๑๑
๑ เอา_อย่าง_ผม_เถอะ เหมือน_กับ_ที่_ผม_เอา_อย่าง_พระคริสต์
การ_คลุม_หัว
๒ ผม_ขอ_ชม_พวก_คุณ_ที่_คิด_ถึง_ผม_บ่อยๆ_ใน_ทุก_เรื่อง และ_ทำ_ตาม_สิ่ง_ต่างๆ_ที่_ผม_สอน_พวก_คุณ
๓ แต่_ผม_อยาก_ให้_พวก_คุณ_รู้_ว่า พระคริสต์_เป็น_ศีรษะ_ของ_ผู้ชาย_ทุก_คน และ_ผู้ชาย_ก็_เป็น_ศีรษะ_ของ_ผู้หญิง และ_พระเจ้า_ก็_เป็น_ศีรษะ_ของ_พระคริสต์
๔ ผู้ชาย_ทุก_คน_ที่_อธิษฐาน_ออก_เสียง_หรือ_พูด_แทน_พระเจ้า^_โดย_มี_ผ้า_คลุม_หัว_อยู่_ก็_ลบหลู่_ศีรษะ_ของ_เขา_เอง
๕ แต่_ผู้หญิง_ทุก_คน_ที่_อธิษฐาน_ออก_เสียง_หรือ_พูด_แทน_พระเจ้า และ_ไม่_ได้_เอา_ผ้า_คลุม_หัว_ไว้ นาง_ก็_ลบหลู่_ศีรษะ_ของ_นาง_เอง พอๆ_กับ_ที่_นาง_ไป_โกน_หัว_มา
๖ ถ้า_ผู้หญิง_ไม่_มี_ผ้า_คลุม_ศีรษะ นาง_ก็_ควร_จะ_ตัด_ผม_เกรียน_เสีย แต่_ถ้า_ตัด_ผม_เกรียน_หรือ_โกน_หัว_ก็_จะ_ทำ_ให้_นาง_ขายหน้า ก็_ให้_นาง_เอา_ผ้า_คลุม_ศีรษะ_ซะ
๗ แต่_ผู้ชาย_ไม่_ควร_เอา_ผ้า_คลุม_ศีรษะ เพราะ_เขา_เป็น_ภาพ_สะท้อน_และ_เป็น_ศักดิ์ศรี_ของ_พระเจ้า แต่_ผู้หญิง_ก็_เป็น_ศักดิ์ศรี_ของ_ผู้ชาย
๘ เพราะ_ผู้หญิง_มา_จาก_ผู้ชาย ไม่_ใช่_ผู้ชาย_มา_จาก_ผู้หญิง
๙ และ_ผู้ชาย_ก็_ไม่_ได้_ถูก_สร้าง_มา_เพื่อ_ผู้หญิง แต่_ผู้หญิง_ถูก_สร้าง_มา_เพื่อ_ผู้ชาย
๑๐ เพราะ_เหตุ_นี้ พวก_ผู้หญิง_จึง_ต้อง_รู้จัก_ควบ_คุม_ตัวเอง_ใน_เรื่อง_ที่_เกี่ยว_กับ_ศีรษะ_นี้ นาง_ควร_จะ_ทำ_อย่าง_นี้_เพื่อ_เห็นแก่_พวก_ทูตสวรรค์_ด้วย
๑๑ อย่าง_ไรก็_ตาม_ผู้หญิง_ก็_ต้อง_พึ่ง_ผู้ชาย_ใน_องค์_เจ้า_ชีวิต และ_ผู้ชาย_ก็_ต้อง_พึ่ง_ผู้หญิง
๑๒ เริ่มแรก_ผู้หญิง_มา_จาก_ผู้ชาย แต่_ต่อมา_ผู้ชาย_ก็_เกิด_มา_จาก_ผู้หญิง แต่_ทุก_สิ่ง_ทุก_อย่าง_ก็_มา_จาก_พระเจ้า
๑๓ พวก_คุณ_ตัดสิน_ใจ_กัน_เอา_เอง_ก็_แล้ว_กัน_ว่า มัน_เหมาะ_หรือ_เปล่า_ที่_ผู้หญิง_จะ_อธิษฐาน_ออก_เสียง_ต่อ_พระเจ้า_ใน_ที่ประชุม^_โดย_ไม่_มี_ผ้า_คลุม_ศีรษะ
๑๔ โดย_ทั่ว_ไป เรา_รู้_ว่า_มัน_เสีย_ศักดิ์ศรี_ที่_ผู้ชาย_จะ_ไว้_ผม_ยาว
๑๕ แต่_สำหรับ_ผู้หญิง_ที่_ไว้_ผม_ยาว_ก็_สม_ศักดิ์ศรี เพราะ_เอา_ไว้_คลุม_หัว_ของ_นาง_ตาม_ธรรมชาติ
๑๖ ตอน_นี้ ถ้า_มี_ใคร_คิด_อยาก_จะ_เถียง_ใน_เรื่อง_นี้ ผม_ขอ_บอก_ให้_รู้_เลย_ว่า พวก_เรา_รวม_ทั้ง_หมู่_ประชุม_ต่างๆ_ของ_พระเจ้า ไม่_ทำ_อย่าง_อื่น_นอก_จาก_สิ่ง_ที่_สอน_นี้
อาหาร_มื้อ_เย็น_ของ_พระ_เยซู_
และ_พวก_ศิษย์
๑๗ ผม_ไม่_มี_อะไร_จะ_ชม_เลย_ใน_เรื่อง_ที่_ผม_จะ_สั่ง_ต่อ_ไปนี้ เพราะ_เมื่อ_พวก_คุณ_มา_ประชุม_กัน แทน_ที่_มัน_จะ_ดี_แต่_กลับ_แย่
๑๘ ข้อ_แรก ผม_ได้_ยิน_มา_ว่า เมื่อ_คุณ_มา_ประชุม ก็_แบ่ง_พรรค_แบ่ง_พวก_กัน ผม_ก็_ว่า_น่า_จะ_มี_มูล_ความ_จริง
๑๙ (อะไร_กัน จะ_ต้อง_มี_การ_แตก_แยก_กัน_เพื่อ_พิสูจน์_ว่า_ใคร_อยู่_ฝ่าย_พระเจ้า_หรือ)
๒๐ ดัง_นั้น_เมื่อ_พวก_คุณ_มา_ประชุม_กัน_สิ่ง_ที่_พวก_คุณ_กิน_กัน_นั้น_จะ_เรียกว่า_เป็น_งาน_เลี้ยง_มื้อ_เย็น_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต_ไม่_ได้_เลย
๒๑ เพราะ_พวก_คุณ_ต่าง_คน_ต่าง_กิน_อาหาร_ของ_ตัวเอง_อย่าง_ตะกละ_ตะกลาม ทิ้ง_ให้_คน_หนึ่ง_หิว ใน_ขณะ_ที่_อีก_คน_หนึ่ง_เมา_ไป_แล้ว
๒๒ พวก_คุณ_ไม่_มี_บ้าน_ที่_จะ_กิน_และ_ดื่ม_หรือ_อย่าง_ไร คุณ_ดูถูก_พี่_น้อง_ใน_หมู่_ประชุม_ของ_พระเจ้า_หรือ_อย่าง_ไร คุณ_อยาก_จะ_ทำ_ให้_คน_จน_อับอาย_ขาย_ขี้_หน้า_หรือ_อย่าง_ไร แล้ว_อย่าง_นี้_จะ_ให้_ผม_ว่า_อย่าง_ไร_ดี จะ_ให้_ผม_ชม_หรือ ไม่_มี_ทาง
๒๓ คำ_สั่งสอน_ที่_ผม_ได้_รับ_มา_จาก_องค์_เจ้า_ชีวิต และ_ที่_ผม_ได้_ถ่าย_ทอด_ให้_กับ_พวก_คุณ_นั้น คือ_ใน_คืน_ที่_พระ_เยซูเจ้า_ถูก_หักหลัง_นั้น พระองค์_ได้_หยิบ_ขนมปัง
๒๔ แล้ว_หลัง_จาก_ที่_พระองค์_ได้_ขอบคุณ_พระเจ้า พระองค์_ก็_หัก_ขนมปัง_และ_พูด_ว่า “นี่_คือ_กาย_ของ_เรา_ที่_เรา_ได้_มอบ_ให้_กับ_พวก_คุณ_ทั้งหลาย ให้_ทำ_อย่าง_นี้_เพื่อ_ระลึก_ถึง_เรา”
๒๕ หลัง_จาก_ที่_พวก_เขา_กิน_อาหาร_เย็น_เสร็จ_แล้ว พระองค์_ก็_หยิบ_ถ้วย_เหล้า_องุ่น_มา_ทำ_อย่าง_เดียว_กัน_และ_พูด_ว่า “ถ้วย_เหล้า_องุ่น_นี้ แสดง_ถึง_คำ_สัญญา_ใหม่_ที่_พระเจ้า_ได้_ทำ_ขึ้น_มา_ด้วย_เลือด_ของ_เรา เมื่อ_ไร_ก็_ตาม_ที่_พวก_คุณ_ดื่ม_เหล้า_องุ่น_นี้ ก็_ให้_ทำ_อย่าง_นี้_เพื่อ_ระลึก_ถึง_เรา”
๒๖ คุณ_กิน_ขนมปัง_นี้_และ_ดื่ม_เหล้า_องุ่น_ถ้วย_นี้_เมื่อ_ไหร่ พวก_คุณ_ก็_ประกาศ_การ_ตาย_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต_จน_กว่า_พระองค์_จะ_มา
๒๗ ดัง_นั้น ใคร_ก็_ตาม_ที่_กิน_ขนมปัง_นี้_และ_ดื่ม_จาก_ถ้วย_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต_อย่าง_ไม่_สมควร คนๆ_นั้น_ก็_ทำ_ผิด_บาป_ต่อ_ร่าง_กาย_และ_เลือด_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต
๒๘ ก่อน_ที่_จะ_กิน_ขนมปัง_และ_ดื่ม_เหล้า_องุ่น_จาก_ถ้วย_นี้ ขอ_ให้_ทุก_คน_สำรวจ_ตัวเอง_เสีย_ก่อน
๒๙ เพราะ_คน_ที่_กิน_ขนมปัง_และ_ดื่ม_จาก_ถ้วย_นี้ โดย_ไม่_สำนึก_ว่า_พวก_คุณ_เป็น_กาย_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต_ก็_จะ_ทำ_ให้_ตัวเอง_ถูก_ลงโทษ
๓๐ เพราะ_อย่าง_นี้_นี่_แหละ พวก_คุณ_หลาย_คน_ถึง_ได้_อ่อนแอ_และ_เจ็บ_ป่วย และ_มี_หลาย_คน_ตาย_ไป
๓๑ แต่_ถ้า_พวก_เรา_สำรวจ_ตัวเอง_เสีย_ก่อน เรา_ก็_จะ_ได้_ไม่_ต้อง_ถูก_ลงโทษ
๓๒ เวลา_ที่_องค์_เจ้า_ชีวิต_ลงโทษ_เรา_นั้น พระองค์_กำลัง_ตีสอน เพื่อ_เรา_จะ_ได้_ไม่_ถูก_ตัดสิน_ลงโทษ_พร้อม_กับ_คน_อื่นๆ_ใน_โลก_นี้
๓๓ ดัง_นั้น พี่_น้อง_ครับ เมื่อ_พวก_คุณ_มา_กิน_ด้วย_กัน ให้_คอย_กัน_ด้วย
๓๔ ถ้า_ใคร_หิว_จัด ก็_ให้_กิน_มา_ก่อน_จาก_บ้าน เพื่อ_ว่า_พวก_คุณ_จะ_ไม่_ถูก_ลงโทษ_เพราะ_การ_ประชุม_นั้น ส่วน_เรื่อง_อื่นๆ_เอา_ไว้_เมื่อ_ผม_มา_แล้ว_จะ_จัดการ_ให้