ชีวิต_ที่_ถูก_มอบ_ไว้_กับ_พระเจ้า
๑๒
๑ พี่_น้อง_ครับ พระเจ้า_ได้_เมตตา_กรุณา_ต่อ_เรา ผม_ขอ_ร้อง_ให้_คุณ_มอบ_ร่าง_กาย_ของ_พวก_คุณ เป็น_เครื่อง_บูชา_ที่_มี_ชีวิต_อยู่ เป็น_เครื่อง_บูชา_ที่_บริสุทธิ์ และ_เป็น_ที่_พอใจ_ของ_พระเจ้า อย่าง_นี้_แหละ_เป็น_การ_นมัสการ_ด้วย_จิต_วิญญาณ_ของ_คุณ_ต่อ_พระองค์
๒ อย่า_ทำ_ตาม_อย่าง_คน_ใน_โลก_นี้ แต่_ยอม_ให้_พระเจ้า_เปลี่ยน_แปลง_พวก_คุณ คือ_พระองค์_ให้_จิต_ใจ_ใหม่_กับ_คุณ_เพื่อ_จะ_ได้_รู้_ว่า_พระเจ้า_ต้อง_การ_อะไร จะ_ได้_รู้_ว่า_อะไร_ดี อะไร_เป็น_ที่_พอใจ_ของ_พระองค์ และ_อะไร_ที่_สมบูรณ์แบบ
๓ ตาม_พรสวรรค์_ที่_ผม_ได้_รับ_มา_ให้_เป็น_ศิษย์_เอก ผม_อยาก_จะ_ขอ_เตือน_พวก_คุณ_ทุก_คน_ว่า อย่า_คิด_ว่า_ตน_เอง_สำคัญ_กว่า_ที่_ควร_จะ_เป็น คิด_ให้_สมเหตุ_สมผล_กับ_ขนาด_ของ_พรสวรรค์_ที่_พระเจ้า_ได้_มอบ_ให้_กับ_คุณ_แต่_ละ_คน
๔ เหมือน_กับ_ที่_เรา_มี_ร่าง_เดียว_แต่_มี_อวัยวะ_หลาย_ส่วน และ_อวัยวะ_ทั้งหลาย_ก็_ไม่_ได้_ทำ_หน้าที่_อย่าง_เดียว_กัน
๕ เหมือน_กับ_พวก_เรา_ที่_เป็น_เหมือน_อวัยวะ_ต่างๆ_ประกอบ_กัน_ขึ้น_มา_เป็น_ร่าง_เดียว_กัน_ใน_พระคริสต์ และ_เรา_ก็_เป็น_อวัยวะ_ของ_กัน_และ_กัน_ด้วย
๖ พระเจ้า_มี_เมตตากรุณา_มอบ_พรสวรรค์_ให้_กับ_เรา_แต่_ละ_คน_แตกต่าง_กัน_ไป ถ้า_คน_ไหน_มี_พรสวรรค์_ใน_เรื่อง_ที่_จะ_พูด_แทน_พระเจ้า ก็_ให้_เขา_พูด_ตาม_รูปแบบ_ความ_เชื่อ_ที่_เขา_ได้_รับ_มา
๗ ถ้า_คน_ไหน_มี_พรสวรรค์_ใน_การ_รับใช้ ก็_ให้_เขา_อุทิศ_ตัว_ใน_การ_รับใช้ ถ้า_คน_ไหน_มี_พรสวรรค์_ใน_การ_สั่งสอน ก็_ให้_เขา_อุทิศ_ตัว_ใน_การ_สั่งสอน
๘ ถ้า_คน_ไหน_มี_พรสวรรค์_ใน_การ_ให้กำลัง_ใจ ก็_ให้_เขา_อุทิศ_ตัว_ใน_การ_ให้_กำลัง_ใจ คน_ที่_มี_พรสวรรค์_ใน_การ_ให้ ก็_ให้_เขา_ให้_อย่าง_เต็มใจ คน_ที่_มี_พรสวรรค์_ใน_เรื่อง_การ_ช่วย_เหลือ ก็_ให้_ทำ_อย่าง_เอา_จริงเอา_จัง คน_ที่_มี_พรสวรรค์_ใน_เรื่อง_การ_แสดงความ_เมตตา ก็_ให้_แสดง_ความ_เมตตา_ด้วย_ความ_ยินดี
๙ ให้_รัก_คน_อื่น_ด้วย_ความ_จริงใจ เกลียด_สิ่ง_ชั่ว_ร้าย ยึด_มั่น_สิ่ง_ที่_ดี
๑๐ ให้_รัก_กัน_ฉัน_พี่_น้อง ให้_เกียรติ_กับ_คน_อื่น_มาก_กว่า_ตัวเอง
๑๑ ให้_มุ่งมั่น_อย่า_ขี้เกียจ เอา_จริงเอา_จัง_กับ_พระ_วิญญาณ รับใช้_องค์_เจ้า_ชีวิต
๑๒ ให้_ชื่นชม_ยิน_ดี_ใน_ความ_หวัง_ที่_คุณ_มี ให้_อดทน_ต่อ_ความ_ยากลำบาก ให้_ขะมัก_เขม้น_ใน_การ_อธิษฐาน_อยู่_เสมอ
๑๓ ให้_แบ่ง_ปัน_กับ_คน_ของ_พระเจ้า_ที่_ขัด_สน ให้_ต้อนรับ_แขก_แปลก_หน้า
๑๔ ให้_อวย_พร_กับ_คน_ที่_ข่มเหง_คุณ ให้_อวย_พร_พวก_เขา_และ_อย่า_สาป_แช่ง_เขา
๑๕ ให้_ยินดี_กับ_คน_ที่_มี_ความ_สุข ให้_โศก_เศร้า_กับ_คน_ที่_กำลัง_เสียใจ
๑๖ ให้_เป็น_น้ำหนึ่ง_ใจ_เดียว_กัน อย่า_ได้_ถือตัว_แต่_ให้_คบค้า_กับ_คน_ที่_ต่ำต้อย และ_อย่า_คิด_ว่า_ตัวเอง_ฉลาด
๑๗ อย่า_ตอบแทน_ความ_ชั่ว_ด้วย_ความ_ชั่ว ให้_ทำ_ใน_สิ่ง_ที่_คน_อื่น_เห็น_ว่า_ดี
๑๘ ใน_ส่วน_ของ_คุณ ให้_อยู่_อย่าง_สงบ_สุข_กับ_ทุก_คน_เท่า_ที่_จะ_เป็น_ไป_ได้
๑๙ อย่า_แก้_แค้น_เลย_พี่_น้อง_ครับ แต่_ปล่อย_ให้_พระเจ้า_ลงโทษ_เขา_เอง เพราะ_พระคัมภีร์_เขียน_ไว้_ว่า
“เรา_จะ_เป็น_ผู้แก้_แค้น_เอง เรา_จะ_เป็น_ผู้_ตอบแทน_เอง
องค์_เจ้า_ชีวิต_บอก_ไว้_อย่าง_นั้น” (เฉลย_ธรรม_บัญญัติ 32:35)
๒๐ แต่
“ถ้า_ศัตรู_ของ_คุณ_หิว
ก็_หา_อาหาร_ให้_เขา_กิน และ_ถ้า_เขา_กระหาย
ก็_หา_น้ำ_ให้_เขา_ดื่ม
เพราะ_เมื่อ_คุณ_ทำ_อย่าง_นี้ คุณ_ก็_ได้_สุม_ถ่าน_ที่_ลุก_โพลง_ไว้_บน_หัว_ของ_เขา” (สุภาษิต 25:21-22)
๒๑ อย่า_ให้_ความ_ชั่ว_ชนะ_คุณ แต่_ให้_เอา_ชนะ_ความ_ชั่ว_ด้วย_ความ_ดี