Soru: Hristiyanlar’ın Eski Antlaşma yasasına itaat etmeleri gerekiyor mu?
Yanıt:
Bu konuyu anlamanın anahtarı, Eski Antlaşma yasasının Hristiyanlar’a değil, İsrail ulusuna verilmiş olduğunu bilmektir. Örneğin, On Emir gibi, yasaların bazıları İsrailliler’e Tanrı’ya nasıl itaat edeceklerini ve O’nu nasıl hoşnut edeceklerini göstermek için verilmişti. Kurban sistemi gibi, yasalardan bazıları, İsrailliler’e nasıl tapınacaklarını ve günahın kefaretini nasıl sağlayacaklarını göstermek içindi. Yemek ve giysilerle ilgili olan bazı yasalar İsrailliler’i diğer uluslardan farklı kılmak içindi. Eski Antlaşma’nın hiçbir kısmı günümüzde bizi bağlamaz. İsa çarmıhta öldüğünde Eski Antlaşma yasasına son vermişti (Romalılar 10:4; Galatyalılar 3:23-25; Efesliler 2:15).
Bizler Eski Antlaşma yasası yerine, Mesih’in yasasının altındayız (Galatyalılar 6:2) ve bu yasa da şöyle der: “Tanrın Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla seveceksin...Komşunu kendin gibi seveceksin” (Matta 22:37-39). Bu iki buyruğa itaat edersek Mesih’in bizden istediği her şeyi yerine getirmiş oluruz: “Kutsal Yasa'nın tümü ve peygamberlerin sözleri bu iki buyruğa dayanır” (Matta 22:40). Ancak bu Eski Antlaşma yasasının günümüzde geçersiz olduğu anlamına gelmez. Eski Antlaşma yasasındaki buyrukların birçoğu, “Tanrı’yı sevmek” ve “insanın komşusunu sevmesi” kategorilerine girer. Eski Antlaşma yasası, Tanrı’yı nasıl seveceğimizi ve komşumuzu sevmeye nelerin dahil olduğunu bilmemiz için bize iyi bir yol gösterici olabilir. Aynı zamanda, Eski Antlaşma yasasının günümüzde Hristiyanlar için geçerli olduğunu söylemek doğru değildir. Eski Antlaşma yasası bir ünitedir (Yakup 2:10). Bu yasanın içindeki maddelerin ya hepsi geçerli, ya da hepsi geçersizdir. Mesih, Eski Antlaşma yasasının kurbansal sistem gibi bir kısmını yerine getirdiyse, hepsini yerine getirmiştir.
“Tanrı'yı sevmek O'nun buyruklarını yerine getirmek demektir. O'nun buyrukları da ağır değildir” (1 Yuhanna 5:3). On Emir aslında Eski Antlaşma yasasının bütününün bir özetidir. On Emir’den dokuzu Yeni Antlaşma olan İncil’de açıkça tekrarlanmıştır (tekrarlanmayan sadece Şabat Günü’nü yerine getirmeyle ilgili emirdir). Tabii ki, eğer Tanrı’yı seviyorsak, sahte tanrılara tapmayız ya da putların önünde eğilmeyiz. Eğer komşularımızı seviyorsak, onları öldürmeyiz, onlara yalan söylemeyiz, onlarla zina etmeyiz ya da onlara ait olan şeylere göz dikmeyiz. Eski Antlaşma yasasının amacı, insanları yasayı yerine getirme gücüne sahip olmadığımız konusunda ikna etmek ve Kurtarıcı olarak İsa Mesih’e olan ihtiyacımıza işaret etmekti (Romalılar 7:7-9; Galatyalılar 3:24). Tanrı, Eski Antlaşma yasasının hiçbir zaman bütün insanlar için evrensel bir yasa olmasını tasarlamamıştı. Bizim Tanrı’yı ve komşularımızı sevmemiz gerekir. Eğer bu buyruklara sadık bir şekilde itaat edersek, Tanrı’nın bizden istediği her şeyi yerine getirmiş oluruz.