38
سرود داوود، یک سوگواری
دعای شخص رنج دیده
1 خداوندا، هنگامی‌که خشمناک هستی مرا مجازات نکن.
2 تیرهای تو در بدنم فرو رفته‌اند؛
و مرا به زمین زده‌ای.
3 به‌خاطر خشم تو در عذاب شدید هستم.
از دست گناهانم، همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.
4 چون گناهان من از سرم گذشته
و برای من بار سنگینی شده‌اند.
5 به‌خاطر حماقتم، زخمهای بدنم بو گرفته
و متعفّن شده‌اند.
6 به خود می‌پیچم و قامتم منحنی شده
و سراسر روز ناله می‌کنم.
7 کمرم از شدّت درد می‌‌سوزد
و همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.
8 بکلّی لِه شده و از بین رفته‌ام
و از شدّت ناله به تلاطم افتاده‌‌ام.
9 خداوندا، تو از خواسته‌های من آگاهی
و ناله‌ها‌یم از تو پنهان نیست.
10 دل من به تپش افتاده و نیرویم را از دست داده‌ام
و نوری در چشمم نمانده است.
11 دوستان و همسایگانم به‌خاطر بلایی که بر من آمده از من دوری می‌کنند
و حتّی خویشاوندانم از من گریزانند.
12 دشمنان جانم برایم دام گسترده‌اند
و کسانی‌که می‌‌‌خواهند مرا اذیّت کنند، تهدیدم می‌کنند
و تمام روز برایم نقشه می‌کشند.
13 امّا من مانند ناشنوایی هستم که نمی‌شنود
و همچون لالی که حرف نمی‌زند.
14 بلی، مانند کرها نه می‌شنوم
و نه جواب می‌دهم.
15 امّا ای خداوند، به تو توکّل دارم.
ای خداوند، خدای من، تو جواب خواهی داد.
16 من به درگاه تو دعا می‌کنم.
تو نگذار که آنان از ناراحتی من شاد شوند و بر خود ببالند.
17 جانم به لب رسیده است
و از شدّت درد لحظه‌ای آرام ندارم.
18 من به گناهان خود اعتراف می‌کنم
و از خطاهایی که کرده‌‌ام پشیمانم.
19 دشمنانم سالم و قوی هستند
و آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند بسیارند.
20 آنانی که به عوض نیکی‌های من به من بدی می‌کنند
با من مخالفت می‌کنند، چون من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.
21 خداوندا، مرا ترک مکن!
ای خدای من، از من دور مباش!
22 ای خداوند، ای نجات‌دهندهٔ من، به کمک من بشتاب!