๑ ถ้า_ผม_พูด_ภาษา_ต่างๆ_ของ_มนุษย์_ก็ดี หรือ_แม้แต่_ภาษา_ของ_ทูตสวรรค์ แต่_ถ้า_ไม่_มี_ความ_รัก ผม_ก็_เป็น_แค่_เสียง_อึกทึก_ของ_ฆ้อง_หรือ_ฉิ่ง_ฉาบ_ที่_ตี_กัน ๒ ถ้า_ผม_เป็น_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า รู้_สิ่ง_ลึกลับ_ต่างๆ_ของ_พระเจ้า มี_ความ_รู้_ทุก_อย่าง และ_มี_ความ_เชื่อ_ทั้ง_หมด_ถึง_กับ_เลื่อน_ภูเขา_ได้ แต่_ไม่_มี_ความ_รัก ผม_ก็_ไม่_มี_ค่า_อะไร_เลย ๓ ถ้า_ผม_เอา_ทุก_สิ่ง_ทุก_อย่าง_ที่_ผม_มี_ไป_แจก_ให้_กับ_คน_จน_และ_สละ_ร่าง_ของ_ตัวเอง_จน_ถึง_ขั้น_ที่_โอ้_อวด_ได้*_แต่_ไม่_มี_ความ_รัก มัน_ก็_ไม่_มี_ประโยชน์_อะไร_เลย

๔ ความ_รัก_นั้น_ก็_อดทน_นาน มี_เมตตากรุณา ไม่_อิจฉา_ริษยา ไม่_โอ้_อวด ๕ ไม่_หยิ่ง_จองหอง ไม่_หยาบคาย ไม่_เห็น_แก่_ตัว ไม่_ฉุน_เฉียว ไม่_จดจำ_ความ_ผิด_ของ_คน_อื่น ๖ ความ_รัก_ไม่_ยินดี_เมื่อ_เห็น_คน_อื่น_ทำ_ชั่ว_แต่_ยินดี_กับ_ความ_จริง ๗ ความ_รัก_ปกป้อง_เสมอ ไว้วางใจ_เสมอ มี_ความ_หวัง_เสมอ และ_ทน_ต่อ_ทุก_อย่าง_เสมอ

๘ ความ_รักไม่_มี_วัน_สูญ_สิ้น_ไป แต่_การ_พูด_แทน_พระเจ้า_จะ_มี_วัน_เลิกรา การ_พูด_ภาษา_แปลกๆ_ก็_จะ_มี_วัน_หยุด_ลง พรสวรรค์_ที่_มี_ความ_รู้_พิเศษ_จาก_พระเจ้า_ก็_จะ_มี_วัน_เลิกรา ๙ เพราะ_เรา_รู้_แค่_เพียง_เสี้ยว_เดียว_เท่า_นั้น เรา_พูด_แทน_พระเจ้า_ก็_ได้_แค่_เสี้ยว_เดียว ๑๐ แต่_เมื่อ_ความ_สมบูรณ์แบบ_มา_ถึง อะไรก็_ตาม_ที่_ไม่_สมบูรณ์_ก็_จะ_หมด_ไป ๑๑ ตอน_ที่_ผม_เป็น_เด็ก ผม_ก็_พูด_เหมือน_เด็ก คิด_เหมือน_เด็ก ใช้_เหตุผล_เหมือน_เด็ก แต่_เมื่อ_ผม_โต_เป็น_ผู้ใหญ่ ผม_ก็_เลิก_ทำ_ตัว_เหมือน_เด็ก ๑๒ ใน_ทำ_นอง_เดียว_กัน_สิ่ง_ที่_เรา_เห็น_ใน_ตอน_นี้_เป็น_ภาพ_สะท้อน_จาก_กระจก แต่_เมื่อ_ความ_สมบูรณ์แบบ_มา_ถึง ใน_ตอน_นั้น_เรา_ก็_จะ_มอง_เห็น_กัน_ต่อหน้า_เลย ตอน_นี้_ผม_รู้_แค่_เพียง_เสี้ยว_เดียว แต่_เมื่อ_ถึง_ตอน_นั้น_ผม_ก็_จะ_รู้_หมด_ทุก_อย่าง เหมือน_กับ_ที่_พระเจ้า_รู้จัก_ผม ๑๓ แต่_ตอน_นี้_เหลือ_อยู่_สาม_อย่าง_คือ_ความ_เชื่อ ความ_หวัง_และ_ความ_รัก แต่_ใน_สาม_อย่าง_นี้_ความ_รัก_ยิ่ง_ใหญ่_ที่สุด