พวก_ผู้นำ_ชาว_ยิว_ตั้ง_คำ_ถาม_กับ_พระ_เยซู
(มธ. 21:23-27; มก. 11:27-33)
๒๐
๑ วัน_หนึ่ง เมื่อ_พระ_เยซู_กำลัง_สั่งสอน_และ_ประกาศ_เรื่อง_ข่าว_ดี_อยู่_ใน_บริเวณ_วิหาร^ พวก_หัวหน้า_นักบวช พวก_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ และ_พวก_ผู้นำ_อาวุโส_มา_หา_พระองค์
๒ พวก_เขา_ถาม_ว่า “ช่วย_บอก_หน่อย_ว่า_แก_มี_สิทธิ์_อะไร_ไป_ขับ_ไล่_พวก_คน_ขาย_ของ_นั้น ใคร_ให้_สิทธิ์_นี้_กับ_แก”
๓ พระ_เยซู_ตอบ_ไป_ว่า “ตอบ_เรา_มา_ก่อน_ว่า
๔ พิธี_จุ่ม_น้ำ_ของ_ยอห์น มา_จาก_สวรรค์_หรือ_มา_จาก_มนุษย์”
๕ พวก_เขา_ปรึกษา_กัน_ว่า “ถ้า_เรา_ตอบ_ว่า ‘มา_จาก_สวรรค์’ เขา_ก็_จะ_ถาม_ว่า ‘แล้ว_ทำ_ไม_พวก_คุณ_ถึง_ไม่_เชื่อ_ยอห์น_ล่ะ’
๖ แต่_ถ้า_เรา_ตอบ_ว่า ‘มา_จาก_มนุษย์’ คน_ก็_จะ_เอา_หิน_ขว้าง_เรา เพราะ_ชาว_บ้าน_พวก_นี้_เชื่อ_ว่า ยอห์น_เป็น_ผู้_พูด_แทน_พระเจ้า”
๗ พวก_เขา_ก็_เลย_ตอบ_พระองค์_ว่า “เรา_ไม่_รู้_ว่า_มา_จาก_ไหน”
๘ พระ_เยซู_ก็_เลย_ตอบ_พวก_เขา_ว่า “ถ้า_อย่าง_นั้น เรา_ก็_จะ_ไม่_บอก_เหมือน_กัน_ว่า_เรา_ใช้_สิทธิ์_ของ_ใคร_ทำ_สิ่ง_เหล่า_นี้”
พระเจ้า_ส่ง_ลูกชาย_ของ_พระองค์_มา
(มธ. 21:33-46; มก. 12:1-12)
๙ พระ_เยซู_เล่า_เรื่อง_เปรียบ_เทียบ_ให้_คน_ฟัง_ว่า “มี_ชาย_คน_หนึ่ง_ทำ_สวนองุ่น แล้ว_ให้_ชาว_สวน_เช่า แล้ว_เขา_ก็_ไป_อยู่_ต่าง_ประเทศ_เป็น_เวลา_นาน
๑๐ เมื่อ_ถึง_เวลา_เก็บ_เกี่ยว เขา_ส่ง_ทาส_คน_หนึ่งมา_รับ_ส่วนแบ่ง_จาก_ผล_องุ่น แต่_พวก_คน_เช่า_กลับ_ทำร้าย_ทุบ_ตี_ทาส_คน_นั้น และ_ไล่_กลับ_ไป_มือ_เปล่า
๑๑ เจ้า_ของ_สวนองุ่น_ก็_เลย_ส่ง_ทาส_อีก_คน_หนึ่ง_ไป พวก_คน_เช่า_ก็_ทำร้าย_ทุบ_ตี_เขา_และ_ทำ_ให้_เขา_อับอาย_ขายหน้า แล้ว_ไล่_กลับ_ไป_มือ_เปล่า_อีก
๑๒ เจ้า_ของ_สวน_ก็_ส่ง_คน_ที่_สามไป_อีก พวก_คน_เช่า_ก็_ทำ_เหมือน_เดิม ทำ_เขา_จน_บาด_เจ็บ_สาหัส_แล้ว_โยน_ออก_ไป_นอก_สวน
๑๓ เจ้า_ของ_สวนองุ่น_พูด_กับ_ตัวเอง_ว่า ‘จะ_ทำ_ยัง_ไง_ดี รู้_แล้ว เรา_จะ_ส่ง_ลูกชาย_สุด_ที่รัก_ของ_เรา_ไป พวก_นั้น_จะ_ต้อง_เคารพ_ยำเกรง_ลูกชาย_เรา_แน่ๆ’
๑๔ แต่_พอ_พวก_คน_เช่า_เห็น_ลูกชาย_ของ_เขา ก็_ปรึกษา_กัน_ว่า ‘นี่_ไง_ผู้_รับ_มรดก ให้_พวก_เรา_ฆ่า_มัน_เลย สวน_นี้_จะ_ได้_ตก_เป็น_ของ_พวก_เรา’
๑๕ พวก_เขา_ก็_เลย_จับ_ลูกชาย_เจ้า_ของ_สวน_โยน_ออก_ไป_นอก_สวน_และ_ฆ่า_เขา พวก_คุณ_คิด_ว่า เจ้า_ของ_สวน_จะ_ทำ_ยัง_ไง_กับ_พวก_คน_เช่า_เหล่า_นั้น
๑๖ เขา_จะ_กลับ_ไป_ฆ่า_พวก_คน_เช่า_สวน_เหล่า_นั้น และ_ยก_สวนองุ่น_ให้_กับ_คน_อื่นๆ” เมื่อ_ผู้คน_ได้_ยิน_อย่าง_นั้น ก็_พูด_ขึ้น_ว่า “อย่า_ให้_เป็น_อย่าง_นั้น_เลย”
๑๗ แต่_พระ_เยซู_ก็_จ้อง_มอง_เขา_และ_พูด_ว่า “ถ้า_งั้น ข้อ_ความ_นี้_ใน_พระคัมภีร์_หมายถึง_อะไร
‘หิน_ก้อน_นี้_ที่_ช่าง_ก่อ_สร้าง_ทิ้ง_แล้ว
กลับ_กลาย_มา_เป็น_หิน_ก้อน_ที่_สำคัญ_ที่สุด’ (สดุดี 118:22)
๑๘ คน_ที่_ล้ม_ทับ_หิน_ก้อน_นั้น ร่าง_กาย_ก็_จะ_หัก_เป็น_ท่อนๆ_แต่_ถ้า_ถูก_หิน_นี้_ล้ม_ทับ คน_นั้น_ก็_จะ_แหลก_ละเอียด”
๑๙ เมื่อ_พวก_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ และ_พวก_ผู้นำ_นักบวช_รู้ตัว_ว่า_พระ_เยซู_กำลัง_เปรียบ_พวก_เขา_ว่า_เป็น_คน_เช่า_สวน_พวก_นั้น พวก_เขา_ก็_เลย_หา_ทาง_ที่_จะ_จับ_พระ_เยซู_ตอน_นั้น_เลย แต่_ก็_ไม่_กล้า_เพราะ_กลัว_ประชาชน
พวก_ผู้นำ_ชาว_ยิว_พยายาม_ใช้_
กล_ลวง_พระ_เยซู
(มธ. 22:15-22; มก. 12:13-17)
๒๐ พวก_เขา_จึง_เฝ้า_ดู_พระ_เยซู_อย่าง_ใกล้_ชิด และ_ส่ง_พวก_สอดแนม_ที่_แกล้ง_ทำ_เป็น_คนดี_เพื่อ_ไป_จับผิด_คำ_พูด_ของ_พระองค์ เพื่อ_จะ_ได้_จับ_ตัวพระ_องค์_ส่ง_ไป_ให้_ผู้_พิพากษา_และ_เจ้าเมือง_โรม
๒๑ พวก_สอดแนม_ถาม_พระ_เยซู_ว่า “อาจารย์_ครับ พวก_เรา_รู้_ว่า_คำ_พูด_และ_คำ_สอน_ของ_พระองค์_นั้น_ถูก_ต้อง_และ_พระองค์_ก็_ไม่_กลัว_ว่า_คน_อื่น_จะ_คิด_อย่าง_ไร และ_สอน_ความ_จริง_ใน_สิ่ง_ที่_พระเจ้า_ต้อง_การ_ให้_ทำ
๒๒ อาจารย์_ช่วย_บอก_หน่อย_ว่า มัน_ถูกต้อง_ตาม_กฎ_หรือ_เปล่า_ที่_จ่าย_ภาษี_ให้_กับ_ซีซาร์^”
๒๓ พระ_เยซู_รู้_ถึง_อุบาย_ของ_พวก_เขา จึง_บอก_พวก_เขา_ว่า
๒๔ “ไหน ส่ง_เหรียญ_มา_ให้_ดู_อัน_หนึ่ง_สิ นี่_รูป_ใคร แล้ว_มี_ชื่อ_ใคร_สลัก_อยู่”
พวก_เขา_ก็_ตอบ_ว่า “ซีซาร์”
๒๕ พระองค์_จึง_พูด_กับ_พวก_เขา_ว่า “ของๆ_ซีซาร์_ก็_ให้_ซีซาร์ ของๆ_พระเจ้า_ก็_ให้_พระเจ้า”
๒๖ พวก_เขา_ไม่_สามารถ_จะ_จับผิด_คำ_พูด_ของ_พระองค์_ต่อหน้า_ผู้คน_ได้ ได้_แต่_ตะลึง_ใน_คำ_ตอบ จน_ถึง_กับ_พูด_ไม่_ออก
ชาว_สะดูสี_พยายาม_จับผิด_พระ_เยซู
(มธ. 22:23-33; มก. 12:18-27)
๒๗ มี_พวก_สะดูสี_บางคน_มา_หา_พระ_เยซู พวก_นี้_ไม่_เชื่อ_ว่า_คน_ตาย_แล้ว_จะ_ฟื้น_ขึ้น_จาก_ความ_ตาย เขา_ถาม_พระองค์_ว่า
๒๘ “อาจารย์_ครับ โมเสส_เขียน_สั่ง_ไว้_ว่า ถ้า_ชายคน_ไหน_ตาย_และ_ทิ้ง_เมีย_ไว้_โดย_ยัง_ไม่_มี_ลูก ก็_ให้_น้อง_ชาย_ของ_คน_ตาย_แต่ง_กับ_หญิงม่าย_คน_นั้น จะ_ได้_มี_ลูก_ไว้_สืบ_สกุล_ให้_กับ_พี่ชาย_ของ_เขา
๒๙ ครั้ง_หนึ่ง_มี_พี่_น้อง_อยู่_เจ็ด_คน พี่ชาย_คน_โต_แต่งงาน แล้ว_ตาย_ไป_แต่_ยัง_ไม่_มี_ลูก
๓๐ น้อง_คน_ที่_สอง_ก็_ได้_แต่ง_กับ_หญิงม่าย_นั้น แต่_เขา_ก็_ตาย_ไป_และ_ยัง_ไม่_มี_ลูก_เหมือน_กัน
๓๑ น้อง_คน_ที่_สาม_ก็_ทำ_แบบ_เดียว_กัน และ_ใน_ที่_สุด พี่_น้อง_ทั้ง_เจ็ด_คน_นี้_ก็_ได้_แต่งงาน_กับ_หญิง_นั้น แล้ว_พวก_เขา_ก็_ตาย_โดย_ไม่_มี_ลูก_สัก_คน
๓๒ ต่อมา_หญิง_คน_นั้น_ก็_ตาย_ด้วย
๓๓ ช่วย_บอก_หน่อย_สิ_ว่า ใน_วัน_ที่_ทุก_คน_ฟื้น_ขึ้น_จาก_ความ_ตาย_นั้น ผู้หญิง_คน_นี้_จะ_เป็น_ภรรยา_ของ_ใคร ใน_เมื่อ_ทั้ง_เจ็ด_คน_นั้น_ก็_เคย_เป็น_สามี_ของ_เธอ”
๓๔ พระ_เยซู_จึง_ตอบ_ว่า “คน_ใน_โลก_นี้_เท่า_นั้น_ที่_แต่งงาน_กัน และ_ยก_ให้_เป็น_ผัว_เมีย_กัน
๓๕ ส่วน_ใน_โลก_หน้า คน_ที่_เหมาะ_สม_ที่_จะ_ได้_อยู่_ที่_นั่น_และ_ฟื้น_ขึ้น_จาก_ความ_ตาย_แล้ว จะ_ไม่_แต่งงาน_กัน หรือ_ยก_ให้_เป็น_ผัว_เมีย_กัน_อีก_ต่อ_ไป_แล้ว
๓๖ เป็น_ไป_ไม่_ได้_ที่_พวก_เขา_จะ_ตาย_อีก_ครั้ง แต่_เขา_จะ_เป็น_เหมือน_ทูตสวรรค์_และ_จะ_เป็น_ลูก_ของ_พระเจ้า เพราะ_พระเจ้า_จะ_ทำ_ให้_เขา_ฟื้น_ขึ้น_จาก_ความ_ตาย
๓๗ อาโรน เรื่อง_การ_ฟื้น_ขึ้น_จาก_ความ_ตาย_นี้ ขนาด_โมเสส_ก็_ยัง_พูด_ถึง_เลย ตอน_ที่_เขา_เขียน_เรื่อง_พุ่มไม้_ที่_ลุก_เป็น_ไฟ เขา_ได้_เรียก_องค์_เจ้า_ชีวิต_ว่า ‘พระเจ้า_ของ_อับราฮัม พระเจ้า_ของ_อิสอัค และ_พระเจ้า_ของ_ยาโคบ’
๓๘ พระเจ้า_เป็น_พระเจ้า_ของ_คน_มี_ชีวิต ไม่_ใช่_ของ_คน_ตาย เพราะ_สำหรับ_พระเจ้า_แล้ว_ทุก_คน_ยัง_มี_ชีวิต_อยู่”
๓๙ พวก_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_บางคน_ชม_พระ_เยซู_ว่า “อาจารย์ พูด_ได้_เยี่ยม_มาก_เลย_ครับ”
๔๐ แล้ว_ก็_ไม่_มี_ใคร_กล้า_ถาม_อะไร_พระ_เยซู_อีก_เลย
พระคริสต์_เป็น_ลูก_ของ_ดาวิด_หรือ
(มธ. 22:41-46; มก. 12:35-37)
๔๑ พระ_เยซู_ถาม_ว่า “คุณ_พูด_ได้_ยัง_ไง_ว่า พระคริสต์_เป็น_ลูก_ของ_ดาวิด
๔๒ ทั้งๆ_ที่_ตัว_ดาวิด_เอง_พูด_ใน_หนังสือ_สดุดี_ว่า
‘พระเจ้า_ได้_พูด_กับ_องค์_เจ้า_ชีวิต_ของ_ผม_ผู้_เป็น_พระคริสต์_ว่า
นั่ง_ลง_ทาง_ขวา_มือ_ของ_เรา
๔๓ จน_กว่า_เรา_จะ_ทำ_ให้_ศัตรู_ของ_ท่าน_เป็น_ที่_วาง_เท้า_ของ_ท่าน’ (สดุดี 110:1)
๔๔ แม้แต่_ดาวิด_ยัง_เรียก_พระคริสต์_ว่า_เป็น_องค์_เจ้า_ชีวิต_เลย แล้ว_พระคริสต์_จะ_เป็น_ลูก_ของ_ดาวิด_ได้_ยัง_ไง”
พระ_เยซู_ต่อว่า_พวก_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ
(มธ. 23:1-36; มก. 12:38-40; ลก. 11:37-54)
๔๕ ขณะ_ที่_ฝูงชน_กำลัง_ฟัง_อยู่_นั้น พระ_เยซู_ก็_หัน_ไป_พูด_กับ_พวก_ศิษย์_ว่า
๔๖ “ระวัง_พวก_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_ให้_ดี พวก_นี้_ชอบ_ใส่_เสื้อคลุม_ยาวๆ_เดิน_ไป_มา_ให้_คน_คำนับ_ตาม_ท้องตลาด และ_ชอบ_นั่ง_ใน_ที่_สำคัญๆ_ใน_ที่ประชุม^ และ_ชอบ_นั่ง_ที่_หัว_โต๊ะ_ใน_งาน_เลี้ยง_ต่างๆ
๔๗ พวก_เขา_มัก_จะ_โกง_เอา_บ้าน_ของ_หญิงม่าย และ_แกล้ง_อธิษฐาน_ซะ_ยืด_ยาว_เพื่อ_อวด_คน คน_พวก_นี้_จะ_ต้อง_ถูก_ลงโทษ_หนัก_กว่า_คน_ที่_ไม่_ได้_ทำ_อย่าง_นั้น”