13
او هُداوند! تان کدێن؟
په سازگر و وش‌آوازانی سالارا. داوودئے زَبور.
1 او هُداوند! تان کدێن؟ بارێن منا تان اَبدَ شمۆشئے؟
تان کدێن وتی دێما چه من پناهَ کنئے و پۆشێنئے؟
2 تان کدێن منی پگر و اندێشگ منا آزار بدئینت،
هر رۆچ دلُن گَمیگ؟
تان کدێن دژمن منی سرا بالادست ببیت؟
3 او هُداوند! منی هُدا! منی چارگا بکن و پَسّئو دئے!
چمّانُن رُژنا کن، اگن نه، مرکئے وابا وپسان.
4 چۆ مبیت دژمن بگوَشیت: «من آییئے سرا سۆبێن بوتگان»،
بدواه شادان ببیت که منَ لرزان.
5 بله تئیی مِهرئے سرا تئوکلَ کنان،
دلُن گَل و بالَ بیت که تئو منا رَکّێنتگ.
6 هُداوندا نازێنان،
که مُدام منی سرا مهربان بوتگ.