ภาค 3 
 ๗๓
บทที่ 73-89 
ความยุติธรรมของพระเจ้า 
เพลงสดุดีของอาสาฟ 
 ๑ จริงทีเดียว พระเจ้าดีต่อชาวอิสราเอล 
ต่อบรรดาผู้มีใจบริสุทธิ์ 
 ๒ แต่สำหรับข้าพเจ้า เท้าที่ก้าวออกไปของข้าพเจ้าแทบสะดุด 
เท้าที่ก้าวเกือบทำให้พลาดพลั้ง 
 ๓ เพราะข้าพเจ้าอิจฉาคนยโส 
เมื่อข้าพเจ้าเห็นความเจริญของพวกคนชั่ว 
 ๔ ด้วยว่า พวกเขาปราศจากความเจ็บปวด 
ร่างกายเขาสมบูรณ์ และมีสุขภาพดี 
 ๕ พวกเขาไม่ลำบากเหมือนคนอื่นๆ 
และไม่ถูกบั่นทอนเหมือนมนุษย์ทั่วไป 
 ๖ ฉะนั้น ความเย่อหยิ่งเป็นประหนึ่งสร้อยที่คล้องคอเขาไว้ 
การกระทำเลวร้ายปกปิดร่างกายเสมือนเครื่องนุ่งห่ม 
 ๗ ตาของพวกเขาถลนเพราะความอ้วนพี 
จิตใจของพวกเขาเต็มด้วยความหลอกลวง 
 ๘ เขาเยาะเย้ยและกล่าวร้าย 
เขาเอ่ยปากข่มขู่บีบคั้นด้วยความโอหัง 
 ๙ ปากของเขาพูดท้าทายสรวงสวรรค์ 
และลิ้นก็ระรานไปทั่วแผ่นดินโลก 
 ๑๐ ดังนั้น ชนชาติของพระองค์กลับหันมายกย่องพวกเขา 
และเชื่อฟังเขาทุกอย่าง 
 ๑๑ และเขาพูดว่า “พระเจ้าทราบได้อย่างไร 
องค์ผู้สูงสุดทราบอะไรบ้าง” 
 ๑๒ ดูเถิด คนชั่วเป็นแบบนี้คือ 
ชอบอยู่อย่างสบายตลอดกาล และร่ำรวยขึ้น 
 ๑๓ จริงทีเดียว มันเปล่าประโยชน์ที่ข้าพเจ้าได้ล้างมือ 
แสดงความบริสุทธิ์ใจ 
 ๑๔ ข้าพเจ้าต้องทนทุกข์ตลอดวันเวลา 
และถูกลงโทษทุกเช้า 
 ๑๕ หากข้าพเจ้าพูดว่า “ข้าพเจ้าจะพูดตามอย่างพวกเขา” 
ก็จะกลายเป็นว่าข้าพเจ้าไม่จริงใจต่อพวกบุตรของพระองค์ 
 ๑๖ แต่เมื่อข้าพเจ้าพยายามที่จะเข้าใจเรื่องนี้ 
ข้าพเจ้าก็อ่อนใจ 
 ๑๗ จนกระทั่งข้าพเจ้าเข้าไปในที่พำนักของพระเจ้า 
แล้วข้าพเจ้าจึงเข้าใจจุดจบของพวกเขา 
 ๑๘ จริงทีเดียว พระองค์ให้พวกเขาอยู่ในที่ลื่น 
พระองค์ทำให้เขาวอดวาย 
 ๑๙ พวกเขาถูกทำลายได้อย่างรวดเร็วอะไรเช่นนี้ 
และถูกกำจัดอย่างน่ากลัวโดยสิ้นเชิง 
 ๒๐ โอ พระผู้เป็นเจ้า 
เมื่อพระองค์ตื่นขึ้น พระองค์ลืมพวกเขาจนหมดสิ้น 
เหมือนกับผู้ที่ตื่นขึ้นจากความฝัน 
 ๒๑ เวลาข้าพเจ้ารู้สึกขมขื่นในใจ 
ในยามที่ส่วนลึกในตัวข้าพเจ้าแตกออกเป็นเสี่ยงๆ 
 ๒๒ ข้าพเจ้าโง่และไม่เข้าใจอะไร ณ เบื้องหน้าพระองค์ 
ข้าพเจ้าเป็นเพียงสัตว์ป่า 
 ๒๓ ถึงกระนั้นข้าพเจ้าก็จะอยู่กับพระองค์เสมอ 
พระองค์จับมือขวาของข้าพเจ้าไว้ 
 ๒๔ พระองค์นำทางข้าพเจ้าพร้อมด้วยคำแนะนำ 
และสุดท้ายพระองค์จะรับข้าพเจ้าอย่างสมเกียรติ 
 ๒๕ ข้าพเจ้ามีใครในสวรรค์บ้างนอกจากพระองค์ 
และไม่มีอะไรในโลกที่ข้าพเจ้าต้องการนอกจากพระองค์ 
 ๒๖ ทั้งกายและใจของข้าพเจ้าระทดท้อ 
แต่พระเจ้าเป็นพลังใจของข้าพเจ้าโดยที่ข้าพเจ้าไม่จำเป็นต้องมีสิ่งอื่นใดอีกเลย 
 ๒๗ ดูเถิด พวกที่ห่างเหินจากพระองค์จะพินาศ 
พระองค์ทำให้ชีวิตของพวกที่ไม่จริงใจกับพระองค์จบลง 
 ๒๘ แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้ว นับว่าเป็นสิ่งดีที่ได้อยู่ใกล้ชิดพระเจ้า 
ข้าพเจ้าให้พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่เป็นที่พึ่งพิงของข้าพเจ้า 
และข้าพเจ้าจะป่าวประกาศถึงสิ่งทั้งปวงที่พระองค์ได้กระทำ