نامهٔ اول پطرس رسول
معرّفی کتاب
نامهٔ اول پطرس به مسیحیان پراکنده در شمال آسیای صغیر نوشته شده است. هدف اصلی نویسنده، تشویق خوانندگان است که در آن زمان، به‌خاطر ایمان خود دچار عذاب و شکنجه شده بودند. برای این کار، نویسنده خبر خوش عیسی مسیح را که با مرگ و قیام و وعده‌های خود به آنها امید بخشیده است، به آنان یادآوری میکند. بنابراین آنها باید جفاها را بپذیرند و تحمّل کنند و مطمئن باشند که این آزمایشها برای صداقت ایمان آنهاست و اینکه در روزی که عیسی مسیح آشکار می‌شود، به آنها پاداش داده خواهد شد.
ضمن تشویق آنها در زمان سختی‌ها، نویسنده به خوانندگان خود توصیه میکند که مانند کسانی‌که به مسیح تعلّق دارند، زندگی کنند.
تقسیم‌بندی کتاب
مقدّمه 1:1-2
یادآوری نجات الهی 3:1-12
نصیحت برای زندگی پاک 13:1-10:2
مسئولیّت‌های مسیحیان در زمان جفا 11:2-19:4
خدمت و فروتنی مسیحی 1:5-11
خاتمه 12:5-14
مقدّمه
1
1 از طرف پطرس، رسول عیسی مسیح به قوم برگزیدهٔ خدا كه در سرتاسر استانهای پنطس، غلاطیه، كپدوكیه، آسیا و بطینیه پراكنده شده‌اند.
2 خدای پدر مطابق ارادهٔ خود، شما را از ازل برگزیده است و شما به وسیلهٔ روح خدا تقدیس شده‌اید تا از عیسی مسیح اطاعت كنید و خون او ریخته شد تا شما پاک شوید. فیض و آرامش برای شما روز افزون باد.
امید زنده
3 سپاس بر خدا، پدر خداوند ما عیسی مسیح، كه به لطف بزرگ خود به وسیلهٔ رستاخیز عیسی مسیح از مردگان، تولّد تازه و امید زنده به ما بخشیده است.
4 تا روزی تمام بركات موعود را به دست آوریم. این بركات در عالم بالا، در جایی‌که خراب و ضایع نمی‌شود و از آب و رنگ نمی‌‌افتد برای شما نگاه داشته می‌شوند.
5 و درحالی‌که شما در انتظار نجاتی هستید كه در زمان آخر به ظهور می‌رسد، خدا با قدرت خود، شما را به وسیلهٔ ایمانتان حفظ خواهد نمود.
6 این امر باید شما را خوشحال كند، اگرچه برای زمان كوتاهی، شاید لازم باشد كه گرفتار درد آزمایشهای سخت شوید.
7 چنانکه طلای فانی در آتش آزمایش می‌شود، ایمان شما نیز باید در زحمات امتحان گردد، (اگرچه ایمان از طلا خیلی گرانبهاتر است.) تا در آن روزی كه عیسی مسیح ظهور میکند، ایمان خالص شما موجب ستایش و جلال و افتخار شما بشود.
8 با وجود اینكه تا به حال مسیح را ندیده‌اید، او را دوست دارید و با اینكه اكنون هم او را نمی‌بینید، به او ایمان دارید و با شادی عظیم و پرشکوه كه غیرقابل توصیف است، شادمان هستید
9 و نتیجهٔ نهایی ایمان شما این خواهد بود كه جانهای خود را نجات می‌دهید.
10 در خصوص این نجات، انبیاء نه فقط پیشگویی كردند كه از راه فیض خدا به شما خواهد رسید، بلكه مطالعه و تحقیقی عمیق دربارهٔ آن نموده‌اند
11 و وقتی روح مسیح كه در آنها بود، دربارهٔ زحماتی كه مسیح می‌بایست متحمّل شود، جلالی كه به دنبال آنها خواهد آمد پیشگویی كرد، آنها سعی می‌کردند بدانند كه زمان وقوع آن چه موقع خواهد بود و چگونه خواهد آمد.
12 امّا آنها فقط به این حقیقت پی بردند كه مأموریت آنان به‌خاطر خودشان نبود، بلكه برای شما بوده است. كسانی که بشارت انجیل را به شما دادند با كمک روح‌القدس كه از عالم بالا فرستاده شده است، این حقایق را به شما گفته‌اند؛ حقایقی كه حتّی فرشتگان آرزوی درک آنها را دارند.
دعوت برای زندگی پاک
13 پس حواس خود را جمع كرده و هوشیار باشید. در انتظار آن فیضی كه در وقت ظهور عیسی مسیح نصیب شما خواهد شد، با امید به سر برید.
14 مثل فرزندانی كه مطیع خدا هستند، نگذارید آن تمایلات نفسانی كه به دوران جهالت گذشتهٔ شما مربوط است، زندگی شما را تحت تأثیر خود قرار دهند.
15 بلكه چنانکه خدایی كه شما را خوانده است، پاک است شما نیز در تمام رفتارتان پاک باشید.
16 زیرا کتاب‌مقدّس می‌فرماید:
«شما باید مقدّس باشید، زیرا که من قدّوسم.»
17 شما در دعاهای خود، كسی را پدر خطاب می‌کنید كه بدون هیچ‌گونه تبعیضی همه را مطابق کارهایشان داوری خواهد كرد بنابراین شما بقیّهٔ عمر خود را بر روی زمین با خداترسی بگذرانید.
18 فراموش نكنید كه شما از قید روشهای بیهودهٔ زندگی كه از نیاکان خود آموخته بودید، آزاد شدید و این آزادی با پرداخت چیزهای فانی مثل طلا و نقره نبود؛
19 بلكه با خون گرانبهایی مانند خون برّه‌ای بی‌نقص و عیب، یعنی با خون مسیح آزاد شدید.
20 خدا قبل از آفرینش جهان او را برای همین كار معیّن فرمود، ولی او در زمان آخر به‌خاطر شما ظاهر شده است.
21 شما به وسیلهٔ مسیح به خدا ایمان دارید، خدایی كه مسیح را پس از مرگ زنده گردانید و به او جاه و جلال بخشید تا ایمان و امید شما به خدا متّکی باشد.
22 اكنون چون از حقیقت اطاعت می‌کنید، جانهای خود را پاک و منزّه ساخته‌اید، می‌توانید یكدیگر را صمیمانه دوست داشته باشید. پس یكدیگر را از دل و جان دوست بدارید.
23 این بار تولّد شما در اثر تخم فانی نبود بلكه به وسیلهٔ تخم غیرفانی، یعنی كلام خدای زنده و جاودان تولّد تازه یافتید.
24 زیرا
«تمام آدمیان مثل علف هستند،
و تمام جلال آنان مانند گل علف است.
علف خشک می‌شود و گلش می‌ریزد،
25 امّا كلام خدا تا ابد باقی است.»
و این كلام همان مژده‌ای است كه به شما داده شده است.