سرود پیروزی داوود
(مزمور 18)
22
1-2 داوود بعد از آنکه خداوند او را از دست شائول و دیگر دشمنانش رهانید، این سرود را به سپاس نجات خود، برای خداوند سرایید:
خداوند پشتیبان من است،
و پناهگاه مستحکم من.
3 خدای من، نجات‌دهندهٔ من است.
او همانند یک پناهگاه از من محافظت میکند؛
او مرا حمایت میکند و در امنیّت نگاه می‌دارد.
او نجات‌دهندهٔ من است.
او مرا حمایت میکند و از دست دشمنانم رهایی‌ام میبخشد.
4 خداوند را که شایستهٔ سپاس و ستایش است می‌طلبم،
و از شر دشمنانم در امان هستم.
5 امواج مرگ به دورم حلقه زده‌اند
و امواج نابودکننده احاطه‌ام کرده‌اند.
6 طنابهای گور به دورم حلقه زده‌اند
و مرگ، دام خود را بر سر راهم قرار داده است.
7 در مشکلاتم به حضور خداوند زاری نمودم،
از خدای خود کمک خواستم.
و او از معبد خود نالهٔ مرا شنید
و فریاد من به گوشش رسید.
8 آنگاه زمین لرزید و تکان خورد
و بنیاد آسمانها از شدّت خشم او به لرزه افتاد.
9 از سوراخهای بینی او دود برآمد
و از دهانش زغال برافروخته و آتش کشنده بیرون آمد.
10 او آسمانها را شکافت و فرود آمد
و زیر پاهایش ابرهای سیاه بود.
11 او با سرعت بر فرشتهٔ بالدار خود پرواز کرد
و بر بالهای باد پرواز کرد.
12 او با تاریکی خود را پوشانید
و ابرهای سیاه باران‌زا احاطه‌اش کردند.
13 از روشنی حضور او شراره‌ها زبانه کشیدند.
14 خداوند نیز در آسمانها با صدای رعدآسا سخن گفت.
و صدای خداوند متعال شنیده شد.
15 تیرهای خود را پرتاب نمود و دشمنانش را پراکنده ساخت
و با رعد و برق همه را آشفته کرد.
16 عمق دریا ظاهر شد
و بنیاد زمین آشکار گردید،
هنگامی که خداوند دشمنانش را توبیخ کرد
و با خشم بر آنها غرید.
17 خداوند دستش را از آسمان دراز کرد و مرا برگرفت؛
و از آبهای عمیق مرا بیرون کشید.
18 او مرا از دست دشمنان قدرتمندم
و از دست تمام کسانیکه از من متنفّرند رهانید
آنها برایم خیلی قوی بودند.
19 وقتی در سختی بودم، بر سرم ریختند،
امّا خداوند از من حمایت کرد.
20 او مرا کمک کرد تا از خطر رهایی یابم؛
او مرا نجات داد زیرا از من خشنود بود.
21 خداوند به‌خاطر نیکوکاری‌ام به من پاداش داد
و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت عطا نمود.
22 من دستورات خداوند را بجا آورده‌ام
و روی خود را از خدا برنگردانیده‌ام.
23 احکام او را انجام داده‌ام
و از اوامر او سرپیچی نکرده‌ام.
24 در پیشگاه او بی‌عیب بوده
و از گناه دوری کرده‌ام.
25 بنابراین به‌خاطر نیکوکاری‌ام به من پاداش داد،
و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت عطا نمود.
26 ای خداوند، تو با اشخاص وفادار، وفادار هستی
و به مردم بی‌عیب، نیکویی می‌کنی.
27 با کسانیکه پاک هستند با پاکی رفتار می‌نمایی
و با کسانیکه کجرو هستند مخالفت می‌کنی.
28 تو فروتنان را نجات می‌بخشی،
و اشخاص متکبّر را سرنگون می‌کنی.
29 ای خداوند، تو نور من هستی
تاریکی مرا روشن گردان.
30 با نیروی تو به دشمن یورش می‌برم
و دژهای آنان را درهم می‌شکنم.
31 راه خدا کامل و وعدهٔ خدا قابل اطمینان است،
او حافظ کسانی است که به او پناه می‌برند.
32 خداوند، تنها خداست؛
خدا تنها تکیه‌گاه ماست.
33 این خدا، پناهگاه پایدار من است
و راه من را امن ساخته است.
34 پاهای مرا مانند پاهای آهو ساخته
و بر کوهها استوارم نموده است.
35 دستهایم را برای جنگ تعلیم می‌دهد
تا بتوانم قویترین کمان را به دست گیرم.
36 ای خداوند تو از من حمایت نموده و مرا نجات دادی،
کمک تو مرا به عظمت رسانید.
37 راه را برای قدمهایم هموار ساختی،
تا پاهایم نلغزند.
38 دشمنانم را تعقیب کردم و آنها را شکست دادم؛
و تا آنها را از بین نبردم بازنگشتم.
39 آنها را بکلّی پایمال نمودم تا دیگر بر نخیزند
و به زیر پاهایم جان دادند.
40 تو برای مبارزه به من نیرو بخشیدی
و دشمنانم زیر پاهایم جان دادند.
41 دشمنانم را متواری ساختی
و کسانی را که از من نفرت داشتند، نابود کردم.
42 آنها برای کمک زاری می‌کنند، امّا کسی به دادشان نمی‌رسد.
خداوند را صدا کردند، امّا او به آنها جوابی نداد.
43 من آنها را همچون غبار زمین، خُرد کردم
و به زیر پاهای خود مانند گل و لای کوچه پایمال نمودم.
44 تو مرا از دست مردم ستیزه‌گر رهانیدی،
و فرمانروایی مرا بر ملّتها حفظ نمودی؛
مردمی را که نمی‌شناختم، اکنون مرا خدمت می‌کنند.
45 بیگانگان نزد من تعظیم می‌کنند
و دستوراتم را فوراً اطاعت می‌نمایند.
46 آنها دلسرد شده‌اند
و با ترس و لرز از قلعه‌‌های خود بیرون می‌آیند.
47 خداوند زنده است! حامی خود را ستایش می‌کنم!
متبارک باد خدای قدرتمند که مرا نجات می‌دهد!
48 او در برابر دشمنانم مرا پیروزی میبخشد
و ملل جهان را به دست من مغلوب می‌سازد.
49 او مرا از دست دشمنانم می‌رهاند.
و نزد دشمنانم سرافرازم می‌نماید
و مرا از چنگ مردم ظالم نجات می‌دهد.
50 بنابراین من تو را در میان ملّتها ستایش می‌کنم
و سرود نیایش برای تو می‌خوانم.
51 خداوند پیروزی و افتخار را نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود میکند
و به برگزیدهٔ خود داوود، و فرزاندان او
برای همیشه رحمت و شفقت نشان می‌دهد.