เปาโล_ยอม_ไม่_ใช้_สิทธิ์_ที่_เขา_มี
๙
๑ ผม_เป็น_อิสระ_ไม่_ใช่_หรือ ผม_เป็น_ศิษย์_เอก^_ไม่_ใช่_หรือ ผม_เห็น_พระ_เยซู_องค์_เจ้า_ชีวิต_ของ_เรา_ไม่_ใช่_หรือ พวก_คุณ_เป็น_ผล_งาน_ของ_ผม_ใน_องค์_เจ้า_ชีวิต_ไม่_ใช่_หรือ
๒ ถึง_แม้_คน_อื่น_จะ_ไม่_ยอมรับ_ว่า_ผม_เป็น_ศิษย์_เอก แต่_พวก_คุณ_ต้อง_ยอมรับ_ผม_แน่ เพราะ_พวก_คุณ_เป็น_ตรา_ที่_รับรอง_ว่า_ผม_เป็น_ศิษย์_เอก_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต
๓ นี่_คือ_คำ_ตอบ_ที่_ผม_ให้_กับ_คน_ที่_ซัก_ถาม_ผม
๔ เรา_ไม่_มี_สิทธิ์_ที่_จะ_รับ_อาหาร_และ_เครื่อง_ดื่ม_จาก_พี่_น้อง_หรือ
๕ เรา_ไม่_มี_สิทธิ์_ที่_จะ_พา_ภรรยา_ของ_เรา_ที่_มี_ความ_เชื่อ_ไป_ไหน_มา_ไหน_หรือ ศิษย์_เอก_คน_อื่นๆ_และ_น้องๆ_ของ_องค์_เจ้า_ชีวิต_และ_เปโตร_ยัง_ทำ_ได้_เลย
๖ หรือ_คุณ_ว่า_มี_แต่_บารนาบัส_กับ_ผม_เท่า_นั้น_ที่_จะ_ต้อง_ทำ_งาน_เลี้ยง_ชีพ
๗ มี_ทหาร_คน_ไหน_บ้าง_ที่_ต้อง_ออก_ค่า_ใช้_จ่าย_เอง_เวลา_ออก_รบ มี_ใคร_บ้าง_ปลูก_องุ่น_แล้ว_ไม่_ได้_กิน_องุ่น_นั้น หรือ_มี_ใคร_บ้าง_เลี้ยง_ฝูง_แกะ_แล้ว_ไม่_ได้_ดื่ม_นม_ของ_แกะ
๘ นี่_ไม่_ได้_เป็น_เพียง_แค่_ความ_คิด_ของ_มนุษย์_เท่า_นั้น แม้แต่_กฎ_บัญญัติ_ก็_ยัง_พูด_อย่าง_นี้_เลย
๙ ใน_กฎ_ของ_โมเสส_พูด_ไว้_ว่า “อย่า_เอา_ตะกร้อ_สวม_ปาก_วัว_ตอน_ที่_มัน_กำลัง_นวด_ข้าว_อยู่” พระเจ้า_ห่วง_แต่_วัว_เท่า_นั้น_หรือ
๑๐ พระองค์_พูด_เรื่อง_นี้_เพราะ_เห็นแก่_เรา_ด้วย_แน่_นอน ข้อ_ความ_นั้น_เขียน_ขึ้น_มา_เพื่อ_พวก_เรา คน_ไถนา_และ_คน_นวด_ข้าว_ทำ_ไป_ก็_หวัง_ที่_จะ_ได้_รับ_ส่วนแบ่ง_กัน_ทั้ง_นั้น
๑๑ ถ้า_เรา_ได้_หว่าน_สิ่ง_ที่_มา_จาก_พระ_วิญญาณ_ลง_ใน_พวก_คุณ การ_ที่_เรา_จะ_เก็บ_เกี่ยว_ฝ่าย_วัตถุ_จาก_พวก_คุณ_บ้าง_จะ_มาก_เกิน_ไป_หรือ
๑๒ ถ้า_คน_อื่น_มี_สิทธิ์_ที่_จะ_ทำ_อย่าง_นี้_กับ_พวก_คุณ เรา_ก็_ยิ่ง_มี_สิทธิ์_มาก_กว่า_นั้น_อีก แต่_เรา_ไม่_ได้_ใช้_สิทธิ์_นี้_เลย เรา_ยอม_ทน_ทุก_อย่าง_เสีย_เอง เพื่อ_จะ_ได้_ไม่_เป็น_อุปสรรค_ขัด_ขวาง_ข่าว_ดี_ของ_พระคริสต์
๑๓ พวก_คุณ_ไม่_รู้_หรือ_ว่า คน_ที่ทำ_งาน_ใน_วิหาร_ก็_ได้_รับ_อาหาร_จาก_วิหาร_นั้น และ_คน_ที่_รับใช้_เป็น_ประจำ_ที่_แท่น_บูชา_ก็_ได้_รับ_ส่วนแบ่ง_จาก_เครื่อง_บูชา_บน_แท่น_นั้น
๑๔ ดัง_นั้น องค์_เจ้า_ชีวิต_ได้_สั่ง_ไว้_ว่า_คน_ที่_ประกาศ_ข่าว_ดี ก็_ควร_ได้_รับ_การ_เลี้ยงดู_จาก_ข่าว_ดี_นั้น_เหมือน_กัน
๑๕ แต่_ผม_ไม่_ได้_ใช้_สิทธิ์_พวก_นี้_เลย และ_ที่_เขียน_เรื่อง_นี้_ก็_ไม่_ใช่_อยาก_จะ_ให้_พวก_คุณ_สนับสนุน_ผม_ด้วย ผม_ขอ_ตาย_เสีย_ดี_กว่า_ที่_จะ_ให้_ใคร_เอา_ความ_ภาคภูมิใจ_นี้_ไป_จาก_ผม
๑๖ แต่_เมื่อ_ผม_ประกาศ_ข่าว_ดี ผม_ก็_ไม่_ได้_โอ้_อวด_หรอก เพราะ_เป็น_หน้าที่_ที่_ผม_ต้อง_ทำ_อยู่_แล้ว ถ้า_ผม_ไม่_ทำ_มัน_จะ_เป็น_เรื่อง_น่า_อาย
๑๗ ถ้า_ผม_เอง_เลือก_ที่_จะ_ประกาศ_ข่าว_ดี ผม_ก็_จะ_ได้_รับ_รางวัล_ตอบแทน แต่_ถ้า_ผม_ไม่_ได้_สมัครใจ ผม_ก็_แค่_ทำ_ตาม_หน้าที่_ที่_ได้_รับ_มอบ_หมาย_มา_เท่า_นั้น
๑๘ แล้ว_ผม_ได้_รับ_รางวัล_อะไร_หรือ รางวัล_ของ_ผม_ก็_คือ_ความ_ภาคภูมิใจ_ที่_ผม_ได้_รับ เนื่อง_จาก_ผม_ประกาศ_ข่าว_ดี_ให้_เปล่าๆ_โดย_ไม่_คิด_ค่า_ตอบ_แทน และ_ไม่_ได้_ใช้_สิทธิ์_ที่_จะ_ได้_รับ_การ_สนับสนุน_ด้วย
๑๙ ถึง_แม้_ผม_จะ_เป็น_อิสระ_ไม่_ได้_เป็น_ทาส_ใคร_เลย แต่_ผม_ก็_ยอม_ทำ_ตัว_เป็น_ทาส_ของ_ทุก_คน เพื่อ_จะ_ได้_ชนะ_ใจ_คน_ให้_มาก_ที่สุด_เท่า_ที่_จะ_ทำ_ได้
๒๐ เวลา_อยู่_กับ_คน_ยิว ผม_ก็_ทำ_ตัว_เหมือน_คน_ยิว_เพื่อ_จะ_ชนะ_ใจ_คน_ยิว เวลา_อยู่_กับ_คน_ที่_อยู่_ภาย_ใต้_กฎ_ปฏิบัติ ผม_ก็_ยอม_ทำ_ตัว_เหมือน_คน_ที่_อยู่_ใต้_กฎ_ปฏิบัติ_นั้น_เพื่อ_จะ_ชนะ_ใจ_คน_ที่_อยู่_ใต้_กฎ_ปฏิบัติ_นั้น (ถึง_แม้_ตัว_ผม_เอง_ไม่_ได้_อยู่_ภาย_ใต้_กฎ_ปฏิบัติ_ก็_ตาม)
๒๑ เวลา_อยู่_กับ_คน_ที่_ไม่_ใช่_ยิว_ที่_ไม่_มี_กฎ_ปฏิบัติ ผม_ก็_ทำ_ตัว_เหมือน_คน_ที่_ไม่_มี_กฎ_ปฏิบัติ เพื่อ_ผม_จะ_ได้_ชนะ_ใจ_คน_ที่_ไม่_มี_กฎ_ปฏิบัติ (ทั้งๆ_ที่_ผม_มี_กฎ_ปฏิบัติ_ของ_พระเจ้า และ_อยู่_ภาย_ใต้_กฎ_ของ_พระคริสต์)
๒๒ เวลา_อยู่_กับ_คน_ที่_ขาด_ความ_รู้ ผม_ก็_ยอม_เป็น_คน_ที่_ขาด_ความ_รู้_เพื่อ_จะ_ได้_ชนะ_ใจ_คน_ที่_ขาด_ความ_รู้_นั้น ผม_ยอม_เป็น_ทุก_อย่าง_กับ_ทุก_คน_และ_ทำ_ทุก_วิถีทาง_เท่า_ที่_จะ_ทำ_ได้_เพื่อ_จะ_ช่วย_ให้_คน_รอด_บ้าง
๒๓ ผม_ยอม_ทำ_ทุก_อย่าง_เพราะ_เห็นแก่_ข่าว_ดี_นี้ เพื่อ_ผม_จะ_ได้_รับ_พระพร_ร่วม_กับ_คน_อื่น_ใน_ข่าว_ดี_นี้_ด้วย
๒๔ พวก_คุณ_ไม่_รู้_หรือ_ว่า ทุก_คน_วิ่ง_ใน_การ_แข่งขัน แต่_มี_แค่_คน_เดียว_ที่_ได้_รางวัล ดัง_นั้น_ให้_วิ่ง_เพื่อ_ชนะ_ให้_ได้
๒๕ ทุก_คน_ที่_แข่งขัน_กัน_ต้อง_ผ่าน_การ_ฝึก_ฝน_มา_อย่าง_เข้มงวด_ทุก_ด้าน เขา_ทำ_เพื่อ_จะ_ได้_รับ_มงกุฎ_ใบ_ไม้_ที่_เน่าเปื่อย_ได้ แต่_เรา_ทำ_เพื่อ_ที่_จะ_ได้_รับ_มงกุฎ_ที่_ไม่_มี_วัน_เน่าเปื่อย
๒๖ นี่_เป็น_วิธี_ที่_ผม_วิ่ง_คือ_วิ่ง_อย่าง_คน_ที่_มี_เป้าหมาย และ_นี่_เป็น_วิธี_ที่_ผม_ชก_คือ_ไม่_ใช่_เหมือน_คน_ที่_ชก_แต่_ลม
๒๗ แต่_ผม_ฝึกฝน_ร่าง_กาย_อย่าง_หนัก_จน_ควบ_คุม_มัน_ได้ เพื่อ_เมื่อ_ผม_ประกาศ_ข่าว_ดี_ให้_กับ_คน_อื่น_แล้ว ตัว_ผม_เอง_จะ_ไม่_ถูก_พระเจ้า_ปฏิเสธ