه اکنون دریای مرده نامیده می‌شود به هم پیوستند.
4 اینها دوازده سال زیر نظر كدرلاعمر بودند، امّا در سال سیزدهم برضد او قیام كردند.
5 در سال چهاردهم كدرلاعمر و متّحدان او با لشكریانشان آمدند و رفائیم را در اشتاروت‌كرنین و زیزین را در هام، ایمیم را در دشت قیریتایم
6 و حوریان را در كوههای اَدوم تا الپاران كه نزدیک صحراست تعقیب نموده، شكست دادند.
7 سپس برگشتند و به قادش كه عین‌مشباط می‌باشد آمدند و تمامی عمالیقیان و اموریان را كه در درّهٔ زازون تامار زندگی می‌كردند، مغلوب نمودند.
8 سپس پادشاهان سدوم، غموره، ادما، زبولیم و بلا، لشكریان خود را برای حمله بیرون آورده و در دشت میدیم آمادهٔ جنگ شدند
9 تا با پادشاهان عیلام، گوعیم، بابل و الاسار جنگ كنند. چهار پادشاه به ضد پنج پادشاه.
10 آن دشت پُر از چاههای قیر بود و وقتی كه پادشاهان سدوم و غموره كوشش می‌كردند تا از حملهٔ دشمن فرار كنند در چاهها افتادند، ولی سه پادشاه دیگر به كوهها فرار كردند.
11 آن چهار پادشاه همه چیز را در سدوم و غموره با تمام خوراكی‌ها برداشتند و رفتند.
12 لوط، برادرزادهٔ اَبرام در سدوم زندگی می‌كرد. بنابراین آنها او را با تمام دارایی‌اش برداشتند و بردند.
13 ولی یک نفر كه جان سالم بدر برده بود، آمد و تمام این وقایع را به اَبرام عبرانی اطّلاع داد. او در نزدیكی بلوطستان كه متعلّق به ممری اموریان است، زندگی می‌كرد. ممری و برادرانش اشكول و عانر هم پیمانهای اَبرام بودند.
14 وقتی اَبرام شنید كه برادرزاده‌اش دستگیر شده است، تمام مردان جنگی خود را كه سیصد و هجده نفر بودند احضار كرد و چهار پادشاه را تا دان تعقیب نمود.
15 سپس افراد خود را گروه‌گروه تقسیم كرد و هنگام شب به دشمن حمله كرده آنها را شكست داد و آنها را تا هوباه كه در شمال دمشق است، فراری داد.
16 پس هرچه كه آنها غارت كرده و با خود برده بودند، پس گرفت. او همچنین لوط برادرزادهٔ خود و تمام دارایی‌اش و تمام زنان و اسيران دیگر را بازگردانید.
ملكی‌صدق برای اَبرام دعا می‌كند
17 وقتی اَبرام پس از پیروزی بر كدرلاعمر و پادشاهان دیگر باز می‌گشت، پادشاه سدوم برای استقبال او به دشت شاوه كه دشت پادشاه نیز گفته می‌شود، رفت.
18 ملكی‌صدق كه پادشاه سالیم و كاهن خدای متعال بود، برای اَبرام نان و شراب آورد و
19 برای او دعای خیر كرد و گفت: «خدای متعال كه آسمان و زمین را آفرید اَبرام را بركت دهد.
20 سپاس بر خدای متعال كه تو را بر دشمنانت پیروز گردانید.» اَبرام ده یک آنچه از غنیمت باز آورده بود به ملكی‌صدق داد.
21 پادشاه سدوم به اَبرام گفت: «اموال غنیمتی مال خودت: ولی افرادم را به من برگردان.»
22 اَبرام جواب داد: «من چشم به درگاه خداوند خدای متعال دوخته‌ام كه آسمان و زمین را آفرید
23 که چیزی از اموال تو حتّی یک نخ یا یک بند كفش هم نگاه نخواهم داشت تا نگویی كه من اَبرام را ثروتمند كردم.
24 من چیزی برای خودم نمی‌گیرم مگر آنچه را كه افراد من تصرّف كردند. ولی بگذار همراهان من آنیر و اشكول و ممری سهم خود را بردارند.»