132
داوود و معبد بزرگ
1 خداوندا، داوود و زحمتهایی را که متحمّل شد
فراموش مکن.
2 به یادآور که قسم خورد
و برای تو ای خدای یعقوب نذر کرد:
3-5 «من تا خانه‌ای برای خداوند بنا نکنم،
به خانهٔ خود نخواهم رفت
و استراحت نخواهم كرد
و نخواهم خوابید.»
6 در بیت‌لحم، از وجود صندوق پیمان باخبر شدیم
و در شهر یعاریم آن را یافتیم.
7 بیایید به خانهٔ خداوند برویم
و در برابر تختش او را پرستش کنیم.
8 خداوندا، با صندوق پیمان که نشانهٔ قدرت توست
به معبد بزرگ خود بیا
و برای همیشه در آنجا ساکن شو.
9 کاهنانت لباس عدالت بپوشند
و مؤمنین تو با شادی برایت سرود بخوانند!
10 به‌خاطر بنده‌ات داوود،
روی خود را از پادشاه برگزیده‌ات بر مگردان.
11 تو به داوود وعده دادی
و از وعدهٔ خود بر نمی‌گردی:
«یکی از فرزندان او را پادشاه می‌سازم.
و او بعد از تو سلطنت خواهد کرد
12 اگر فرزندان تو نیز به پیمان
و احکام من وفادار بمانند،
فرزندان آنها نیز تا به ابد بر تخت سلطنت تو خواهند نشست.»
13 خداوند صهیون را
برای سکونت خود برگزید
14 و فرمود: «در اینجا برای همیشه سکونت خواهم کرد
زیرا چنین اراده نموده‌ام.
15 تمام احتیاجات صهیون را به فراوانی برآورده خواهم ساخت
و بینوایان آن را با غذا سیر خواهم كرد.
16 کاهنانش را لباس رستگاری خواهم پوشانید
و مؤمنیش با شادی سرود خواهند خواند.
17 در اینجا، داوود را به قدرت خواهم رسانید
و چراغی برای برگزیدهٔ خود روشن خواهم کرد.
18 دشمنانش را با لباس خجالت خواهم پوشانید،
امّا سلطنت او کامیاب و شکوفا خواهد شد.»