สดุดี ๓๑
วอนขอและวางใจในพระเจ้า 
ถึงหัวหน้าวงดนตรี เพลงสดุดีของดาวิด 
 ๑ โอ พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้ามีพระองค์เป็นที่พึ่งพิง 
อย่าให้ข้าพเจ้าต้องอับอายเลย 
พระองค์เป็นผู้มีความชอบธรรม 
โปรดช่วยข้าพเจ้าให้พ้นภัยเถิด 
 ๒ เงี่ยหูฟังข้าพเจ้า 
ช่วยข้าพเจ้าให้ปลอดภัยโดยเร็วที่สุด 
โปรดเป็นศิลาที่พึ่งพิงแก่ข้าพเจ้า 
เป็นป้อมปราการอันแข็งแกร่งเพื่อช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้น 
 ๓ เพราะพระองค์เป็นศิลาและป้อมปราการของข้าพเจ้าอย่างแท้จริง 
เพื่อพระนามของพระองค์ โปรดนำทางและชี้แนะข้าพเจ้า 
 ๔ ให้ข้าพเจ้าหลุดออกจากตาข่ายพรางที่มีไว้ดักข้าพเจ้า 
เพราะพระองค์เป็นที่พึ่งพิงของข้าพเจ้า 
 ๕ ข้าพเจ้าขอฝากวิญญาณของข้าพเจ้าไว้ในมือของพระองค์ด้วย*  ลูกา 23:46 
พระองค์ได้ไถ่ข้าพเจ้า โอ พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าผู้สัตย์จริง 
 ๖ ข้าพเจ้าเกลียดผู้ที่ฝักใฝ่ในรูปปั้นไร้ค่า 
และข้าพเจ้าวางใจในพระผู้เป็นเจ้า 
 ๗ ข้าพเจ้าจะชื่นชมยินดีและดีใจในความรักอันมั่นคงของพระองค์ 
เพราะพระองค์เห็นความทุกข์ทรมานของข้าพเจ้า 
และพระองค์ทราบถึงความทุกข์ยากในชีวิตของข้าพเจ้า 
 ๘ พระองค์ไม่ปล่อยให้ข้าพเจ้าตกอยู่ในเงื้อมมือของศัตรู 
และช่วยให้เท้าของข้าพเจ้าพ้นจากบ่วงอันตราย 
 ๙ โอ พระผู้เป็นเจ้า โปรดเมตตาข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้ามีความทุกข์ 
ความระทมใจทำให้ดวงตาข้าพเจ้าช้ำชอก 
จิตวิญญาณและร่างกายข้าพเจ้าก็เช่นกัน 
 ๑๐ ด้วยว่าชีวิตข้าพเจ้าเต็มด้วยความเศร้า 
และวิตกกังวลอยู่นานหลายปี 
พละกำลังของข้าพเจ้าอ่อนล้าเพราะบาปของข้าพเจ้า 
และกระดูกก็กร่อนลง 
 ๑๑ ข้าพเจ้าเป็นที่ดูหมิ่นของศัตรูทั้งปวง 
เป็นที่หวาดกลัวในหมู่เพื่อนบ้านข้าพเจ้า 
บรรดาคนที่รู้จักก็หวาดกลัวในตัวข้าพเจ้า 
ใครๆ ที่เห็นข้าพเจ้าตามถนนหนทางก็พากันวิ่งหนี 
 ๑๒ พวกเขาลืมข้าพเจ้าเหมือนกับว่าข้าพเจ้าได้ตายจากไปเสียแล้ว 
ข้าพเจ้าได้กลายเป็นเสมือนภาชนะที่แตกหักแล้ว 
 ๑๓ ด้วยว่าข้าพเจ้าได้ยินหลายคนกระซิบว่าร้าย 
มีสิ่งน่ากลัวรอบข้าง 
ในขณะที่พวกเขาคบคิดกันต่อต้านข้าพเจ้า 
ขณะที่เขาวางแผนเพื่อเอาชีวิตข้าพเจ้าไป 
 ๑๔ แต่ข้าพเจ้าวางใจในพระองค์ โอ พระผู้เป็นเจ้า 
ข้าพเจ้าพูดได้ว่า “พระองค์เป็นพระเจ้าของข้าพเจ้า” 
 ๑๕ ชีวิตข้าพเจ้าอยู่ในมือของพระองค์ 
โปรดช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นจากมือของศัตรูและผู้กดขี่ข่มเหง 
 ๑๖ โปรดหันมา ให้แสงอันรุ่งโรจน์ของพระองค์อยู่เหนือผู้รับใช้ของพระองค์ 
พระองค์ผู้มีความรักอันมั่นคง โปรดช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้นด้วยเถิด 
 ๑๗ โอ พระผู้เป็นเจ้า อย่าปล่อยให้ข้าพเจ้าต้องอับอาย 
เพราะว่าข้าพเจ้าร้องเรียกถึงพระองค์ 
ปล่อยให้คนชั่วอับอาย 
ให้พวกเขาถูกเหวี่ยงลงในแดนคนตายอันเงียบสงัด 
 ๑๘ ปิดปากคนพูดเท็จที่หยิ่งยโส 
ซึ่งสบประมาทด้วยถ้อยคำ 
ดูหมิ่นผู้มีความชอบธรรม 
 ๑๙ พระองค์เตรียมความกรุณา 
ที่มีอยู่มากมายไว้สำหรับคนที่เกรงกลัวพระองค์ 
และประทานแก่คนที่มีพระองค์เป็นที่พึ่ง 
ต่อหน้าบรรดาบุตรของมนุษย์ 
 ๒๐ ในที่ซึ่งมีพระองค์อยู่ด้วย พวกเขาย่อมปลอดภัย 
จากกลอุบายของมนุษย์ 
พระองค์ช่วยให้พวกเขาปลอดภัยในพลับพลาของพระองค์ 
ให้พ้นจากลิ้นอันธพาล 
 ๒๑ สรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า 
ด้วยว่า พระองค์ได้แสดงความรักอันมั่นคงต่อข้าพเจ้าอย่างวิเศษยิ่ง 
เวลาข้าพเจ้าอยู่ในเมืองที่ถูกล้อมไว้ 
 ๒๒ เมื่อข้าพเจ้าตกใจ ก็ได้พลั้งปากออกไปว่า 
“ข้าพเจ้าไม่อยู่ในสายตาของพระองค์” 
ถึงกระนั้นพระองค์ก็ยังได้ยินเสียงร้องขอความเมตตา 
ในเวลาที่ข้าพเจ้าร้องเรียกให้พระองค์ช่วยเหลือ 
 ๒๓ บรรดาผู้บริสุทธิ์ของพระองค์เอ๋ย จงรักพระผู้เป็นเจ้า 
พระผู้เป็นเจ้าปกปักรักษาผู้มีความภักดี 
ส่วนคนหยิ่งยโส พระองค์จะสนองตอบตามที่เขาควรได้รับ 
 ๒๔ พวกท่านทุกคนที่รอคอยพระผู้เป็นเจ้า 
จงเข้มแข็งและมีใจกล้าหาญเถิด