6
 1 केरीन आवो, मसीन हिक ने सुरवात सोड़ीन, आपु खेरायीन उगे ओंगाण वोड़ती जाता, एने मोतीन डायलाह रेन कामान द्वारे पासतावान पायो पोशा नाय टाके, एने बोगवानान उपेर वालो बुरहो,  2  * 6:2 बपतीस्मा; नाहते चोखो केरनेन नेम।बपतीस्मान हिक एने उपेर आथाह मेलनो, एने मुरेल माय रेन जीव उठणो, एने कायेम ने नियाव।  3 एने केदी बोगवान होदी ते आपु ओहलोच केरहु।  4 काहाकाय जा माणहे बोरहाह सोड़ देतेह, ताह पुशो पासतावो केरनेन केरता किहीक लाव सेकतेह? ता एक वार बोगवानान उजेड़ माय एता; जा हेरगावाला वरदानान होवाद चाखील एने चोखाला जीवान आपणो वाटो सापड़ायेल हेते,  5 एने ता बोगवानान वचन कोलोक हाजो हे ज्य जाणेल हेते, एने जो आवणारा कालान केरता ताकेत हे।  6 एने केदी ता बोरहाम रेन बोटकी जाती ते ताह पोशो मोन फिरावणे नाह एण्यो हे, काहाकाय ता बोगवानान बेटाख पोशा खुरूसखाम पोर चेड़ावतेह, एने ताह आखान ओंगाण ईजुत वेरनेन बाराम बाणावतेह। 
 7 काहाकाय ती देरती कायेम पोड़नार पाण्याह हुकाड़ दिथे, एने पिय पियेन किरसाणान केरता लागणार कामाय पाकाड़ेह, ती बुय बोगवानान उगे रेन बोरकेत सापड़ावेह।  8 पुण ती बुय काटा एने खेड़ उगाड़ेह, ते ती काईच कामान नाह सोती एने तीह बोगवानान हाराप एने आक्ठा केरीन खेतेम केरनेन बिय हे। 
 9 पुण एय मोंगाल्ला दोस्ती, आमु इहकेरीन वातु केरतेह, पुण तुमरा बाराम ज्याह रेन बी हाजी वातुन बुरहो हे। ती वातु जी तुमरा सुटकाराह लागेल हे।  10 तुमू बोगवानान माणहान कायेम मोदेक केरीन जो मोंग देखाड़ेल हेते, ताह एने तुमरा दिहरा कामाह बोगवान केदी नाय विहरी तु अन्यायी नाह सुतो।  11 आमरी जुलूम होवटी आसा हे, काय तुमू माय रेन एकेक जाण जिवाय वोर इहीचकेरीन केठीण मेहनेत किरते रिवो, काय जान तुमू आसा किरते रेतेह।  12 आमरी ज्यी आसा नाह काय तुमू आलह्या बुणो, पुण ता माणहान गेत बुणो, जा बुरहो एने दिरी हेऱ्या ती वोस्तुह सापड़ावतेह, जान बोगवान वायदो किरेल ईतो। 
बोगवानान मोजबुत वायदो 
 13 बोगवान जेवी अब्राहामाह वायदो किऱ्यो ते सुगोण खाणेन केरता तान ओंगाण सोताह रेन मुठो दिहरो कुणीच नाह एतो, केरीन तो ताच ने नाव माय ज्यी सुगोण खाईल।  14 एने केयो, “मी वायदो केरथु काय तुवाह खेरीच बोरकेत आपुह, एने तुवाह जुलूम होवटा सोरा आपुह।”  15 एने केरीन अब्राहाम दिर मेलीन वाट जुवते रिनो, एने ताह तो जुड़नो, जान वायदो बोगवान ता हिऱ्यो किरेल ईतो।  16 काहाकाय माणुह ते ताह रेन एगदा मोटला माणहान सुगोण खाणे, एने ती सुगोण सोब बोलचालीह बोंद केरीन जो काय केवाय जाथे ताह पाक्को केर दिथे।  17 बोगवान किरेल वायदाह लेणाराह तु साप केर देणे होदतालो, काय तु तान उद्देशाह केदी नाह बोदेलने; केरीन तु तान वायदा हिऱ्यो तान सुगोण जोड़ दिनो।  18 न्या दुय वातु हेत्यु तान वायदो एने तान सुगोण ज्यु केदी नाह बोदेल सेकत्यु एने जीन बाराम बोगवान केदी जुठ नाह केय सिकेत। केरीन आपु जा बोगवानान आहने आसरो लेणेन केरता आयेल हेते एने जी आसा तु आपेल हे तीह देरीन जुलूम खुसी माय बोरायेल हेते।  19 ज्यी आसा आपणा जीवान केरता ओहलो लंगर हे जो थोबीन एने मोजबुत हे, एने पोड़दान माय चोखाले जागे वोर पुचेह,  20 जाहरी यीशु आपणी वोतीन आपुह रेन पेल रिगेल, तु मलकिसिदक ने रिती माय कायेम कायेम ने केरता मुखी चाकर्यो बोण गीयो।† 6:20 मलकिसिदक माय (देखी 5:6।)