งาน_แต่ง_งาน_ที่_หมู่บ้าน_คานา
๒
๑ ใน_วันที่_สาม มี_งาน_แต่ง_งาน_ที่_หมู่บ้าน_คานา_ใน_แคว้น_กาลิลี แม่_ของ_พระ_เยซู_ก็_อยู่_ที่_นั่น_ด้วย
๒ พระ_เยซู_และ_ศิษย์_ของ_พระองค์_ก็_ได้_รับ_เชิญ_มา_ใน_งาน_นี้_เหมือน_กัน
๓ เมื่อ_เหล้า_องุ่น_หมด แม่_ของ_พระ_เยซู_มา_บอก_พระองค์_ว่า “เหล้า_องุ่น_หมด_แล้ว”
๔ พระ_เยซู_พูด_ว่า “แม่_ครับ มา_บอก_ลูก_ทำ_ไม ตอน_นี้_ยัง_ไม่_ถึง_เวลา_ของ_ลูก”
๕ แล้ว_แม่_ของ_พระ_เยซู_ก็_ไป_บอก_กับ_พวก_คน_ใช้_ว่า “เขา_สั่ง_อะไร ก็_ให้_ทำ_ตาม_นั้น_นะ”
๖ มี_โอ่ง_ใส่_น้ำ ตั้ง_อยู่_ที่_นั่น_หก_ใบ เพื่อ_ใช้_ใน_พิธี_ชำระ_ล้าง^
๗ พระ_เยซู_ได้_สั่ง_พวก_คน_ใช้_ว่า “ไป_ตัก_น้ำ_ใส่_โอ่ง_พวก_นั้น_ให้_เต็ม” พวก_เขา_ก็_ตัก_น้ำ_ใส่_จน_เต็ม_ถึง_ปาก_โอ่ง
๘ แล้ว_พระองค์_สั่ง_อีก_ว่า “ตัก_น้ำ_นี้_ไป_ให้_ผู้_ดูแล_งาน_เลี้ยง_สิ”
พวก_คน_ใช้_ก็_ตัก_น้ำ_ไป_ให้_ผู้_ดูแล_งาน_เลี้ยง
๙ เมื่อ_ผู้_ดูแล_งาน_เลี้ยง_ได้_ชิม_น้ำ_ที่_กลาย_เป็น_เหล้า_องุ่น_แล้ว (โดย_ที่_เขา_ไม่_รู้_ว่า เหล้า_องุ่น_นั้น_มา_จาก_ไหน มี_แต่_พวก_คน_ใช้_ที่_ตัก_น้ำ_นั้น_มา_เท่า_นั้น_ที่_รู้) ผู้_ดูแล_งาน_เลี้ยง_ก็_เรียก_เจ้า_บ่าว_มา_บอก_ว่า
๑๐ “ใครๆ_เขา_ก็_เอา_เหล้า_องุ่น_ดีๆ_ออก_มา_ให้_แขก_ดื่ม_ก่อน พอ_ดื่ม_จน_เมา_ได้_ที่_แล้ว_ถึง_จะ_เอา_เหล้า_องุ่น_ถูกๆ_มา_วาง แต่_คุณ_กลับ_เก็บ_เหล้า_องุ่น_ที่_ดี_ที่สุด_ไว้_จน_ถึง_ตอน_นี้”
๑๑ นี่_เป็น_เรื่อง_อัศจรรย์_ครั้ง_แรก_ที่_พระ_เยซู_ได้_ทำ ตอน_ที่_พระองค์_อยู่_ที่_หมู่บ้าน_คานา ใน_แคว้น_กาลิลี พวก_ศิษย์_ต่าง_ก็_พา_กัน_ไว้วางใจ_พระองค์_เพราะ_ได้_เห็น_ความ_ยิ่ง_ใหญ่_ของ_พระองค์
๑๒ หลัง_จาก_นั้น พระ_เยซู_ไป_เมือง_คาเปอรนาอุม_พร้อม_กับ_แม่ พวก_น้อง_ชาย และ_พวก_ศิษย์_ของ_พระองค์ แต่_ก็_พัก_อยู่_ที่_นั่น_เพียง_ไม่_กี่_วัน
สิ่ง_ที่_พระ_เยซู_ทำ_ใน_วิหาร
(มธ. 21:12-13; มก. 11:15-17; ลก. 19:45-46)
๑๓ เมื่อ_ใกล้_จะ_ถึง_เทศกาล_วัน_ปลด_ปล่อย^ พระ_เยซู_เดิน_ทาง_ขึ้น_ไป_เมือง_เยรูซาเล็ม
๑๔ ใน_บริเวณ_วิหาร^ นั้น พระองค์_เห็น_คน_ขาย_วัว แกะ และ_นก_พิราบ สำหรับ_ใช้_เป็น_เครื่อง_บูชา และ_ยัง_เห็น_พวก_รับ_แลก_เงิน นั่ง_อยู่_ที่_โต๊ะ_ของ_พวก_เขา_ด้วย
๑๕ พระ_เยซู_เอา_เชือก_มา_ทำ_เป็น_แส้_แล้ว_หวด_ไล่_คน_พวก_นั้น รวม_ทั้ง_แกะ_และ_วัว_ออก_ไป_จาก_บริเวณ_วิหาร พระองค์_ยัง_เท_เหรียญ_และ_คว่ำ_โต๊ะ_ของ_พวก_รับ_แลก_เงิน_ด้วย
๑๖ พระองค์_บอก_พวก_คน_ขาย_นก_พิราบ_ว่า “ขน_ออก_ไป_ให้_หมด อย่า_มา_ทำ_ให้_บ้าน_ของ_พระบิดา_เรา_กลาย_เป็น_ตลาด”
๑๗ พวก_ศิษย์_นึก_ขึ้น_มา_ได้_ถึง_ข้อ_ความ_ที่_เขียน_ไว้_ใน_พระคัมภีร์^ ว่า
“การ_ที่_เรา_ทุ่มเท_ใจ_ให้_กับ_บ้าน_ของ_พระเจ้า จะ_เป็น_เหตุ_ทำ_ให้_เรา_ถูก_ทำลาย” (สดุดี 69:9)
๑๘ พวก_ยิว_ทัก_ท้วง_กับ_พระ_เยซู_ว่า “แก_มี_สิทธิ์_อะไร_ไป_ทำ_อย่าง_นั้น ทำ_เรื่อง_อัศจรรย์_พิสูจน์_ตัวเอง_สิ”
๑๙ พระ_เยซู_ตอบ_ว่า “ทำลาย_วิหาร_นี้_ลง_มา_สิ แล้ว_เรา_จะ_สร้าง_มัน_ขึ้น_มา_ใหม่_ภาย_ใน_สาม_วัน”
๒๐ พวก_ยิว_พูด_ว่า “วิหาร_นี้_กว่า_จะ_สร้าง_เสร็จ_ต้อง_ใช้_เวลา_ถึง_สี่_สิบ_หก_ปี แล้ว_แก_คิด_ว่า_แก_จะ_สร้าง_ขึ้น_ใหม่_ได้_ภาย_ใน_สาม_วัน_หรือ”
๒๑ แต่_วิหาร_ที่_พระองค์_กำลัง_พูด_ถึง_นั้น หมายถึง_ร่าง_กาย_ของ_พระองค์_เอง
๒๒ เมื่อ_พระ_เยซู_ฟื้น_ขึ้น_มา_จาก_ความ_ตาย_แล้ว ศิษย์_ของ_พระองค์_ถึง_นึก_ขึ้น_ได้_ว่า พระองค์_เคย_พูด_อย่าง_นี้ พวก_เขา_ก็_เลย_เชื่อ_พระคัมภีร์ และ_เชื่อ_คำ_พูด_ของ_พระองค์
๒๓ ช่วง_ที่_พระ_เยซู_อยู่_ใน_เมือง_เยรูซาเล็ม เป็น_ช่วง_ฉลอง_เทศกาล_วัน_ปลด_ปล่อย^ พระองค์_ได้_ทำ_เรื่อง_อัศจรรย์_มาก_มาย ทำ_ให้_มี_คน_จำนวน_มาก_มา_ไว้วางใจ_พระองค์
๒๔ แต่_พระ_เยซู_ก็_ไม่_ได้_ไว้_ใจ_พวก_เขา เพราะ_พระองค์_รู้จัก_มนุษย์_ทุก_คนดี
๒๕ ไม่_จำ_เป็น_ต้อง_ให้_ใคร_มา_บอก_พระองค์_ว่า_มนุษย์_เป็น_อย่าง_ไร_เพราะ_พระองค์_รู้จัก_ความ_คิด_ของ_มนุษย์_ดี