स्तोत्रसंहिता 129
वर मंदिरात जाण्याच्या वेळचे स्तोत्र
1 “मला आयुष्यभर खूप शत्रू होते.”
इस्राएल, आम्हाला त्या शंत्रूंबद्दल सांग.
2 मला आयुष्यभर खूप शत्रू होते
पण ते कधीही विजयी झाले नाहीत.
3 माझ्या पाठीत खोल जखमा होईपर्यंत त्यांनी मला मारले.
मला खूप मोठ्या आणि खोल जखमा झाल्या.
4 पण परमेश्वराने दोर कापले
आणि मला त्या दुष्टांपासून सोडवले.
5 जे लोक सियोनचा तिरस्कार करीत होते, त्यांचा पराभव झाला.
त्यांनी लढणे थांबवले आणि ते पळून गेले.
6 ते लोक छपरावरच्या गवतासारखे होते.
ते गवत वाढण्या आधीच मरुन जाते.
7 ते गवत कामगाराला मूठ भरही मिळू शकत नाही.
धान्याचा ढीग करण्याइतकेही ते नसते.
8 त्यांच्या जवळून जाणारे लोक, “परमेश्वर तुला आशीर्वाद देवो” असे म्हणणार नाहीत.
लोक त्यांचे स्वागत करुन, “आम्ही परमेश्वराच्या नावाने तुम्हाला आशीर्वाद देतो” असे म्हणणार नाहीत.