Soru: İsa Cennet’e götüren tek yol mudur?

Yanıt: “Ben aslında iyi bir insanım, bu yüzden Cennet’e gideceğim.” “Tamam, bazı kötü şeyler yapıyorum, ama yaptığım iyi şeyler yaptığım kötü şeylerden daha çok. Bu yüzden Cennet’e gideceğim.” “Tanrı beni Kutsal Kitap’a göre yaşamadığım için Cehennem’e göndermez. Artık zaman değişti!” “Sadece çocukları taciz edenler ve adam öldürenler gibi gerçekten kötü insanlar Cehennem’e gidecektir.”

Bütün bunlar yaygın bahanelerdir ama aslında bunların hepsi yalandır. Bu düşünceleri, dünyanın yöneticisi olan İblis aklımıza koyar. O ve onu izleyen herkes Tanrı’nın düşmanıdır (1Petrus 5:8). İblis insanları aldatır ve sık sık da kendini iyi birisiymiş gibi gösterir (2 Korintliler 11:14) ama Tanrı’ya ait olmayanların hepsinin düşüncelerini o yönetir. “Tanrı'nın görünümü olan Mesih'in yüceliğiyle ilgili Müjde'nin ışığı imansızların üzerine doğmasın diye, bu çağın ilahı onların zihinlerini kör etmiştir” (2 Korintliler 4:4).

Tanrı’nın küçük günahlara önem vermediği ya da Cehennem’in “kötü insanlar” için olduğu bir yalandır. Her günah, “küçük beyaz bir yalan bile” bizi Tanrı’dan ayırır. Herkes günah işlemiştir ve kimse kendi başına Cennet’e gitmeye yeterli olacak kadar iyi değildir (Romalılar 3:23). Cennet’e gitmek iyi işlerimizin kötü işlerimizden daha çok olmasını temel almaz, öyle olsaydı hepimiz kaybederdik. “Eğer bu, lütufla olmuşsa, iyi işlerle olmamış demektir. Yoksa lütuf artık lütuf olmaktan çıkar!” (Romalılar 11:6). Cennet’e gitmeyi hak etmek için hiçbir iyi şey yapamayız (Titus 3:5).

“Dar kapıdan girin. Çünkü yıkıma götüren kapı geniş ve yol enlidir. Bu kapıdan girenler çoktur” (Matta 7:13). Tanrı’ya güvenmenin popüler olmadığı bir kültürde herkes günah dolu bir yaşam sürüyor bile olsa, Tanrı bunu mazur görmeyecektir. “Sizler bir zamanlar içinde yaşadığınız suçlardan ve günahlardan ötürü ölüydünüz. Bu dünyanın gidişine ve havadaki hükümranlığın egemenine, yani söz dinlemeyen insanlarda şimdi etkin olan ruha uymaktaydınız” (Efesliler 2:1-2).

Tanrı dünyayı yarattığı zaman dünya kusursuz ve iyiydi. Tanrı bundan sonra Adem’le Havva’yı yarattı ve onlara kendi özgür iradelerini verdi. Böylece Tanrı’yı izleyip O’na itaat etme konusunda bir seçim hakları olacaktı. Ama İblis tarafından Tanrı’ya itaatsizlik etmek üzere ayartıldılar ve günah işlediler. Bu onları (ve biz dahil, onlardan sonra yaşayan herkesi) Tanrı’yla yakın bir ilişkiye sahip olabilmekten uzaklaştırdı. Tanrı kusursuz ve kutsaldır ve günahı cezalandırması gerektir. Bizler günahkârlar olarak Tanrı’yla tek başımıza barışamayız. Bunun için Tanrı, Kendisiyle Cennet’te birleşebilmemiz için bir yol sağladı. “Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki, biricik Oğlu'nu verdi. Öyle ki, O'na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın, hepsi sonsuz yaşama kavuşsun” (Yuhanna 3:16). “Çünkü günahın ücreti ölüm, Tanrı'nın armağanı ise Rabbimiz Mesih İsa'da sonsuz yaşamdır” (Romalılar 6:23). İsa bizim kendi günahlarımızdan ötürü ölmemiz gerekmesin diye bizim günahlarımız için ölmek üzere doğmuştu. Ölümünden üç gün sonra ölümden diriltilerek (Romalılar 4:25) ölüm üzerinde zaferli olduğunu kanıtlamıştı. İsa, eğer sadece iman edersek O’nunla kişisel bir ilişkiye sahip olabilmemiz için Tanrı’yla insan arasındaki uçurumun üzerine bir köprü kurdu.

“Sonsuz yaşam, tek gerçek Tanrı olan seni ve gönderdiğin İsa Mesih'i tanımalarıdır” (Yuhanna 17:3). İnsanların çoğu Tanrı’ya inanır, İblis bile Tanrı’ya inanır. Ama kurtuluşu almak için Tanrı’ya dönmeli, O’nunla kişisel bir ilişki oluşturmalı, günahımızdan dönmeli ve O’nu izlemeliyiz. Sahip olduğumuz ve yaptığımız her şeyle İsa’ya güvenmeliyiz. “Tanrı insanları İsa Mesih'e olan imanlarıyla aklar. Bunu, iman eden herkes için yapar. Hiç ayrım yoktur” (Romalılar 3:22). Kutsal Kitap, kurtuluş için Mesih’ten başka bir yol olmadığını öğretir. İsa, Yuhanna 14:6’da şöyle der: “Yol, gerçek ve yaşam Ben'im. Benim aracılığım olmadan Baba'ya kimse gelemez.”

İsa kurtuluşa götüren tek yoldur çünkü günah cezamızı ancak O ödeyebilir (Romalılar 6:23). Başka hiçbir din günahın derinliğini, ciddiliğini ve sonuçlarını öğretmez. Başka hiçbir din, sadece İsa Mesih’in sağlayabileceği günahın bedelinin nihai ödenmesini sunmaz. Başka hiçbir “dinin kurucusu” insan haline gelen Tanrı değildi (Yuhanna 1:1,14) – bu da sonsuz bir borcun ödenmesinin tek yoludur. İsa’nın bizim günah borcumuzu ödeyebilmesi için Tanrı olması gerekiyordu. İsa’nın ölebilmesi için insan olması gerekiyordu. Kurtuluş sadece İsa Mesih’e iman aracılığıyla mümkündür! “Başka hiç kimsede kurtuluş yoktur. Bu göğün altında insanlara bağışlanmış, bizi kurtarabilecek başka hiçbir ad yoktur” (Elçilerin İşleri 4:12).

Burada okuduklarınızdan ötürü Mesih’i kabul etmeye karar verdiniz mi? Eğer verdinizse, lütfen aşağıdaki “Bugün Mesih’i kabul ettim” düğmesine basın.