เจ้าเมือง_ปีลาต_ไต่สวน_พระ_เยซู
(มธ. 27:1-2,11-14; มก. 15:1-5; ยฮ. 18:28-38)
๒๓
๑ ทุก_คน_ใน_ที่ประชุม_ลุก_ขึ้น พา_พระ_เยซู_ไป_หา_เจ้าเมือง_ปีลาต^
๒ พวก_เขา_เริ่ม_กล่าว_หา_พระองค์ ว่า “เรา_ได้_พบ_ว่า ชาย_คน_นี้_พยายาม_ปลุก_ปั่น_ประชาชน_ให้_กระด้าง_กระเดื่อง เขา_ยุยง_ให้_พวก_ประชาชน_เลิก_จ่าย_ภาษี_ให้_แก่_ซีซาร์^ แถม_ยัง_อ้าง_ตัวเอง_เป็น_พระคริสต์^ กษัตริย์_ของ_พวก_เรา_อีก_ด้วย”
๓ ปีลาต_จึง_ถาม_พระ_เยซู_ว่า “แก_เป็น_กษัตริย์_ของ_ชาว_ยิว_หรือ”
พระ_เยซู_จึง_ตอบ_เขา_ว่า “ใช่ อย่าง_ที่_ท่าน_ว่า”
๔ ปีลาต_จึง_พูด_กับ_พวก_หัวหน้า_นักบวช_และ_ฝูงชน_ว่า “เรา_ไม่_เห็น_เขา_ผิด_อะไร”
๕ แต่_พวก_เขา_ยืนกราน_เสียงแข็ง_ว่า “แต่_เขา_ก็_ได้_สอน_และ_ปลุก_ปั่น_ประชาชน_ไป_ทั่ว_แคว้น_ยูเดีย เริ่ม_จาก_แถว_กาลิลี_เรื่อย_มา_จน_ถึง_เมือง_เยรูซาเล็ม_นี้”
ปีลาต_ส่ง_ตัว_พระ_เยซู_ไป_พบ_เฮโรด
๖ เมื่อ_ปีลาต_ได้_ยิน_อย่าง_นั้น ก็_สอบถาม_จน_รู้_ว่า_พระ_เยซู_เป็น_ชาว_กาลิลี
๗ ซึ่ง_อยู่_ใน_การ_ปก_ครอง_ของ_กษัตริย์_เฮโรด^ เขา_จึง_ส่ง_ตัว_พระ_เยซู_ไป_ให้_กับ_กษัตริย์_เฮโรด ซึ่ง_ตอน_นั้น_อยู่_ที่_เมือง_เยรูซาเล็ม_พอดี
๘ เมื่อ_กษัตริย์_เฮโรด_พบ_พระ_เยซู_ก็ดี_ใจ_มาก เพราะ_อยาก_พบ_มา_นาน_แล้ว เขา_ได้_ยิน_ชื่อ_เสียง_ของ_พระองค์ และ_เขา_หวัง_ว่า_พระ_เยซู_จะ_แสดง_อิทธิ_ฤทธิ์_ให้_ดู_บ้าง
๙ เฮโรด_ถาม_พระ_เยซู_หลาย_อย่าง แต่_พระองค์_ก็_ไม่_ได้_ตอบ_อะไร_เลย
๑๐ พวก_หัวหน้า_นักบวช และ_พวก_ครู_สอน_กฎ_ปฏิบัติ_ที่_ยืน_อยู่_ที่_นั่น_ก็_พา_กัน_กล่าว_หา_พระองค์_อย่าง_ดุ_เดือด
๑๑ เฮโรด_กับ_พวก_ทหาร_ของ_เขา_ต่าง_พา_กัน_หัวเราะเยาะ และ_ดูถูก_เหยียด_หยาม_พระองค์ พวก_เขา_ให้_พระองค์_แต่ง_ชุด_ของ_กษัตริย์_แล้ว_ส่ง_ตัว_กลับ_ไป_หา_ปีลาต
๑๒ ใน_วัน_นั้น_เอง ทั้ง_เฮโรด_และ_ปีลาต_ได้_กลาย_มา_เป็น_เพื่อน_กัน ก่อน_หน้า_นี้ พวก_เขา_เป็น_ศัตรู_กัน
พระ_เยซู_ต้อง_ตาย
(มธ. 27:15-26; มก. 15:6-15; ยฮ. 18:39-19:16)
๑๓ ปีลาต_เรียก_พวก_หัวหน้า_นักบวช พวก_ผู้นำ_และ_ประชาชน_มา_ชุมนุม_กัน
๑๔ แล้ว_ปีลาต บอก_ว่า “พวก_คุณ_นำ_ชาย_คน_นี้_มาหา_เรา และ_กล่าว_หา_เขา_ว่า_ปลุก_ปั่น_ยุยง_ประชาชน_ให้_กระด้าง_กระเดื่อง_นั้น หลัง_จาก_ที่_เรา_ได้_สอบสวน_เขา_ต่อหน้า_พวก_คุณ_แล้ว ก็_ไม่_เห็น_ว่า_เขา_ทำ_ผิด_อะไร_ตาม_ที่_พวก_คุณ_กล่าว_หา
๑๕ ส่วน_กษัตริย์_เฮโรด^ ก็_คิด_อย่าง_นี้_เหมือน_กัน พระองค์_ก็_เลย_ส่ง_ชาย_คน_นี้_กลับ_มาหา_เรา เขา_ไม่_ได้_ทำ_ผิด_อะไร_ที่_สมควร_ตาย
๑๖ เรา_จะ_สั่ง_เฆี่ยน_เขา_แล้ว_ปล่อย_ตัว_ไป”
๑๗
๑๘ แต่_ฝูงชน_ร้อง_ตะโกน_เป็น_เสียง_เดียว_กัน_ว่า “ฆ่า_มัน_ซะ แล้ว_ปล่อย_บารับบัส_ให้_เรา”
๑๙ บารับบัส_ถูก_ขัง_อยู่_ใน_คุก เพราะ_ได้_ก่อ_การ_จลาจล_ขึ้น_ใน_เมือง_เยรูซาเล็ม_และ_ฆ่า_คน_ตาย
๒๐ ปีลาต_จึง_เกลี้ย_กล่อม_พวก_เขา_อีก เพราะ_อยาก_ปล่อย_พระ_เยซู
๒๑ แต่_พวก_เขา_กลับ_ตะโกน_ว่า “ตรึง_มัน_ที่_กางเขน ตรึง_มัน_ที่_กางเขน”
๒๒ ปีลาต_ถาม_พวก_เขา_อีก_เป็น_ครั้ง_ที่_สาม_ว่า “ทำ_ไม เขา_ทำ_ผิด_อะไร เรา_ไม่_เห็น_เขา_ทำ_ผิด_อะไร_ที่_สมควร_ตาย เรา_จะ_สั่ง_ให้_เฆี่ยน_เขา แล้ว_ก็_ปล่อย_ตัว_ไป”
๒๓ แต่_พวก_เขา_ก็_ร้อง_ตะโกน_ดัง_ขึ้นๆ_ให้_ตรึง_พระ_เยซู_ที่_กางเขน และ_ใน_ที่_สุด_เสียง_นั้น_ก็_ชนะ
๒๔ ปีลาต_ตัดสิน_ใจ_ทำ_ตาม_ที่_พวก_นั้น_ขอ
๒๕ คือ_ปล่อย_ตัว_บารับบาส_ที่_ติด_คุก_เพราะ_ก่อ_การ_จลาจล_และ_ฆ่า_คน และ_ให้_ทำ_กับ_พระ_เยซู_อย่าง_ที่_พวก_เขา_ต้อง_การ
พระ_เยซู_ถูก_ฆ่า_บน_ไม้_กางเขน
(มธ. 27:32-44; มก. 15:21-32; ยฮ. 19:17-27)
๒๖ ใน_ระหว่าง_ทาง_ที่_นำ_ตัว_พระ_เยซู_ไป_นั้น พวก_เขา_ก็_จับ_ตัว_ซีโมน_ชาว_ไซรีน ที่_เพิ่ง_มา_จาก_ชนบท บังคับ_ให้_เขา_แบก_ไม้_กางเขน_เดิน_ตาม_หลัง_พระ_เยซู_ไป
๒๗ ฝูงชน_จำนวน_มาก_เดิน_ตาม_ไป รวม_ทั้ง_ผู้หญิง_หลาย_คน_ที่_ร้องห่ม_ร้องไห้ คร่ำ_ครวญ_สงสาร_พระ_เยซู
๒๘ พระ_เยซู_ก็_ได้_หัน_ไป_บอก_พวก_นาง_ว่า
“หญิง_ชาว_เยรูซาเล็ม_เอ๋ย อย่า_ร้องไห้_ให้_กับ_เรา_เลย แต่_ร้องไห้_ให้_กับ_ตัวเอง_และ_ลูกๆ_ของ_คุณ_เอง_ดี_กว่า
๒๙ เวลา_นั้น_จะ_มา_ถึง ที่_คน_จะ_พูด_ว่า ‘หญิง_ที่_เป็น_หมัน ไม่_เคย_คลอด_ลูก และ_ไม่_เคย_เลี้ยง_นม_ลูก ก็_ได้_เปรียบ_จริงๆ’
๓๐ แล้ว_พวก_เขา_ก็_จะ_ขอ_ร้อง_กับ_ภูเขา_ว่า ‘ช่วย_พัง_ลง_มา_ทับ_เรา_ด้วย’ และ_อ้อน_วอน_กับ_เนิน_เขา_ว่า ‘ช่วย_ฝัง_เรา_หน่อย’
๓๑ เพราะ_ถ้า_พวก_เขา_ทำ_อย่าง_นี้_กับ_คน_ที่_บริสุทธิ์ แล้ว_มัน_จะ_เกิด_อะไร_ขึ้น กับ_คน_ที่_ทำ_ผิด”
๓๒ ยัง_มี_ผู้ร้าย_อีก_สอง_คน_ที่_ถูก_นำ_ตัว_มา_ฆ่า_พร้อมๆ_กับ_พระ_เยซู_ด้วย
๓๓ เมื่อ_เขา_มา_ถึง_สถานที่_ที่_เรียกว่า “หัว_กะโหลก” พวก_เขา_ก็_ตรึง_พระ_เยซู_บน_ไม้_กางเขน_ระหว่าง_ผู้ร้าย_สอง_คน_นั้น ทาง_ขวา_คน_หนึ่ง_และ_ทาง_ซ้าย_คน_หนึ่ง
๓๔ แล้ว_พระ_เยซู_ก็_พูด_ว่า “พระบิดา ช่วย_ยกโทษ_ให้_กับ_พวก_เขา_ด้วย เพราะ_พวก_เขา_ไม่_รู้ตัว_หรอก_ว่า_กำลัง_ทำ_อะไร_ลง_ไป”
แล้ว_พวก_เขา_เอา_เสื้อผ้า_ของ_พระองค์_มา_จับ_สลาก_แบ่ง_กัน
๓๕ ประชาชน_ก็_ยืน_ดู_อยู่ ส่วน_พวก_ผู้นำ_ชาว_ยิว_ต่าง_พา_กัน_หัวเราะเยาะ_และ_พูด_ถาก_ถาง_ว่า “ใน_เมื่อ_เขา_ช่วย_คน_อื่น_ได้ ก็_ให้_เขา_ช่วย_ตัวเอง_ด้วย_สิ ถ้า_เขา_เป็น_พระคริสต์^ ผู้ที่_พระเจ้า_ได้_เลือก_ไว้_จริง”
๓๖ พวก_ทหาร_ก็_พา_กัน_มา_ล้อเลียน เอา_เหล้า_องุ่น_ถูกๆ_เปรี้ยวๆ_มา_แหย่_ให้_ดื่ม
๓๗ พวก_เขา_พูด_ว่า “ถ้า_แก_เป็น_กษัตริย์_ของ_ชาว_ยิว_จริง ก็_ช่วย_ตัวเอง_สิ”
๓๘ เหนือ_ตัวพระ_องค์_ขึ้น_ไป_มี_ป้าย_เขียน_ไว้_ว่า “นี่_คือ_กษัตริย์_ของ_ชาว_ยิว”
๓๙ ผู้ร้าย_คน_หนึ่ง_ที่_ถูก_ตรึง_อยู่_พูด_เสียดสี_ว่า
“แก_เป็น_พระคริสต์_ไม่_ใช่_หรือ ช่วย_ตัว_แก_เอง_และ_พวก_เรา_ด้วย_สิ”
๔๐ แต่_ผู้ร้าย_อีก_คน_หนึ่ง_ห้าม_เขา และ_พูด_ขึ้น_ว่า “แก_ก็_มี_โทษ_ถึง_ตาย_เหมือน_กับ_เขา แก_ไม่_กลัว_พระเจ้า_หรือ_ยัง_ไง
๔๑ พวก_เรา_มัน_สมควร_ตาย_อยู่_แล้ว แต่_ชาย_คน_นี้_ไม่_ได้_ทำ_อะไร_ผิด_เลย”
๔๒ แล้ว_เขา_ก็_พูด_ว่า “เยซู อย่า_ลืม_ผม_นะ_ครับ เมื่อ_ท่าน_เข้า_ใน_แผ่นดิน_ของ_ท่าน”
๔๓ พระองค์_จึง_ตอบ_ว่า “เรา_จะ_บอก_ให้_รู้_ว่า วันนี้_คุณ_จะ_ได้_อยู่_กับ_เรา_ใน_สวน_สวรรค์_อย่าง_แน่_นอน”
พระ_เยซู_ตาย
(มธ. 27:45-56; มก. 15:33-41; ยฮ. 19:28-30)
๔๔ ประมาณ_เที่ยง มี_แต่_ความ_มืด_มิด_ปกคลุม_ไป_ทั่ว_ทั้ง_แผ่นดิน_จน_ถึง_บ่าย_สาม_โมง
๔๕ เพราะ_ดวง_อาทิตย์_หยุด_ส่อง_แสง_และ_ม่าน_ใน_วิหาร ก็_ขาด_กลาง_ออก_เป็น_สอง_ท่อน
๔๖ พระ_เยซู_ร้อง_ตะโกน_ว่า “พระบิดา ลูก_ขอ_มอบ_จิต_วิญญาณ_ของ_ลูก_ไว้_ใน_มือ_พระองค์” เมื่อ_พูด_จบ_พระองค์_ก็_สิ้นใจ_ตาย
๔๗ เมื่อ_นาย_ร้อย^ เห็น_ว่า_เกิด_อะไร_ขึ้น เขา_ก็_สรรเสริญ_พระเจ้า_และ_พูด_ว่า “เขา_เป็น_คน_บริสุทธิ์_แน่ๆ”
๔๘ ส่วน_ฝูงชน_ที่_พา_กัน_มา_มุง_ดู_เหตุการณ์_ที่_น่า_ตื่นเต้น_นี้ เมื่อ_พวก_เขา_เห็น_ว่า_เกิด_อะไร_ขึ้น ต่าง_ก็_กลับ_บ้าน_และ_ทุบ_อก_ตัวเอง_ด้วย_ความ_เสีย_อก_เสียใจ
๔๙ ส่วน_เพื่อน_สนิท_ทั้ง_หมด_ของ_พระ_เยซู และ_พวก_ผู้หญิง_ที่_ติด_ตาม_พระองค์_มา_จาก_แคว้น_กาลิลี_นั้น ยัง_คง_ยืน_ดู_อยู่_ห่างๆ
โยเซฟ_ชาว_อาริมาเธีย
(มธ. 27:57-61; มก. 15:42-47; ยฮ. 19:38-42)
๕๐ มี_ชาย_คน_หนึ่ง_ชื่อ_ว่า โยเซฟ เป็น_สมาชิก_สภา_สูง_ของ_ชาว_ยิว เขา_เป็น_คน_ซื่อ_สัตย์_ที่_ทำ_ตามใจ_พระเจ้า
๕๑ เขา_ไม่_เห็น_ด้วย_กับ_การ_ตัดสิน_ใจ_และ_การ_กระทำ_ของ_พวก_ผู้นำ_ชาว_ยิว_คน_อื่นๆ_เกี่ยว_กับ_พระ_เยซู เขา_มา_จาก_เมือง_อาริมาเธีย_ใน_แคว้น_ยูเดีย และ_เฝ้า_คอย_อาณา_จักร_ของ_พระเจ้า_อยู่
๕๒ เขา_ไป_หา_ปีลาต_เพื่อ_ขอ_ศพ_พระ_เยซู
๕๓ แล้ว_จึง_เอา_ศพ_ของ_พระองค์_ลง_มา_จาก_ไม้_กางเขน และ_พัน_ด้วย_ผ้า_ลินิน แล้ว_นำ_ไป_ไว้_ใน_อุโมงค์_ฝัง_ศพ ซึ่ง_เจาะ_ไว้_ใน_หิน และ_ยัง_ไม่_เคย_ใช้_วาง_ศพ_ใคร_มา_ก่อน
๕๔ วัน_นั้น_เป็น_วัน_ศุกร์ ซึ่ง_เป็น_วัน_จัด_เตรียม_และ_วัน_หยุด_ทาง_ศาสนา^ ก็_ใกล้_จะ_เริ่มต้น_แล้ว
๕๕ ส่วน_พวก_ผู้หญิง_ที่_ติด_ตาม_พระ_เยซู_มา_จาก_แคว้น_กาลิลี_ก็_ตาม_โยเซฟ_ไป_ที่_อุโมงค์ และ_เห็น_ว่า_เขา_วาง_ศพ_ไว้_ยัง_ไง_ใน_อุโมงค์_นั้น
๕๖ หลัง_จาก_นั้น พวก_เขา_ก็_กลับ_บ้าน_ไป_เตรียม_เครื่อง_หอม_กับ_น้ำมัน_หอม_ไว้_อาบ_ศพ_พระองค์ แล้ว_ใน_วัน_หยุด_ทาง_ศาสนา^ พวก_เขา_ก็_หยุด_พักผ่อน_ตาม_ที่_กฎ_ของ_โมเสส_สั่ง