เปาโล_เดิน_ทาง_ไป_แคว้น_มาซิโดเนีย_
และ_กรีก
๒๐
๑ เมื่อ_ความ_วุ่นวาย_สงบ_ลง เปาโล_เรียก_พวก_ศิษย์_ของ_พระ_เยซู_มา_พบ_กัน หลัง_จาก_พูด_ให้กำลัง_ใจพวก_เขา_แล้ว เปาโล_ก็_บอก_ลา_และ_ไป_ที่_แคว้น_มาซิโดเนีย
๒ เปาโล_ได้_ให้_กำลัง_ใจ_กับ_พวก_ศิษย์_ของ_พระ_เยซู_ตาม_ที่_ต่างๆ_ที่_เขา_ผ่าน_ไป_นั้น จน_มา_ถึง_แคว้น_กรีก
๓ เขา_พัก_อยู่_ที่_นั่น_สาม_เดือน และ_เมื่อ_เขา_เตรียม_ที่_จะ_ลง_เรือ_ไป_ซีเรีย เขา_รู้_ว่า_มี_พวก_ยิว_วางแผน_จะ_ฆ่า_เขา เปาโล_จึง_ตัดสิน_ใจ_วก_กลับ_ไป_ทาง_แคว้น_มาซิโดเนีย_แทน
๔ เขา_มี_เพื่อน_ร่วม_เดิน_ทาง_ไป_ด้วย_คือ โสปาเทอร์_ลูกชาย_ของ_ปีรัส_ชาว_เมือง_เบโรอา อาริสทารคัส กับ_เสคุนดัส_ชาว_เมือง_เธสะโลนิกา กายอัส_จาก_เดอร์บี และ_ทิโมธี ทีคิกัส_กับ_โตรฟีมัส ที่_มา_จาก_แคว้น_เอเชีย^
๕ คน_ทั้ง_หมด_นี้ เดิน_ทาง_ล่วงหน้า_ไป_คอย_พวก_เรา_ที่_เมือง_โตรอัส
๖ หลัง_จาก_วัน_เทศกาล_ขนมปังไร้_เชื้อ^ พวก_เรา_ก็_ลง_เรือ_ออก_จาก_เมือง_ฟีลิปปี ห้า_วัน_ต่อมา พวก_เรา_ไป_สมทบ_กับ_พวก_เขา_ที่_เมือง_โตรอัส และ_พัก_อยู่_ที่_นั่นเจ็ด_วัน
เปาโล_ไป_เยี่ยม_
เมือง_โตรอัส_เป็น_ครั้ง_สุด_ท้าย
๗ ใน_วัน_อาทิตย์ ขณะ_ที่_เรา_ประชุม_กัน_เพื่อ_หัก_ขนมปัง เปาโล_คุย_กับ_พวก_เขา_จน_ถึง_เที่ยงคืน เพราะ_เปาโล_ตั้งใจ_จะ_ออก_จาก_เมือง_ใน_วันรุ่งขึ้น
๘ ใน_ห้อง_ชั้น_บน_ที่_เรา_ประชุม_กัน_นั้น มี_ตะเกียง_อยู่_หลาย_ดวง
๙ ชาย_หนุ่ม_คน_หนึ่ง_ชื่อ_ยุทิกัส นั่ง_อยู่_บน_ขอบ_หน้าต่าง เขา_ง่วง_นอน_มาก จึง_หลับ_ไป_ขณะ_ที่_เปาโล_ยัง_พูด_อยู่ และ_ตกลง_มา_จาก_หน้าต่าง_ชั้น_ที่_สาม เมื่อ_ยก_ตัว_เขา_ขึ้น_มา_ก็_พบ_ว่า_เขา_ตาย_เสีย_แล้ว
๑๐ เปาโล_จึง_ลง_ไป_และ_ก้ม_ตัว_ลง_ไป_กอด_ร่าง_ของ_ยุ_ทิกัส_แล้ว_พูด_ว่า “ไม่_ต้อง_เป็น_ห่วง เพราะ_เขา_ยัง_มี_ชีวิต_อยู่”
๑๑ จาก_นั้น_เปาโล_ก็_ขึ้น_ไป_ชั้น_บน หัก_ขนมปัง_และ_กิน_อาหาร_กัน และ_พูด_กับ_พวก_นั้น_ต่อ_ไป_จน_ถึง_เช้ามืด_แล้ว_จึง_จาก_ไป
๑๒ พวก_เขา_ก็_พา_ชาย_หนุ่ม_คน_ที่_ฟื้น_จาก_ความ_ตาย_กลับ_บ้าน และ_ทุก_คน_ก็_รู้สึก_ปลาบ_ปลื้ม_ใจ_มาก
การ_เดิน_ทาง_จาก_เมือง_โตรอัส_
ไป_เมือง_มิเลทัส
๑๓ เปาโล_ตั้งใจ_จะ_เดิน_ทาง_ไป_เมือง_อัสโสส_ทาง_บก จึง_จัดการ_ให้_พวก_เรา_ขึ้น_เรือ_ล่วงหน้า_ไป_ก่อน แล้ว_ค่อย_แวะ_รับ_เขา_ขึ้น_เรือ_ที่_นั่น
๑๔ เมื่อ_เปาโล_พบ_พวก_เรา_ที่_เมือง_อัสโสส เรา_รับ_เขา_ขึ้น_เรือ_มุ่ง_หน้า_ไป_เมือง_มิทิเลนี
๑๕ ใน_วันรุ่งขึ้น เรา_แล่น_เรือ_ออก_จาก_มิทิเลนี ไป_ถึง_บริเวณ_ฝั่ง_ตรง_ข้าม_กับ_เกาะ_คิโอส พอ_วัน_ต่อมา_เรา_ก็_แล่น_เรือ_มา_ถึง_เกาะ_สามอส และ_อีก_วัน_ต่อมา_เรา_ได้_มา_ถึง_เมือง_มิเลทัส
๑๖ เปาโล_ตัดสิน_ใจ_ว่า_จะ_แล่น_ผ่าน_เมือง_เอเฟซัส_ไป_เลย จะ_ได้_ไม่_ต้อง_เสีย_เวลา_ที่_แคว้น_เอเชีย เพราะ_ถ้า_เป็น_ไป_ได้ เขา_จะ_รีบ_ไป_ให้_ถึง_เมือง_เยรูซาเล็ม_ก่อน_วัน_เพ็นเทคอสต์^
เปาโล_พบ_กับ_คณะ_ผู้นำ_อาวุโส_
ของ_หมู่_ประชุม_เอเฟซัส
๑๗ ตอน_เปาโล_อยู่_ที่_เมือง_มิเลทัส เปาโล_ฝาก_ข้อ_ความ_ไป_ให้_พวก_ผู้นำ_อาวุโส_ที่_หมู่_ประชุม_ของ_พระเจ้า_ใน_เมือง_เอเฟซัส_ให้_มา_เจอ_กัน_ที่_นั่น
๑๘ เมื่อ_พวก_นั้น_มา_ถึง เปาโล_พูด_ว่า “คุณ_ก็_รู้_ว่า ตลอด_เวลา_ที่_ผม_อยู่_กับ_พวก_คุณ_ผม_ใช้_ชีวิต_อย่าง_ไร นับ_ตั้ง_แต่_วัน_แรก_ที่_ผม_มา_ถึง_แคว้น_เอเชีย_นี้
๑๙ ผม_รับใช้_องค์_เจ้า_ชีวิต_อย่าง_อ่อน_น้อม_ถ่อม_ตน_และ_น้ำตา_ไหล ผม_ผ่าน_ความ_ทุกข์_ยาก_ลำบาก_มาก_มาย_จาก_แผน_ร้าย_ต่างๆ_ของ_พวก_ยิว
๒๐ คุณ_ก็_รู้_ว่า_สิ่ง_ที่_เป็น_ประโยชน์_กับ_พวก_คุณ ผม_ไม่_เคย_ลังเล_ที่_จะ_บอก_ให้_รู้_เลย ซ้ำ_ยัง_สอน_ให้_ทั้ง_ใน_ที่_สาธารณะ และ_ที่_บ้าน_อีก_ด้วย
๒๑ ผม_เตือน_หมด_ทุก_คน ไม่ว่า_จะ_เป็น_คน_ยิว หรือ_คน_กรีก_ให้_กลับ_ตัว_กลับ_ใจ กลับ_มาหา_พระเจ้า และ_ให้_ไว้วางใจ_ใน_พระ_เยซู_เจ้า_ของ_พวก_เรา
๒๒ ตอน_นี้_ผม_จะ_ต้อง_ไป_เมือง_เยรูซาเล็ม ตาม_ที่_พระ_วิญญาณ_บริสุทธิ์^ สั่ง ไม่_รู้_ว่า_จะ_เกิด_อะไร_ขึ้น_กับ_ผม_ที่_นั่น_บ้าง
๒๓ รู้_แต่_ว่า_พระ_วิญญาณ_บริสุทธิ์_ได้_เตือน_ผม_ใน_ทุก_เมือง_ที่_ไป_ว่า ทั้ง_คุก ทั้ง_ความ_ทุกข์_ยาก_ลำบาก กำลัง_รอ_ผม_อยู่_ที่_เมือง_เยรูซาเล็ม
๒๔ แต่_ผม_ไม่_สนใจ_หรอก_ว่า_จะ_เกิด_อะไร_ขึ้น_กับ_ชีวิต_ของ_ผม ขอ_เพียง_แต่_ให้_ผม_วิ่ง_ถึง_เส้นชัย และ_ทำ_งาน_ที่_พระ_เยซูเจ้า_มอบ_หมาย_ไว้_ให้_สำเร็จ_ก็_พอ_แล้ว งาน_นั้น_ก็_คือ_การ_ประกาศ_ข่าว_ดี^ เรื่อง_ความ_เมตตา_กรุณา_ของ_พระเจ้า
๒๕ ผม_รู้_ว่า_ต่อ_ไปนี้_จะ_ไม่_มี_ใคร_เลย_ใน_พวก_คุณ ที่_ผม_ได้_ตระเวน_ไป_ประกาศ_เรื่อง_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า_ให้_ฟัง_นั้น จะ_ได้_เห็น_หน้า_ผม_อีก
๒๖ ดัง_นั้น_ผม_ขอ_บอก_ให้_รู้_ตอน_นี้_เลย_ว่า ถ้า_หาก_มี_ใคร_ใน_พวก_คุณ_หลง_หาย อย่า_มา_โทษ_ผม_ก็_แล้ว_กัน
๒๗ เพราะ_ผม_ได้_บอก_เรื่อง_ที่_พระเจ้า_อยาก_ให้_พวก_คุณ_รู้_อย่าง_ครบ_ถ้วน_แล้ว
๒๘ ระวัง_ตัวเอง_กับ_ฝูงชน_ทั้งหลาย_ที่_พระ_วิญญาณ_บริสุทธิ์ ได้_ตั้ง_ให้_คุณ_เป็น_ผู้_ดูแล_เลี้ยงดู ซึ่ง_ก็_คือ_หมู่_ประชุม_ของ_พระเจ้า^ ที่_พระองค์_ได้_ซื้อ_มา_ด้วย_เลือด_ของ_พระองค์_เอง
๒๙ ผม_รู้_ว่า_เมื่อ_ผม_จาก_ไป จะ_มี_คน_อื่น_ที่_เป็น_เหมือน_ฝูง_หมา_ป่า_ดุ_ร้าย_เข้า_มา_ทำร้าย_ฝูงชน_ของ_พระเจ้า
๓๐ แม้แต่_พวก_คุณ_เอง_บางคน ก็_จะ_พูด_บิด_เบือน_ความ_จริง เพื่อ_ล่อ_พวก_ศิษย์_ของ_พระ_เยซู_ให้_ไป_ติด_ตาม_พวก_เขา_แทน
๓๑ ฉะนั้น ระวัง_ตัว_ไว้_ให้_ดี จำ_ไว้_ว่า_ตลอด_เวลา_สาม_ปี_มา_นี้ ผม_ได้_ตัก_เตือน_พวก_คุณ_แต่_ละ_คน_ด้วย_น้ำตา_มา_ตลอด ไม่_เคย_หยุด_เลย_ทั้ง_กลาง_วัน_และ_กลาง_คืน
๓๒ และ_เดี๋ยว_นี้ ผม_ขอ_มอบ_พวก_คุณ_ไว้_กับ_พระเจ้า และ_กับ_พระคำ_เรื่อง_ความ_เมตตา_กรุณา_ของ_พระองค์ ที่_จะ_ทำ_ให้_คุณ_เข้มแข็ง_ขึ้น และ_จะ_ทำ_ให้_คุณ_เป็น_ผู้_รับ_มรดก_ร่วม_กับ_คน_พวก_นั้น_ทั้ง_หมด_ที่_พระเจ้า_ได้_แยก_ออก_มา_ไว้_เป็น_ของ_พระองค์
๓๓ ผม_ไม่_เคย_คิด_อยาก_จะ_ได้_เงิน_ทอง หรือ_เสื้อผ้า_ของ_ใคร_เลย
๓๔ พวก_คุณ_ก็_รู้_ว่า ผม_ได้_ทำ_งาน_เลี้ยงดู_ตัวเอง_และ_คน_ที่_อยู่_กับ_ผม ด้วย_มือ_ทั้ง_สอง_ของ_ผม_นี้
๓๕ ที่_ผม_ทำ_อย่าง_นี้ ก็_เพื่อ_พวก_คุณ_จะ_ได้_เห็น_ว่า_เรา_จะ_ต้อง_ทำ_งาน_หนัก เพื่อ_จะ_ได้_ช่วย_เหลือ_คน_ที่_ขัด_สน จำ_คำ_พูด_ของ_พระ_เยซูเจ้า_ไว้_ให้_ดี ที่_ว่า ‘การ_ให้_เป็น_เกียรติ_มาก_ยิ่งกว่า_การ_รับ’”
๓๖ หลัง_จาก_เปาโล_พูด_เสร็จ_แล้ว เขา_ก็_คุก_เข่า_ลง_พร้อม_กับ_ทุก_คน และ_เขา_ได้_อธิษฐาน
๓๗ ทุก_คน_ร้องไห้_สะอึก_สะอื้น_พา_กัน_กอด_คอ_และ_จูบ_เปาโล
๓๘ พวก_เขา_เสียใจ_มาก_ที่_เปาโล_บอก_ว่า จะ_ไม่_ได้_เห็น_หน้า_เขา_อีก_แล้ว จาก_นั้น_ก็_พา_กัน_ไป_ส่ง_เปาโล_ที่_เรือ