ตัวอย่าง_จาก_ชีวิต_อับราฮัม
๑ แล้ว_เรา_จะ_ว่า_ยัง_ไง ตอน_นี้_พวก_เรา_ค้น_พบ_ว่า_อับราฮัม_เป็น_บรรพบุรุษ_ของ_เรา_ได้_เฉพาะ_เมื่อ_เรา_เข้า_เป็น_ส่วน_หนึ่ง_ของ_เชื้อ_สาย_ฝ่าย_ร่าง_กาย_ของ_ท่าน_อย่าง_นั้น_หรือ ๒ เพราะ_ถ้า_พระเจ้า_ยอมรับ_อับราฮัม_เพราะ_การ_กระทำ_ทั้งหลาย_ของ_ท่าน ท่าน_ก็_มี_สิทธิ์_ที่_จะ_โอ้_อวด_ได้ แต่_จริงๆ_แล้ว_ใน_สายตา_ของ_พระเจ้า_ท่าน_ไม่_มี_อะไร_ที่_จะ_โอ้_อวด_ได้ ๓ พระคัมภีร์_เขียน_ไว้_ว่า_อย่าง_ไร “อับราฮัม_ไว้วางใจ_พระเจ้า พระเจ้า_ก็_เลย_นับ_ความ_ไว้_วาง_ใจ_ของ_ท่าน_นั้น_เป็น_เหตุ_เพียง_พอ_ที่_พระองค์_จะ_ยอมรับ_ท่าน”*
๔ ดู_อย่าง_คน_ที่ทำ_งาน_สิ ค่า_แรง_ของ_เขา_ไม่_ได้_นับว่า_เป็น_ของ_ขวัญ_จาก_นาย_จ้าง แต่_เป็น_สิ่ง_ที่_เขา_สมควร_จะ_ได้_รับ_อยู่_แล้ว ๕ ส่วน_คน_ที่_ไม่_ทำ_งาน แต่_กลับ_ไว้วางใจ_ใน_พระเจ้า พระเจ้า_ก็_ยอมรับ_คน_ผิด พระองค์_ก็_นับ_ความ_ไว้_วาง_ใจ_นี้_เป็น_เหตุ_เพียง_พอ_ที่_จะ_ยอมรับ_เขา ๖ คน_ที่_พระเจ้า_ยอมรับ_โดย_ไม่_ได้_นับ_การ_งาน_ที่_เขา_ทำ_ไป_นั้น กษัตริย์_ดาวิด_ได้_พูด_ถึง_เกียรติ_ของ_คน_แบบ_นี้_ว่า
๗ “เมื่อ_พระเจ้า_ยกโทษ_ให้_กับ_ความ_ผิด_ที่_คน_ทำ
และ_กลบ_เกลื่อน_ความ_บาป_ของ_เขา
ถือ_ว่า_เป็น_เกียรติ_จริงๆ
๘ เมื่อ_องค์_เจ้า_ชีวิต_ไม่_ได้_นับ_ความ_ผิด_ของ_เขา
นั่น_นับว่า_เป็น_เกียรติ_จริงๆ” (สดุดี 32:1-2)
๙ เกียรติ_นี้_มี_ไว้_สำหรับ_คน_ที่_ทำ_พิธี_ขลิบ^ เท่า_นั้น_หรือ มัน_มี_ไว้_สำหรับ_คน_ที่_ไม่_ได้_ทำ_พิธี_ขลิบ_ด้วย_ไม่_ใช่_หรือ ที่_ผม_ถาม_ก็_เพราะ_เรา_พูด_ว่า “อับราฮัม_ไว้วางใจ_ใน_พระเจ้า พระเจ้า_ก็_เลย_นับ_ความ_ไว้_วาง_ใจ_ของ_ท่าน_นั้น_ว่า_เป็น_เหตุ_เพียง_พอ_ที่_พระองค์_จะ_ยอมรับ_ท่าน” ๑๐ พระเจ้า_ยอมรับ_ท่าน_ตอน_ไหน ก่อน_หรือ_หลัง_จาก_ที่_ท่าน_ทำ_พิธี_ขลิบ จริงๆ_แล้ว_พระเจ้า_ยอมรับ_ท่าน_ก่อน_ที่_ท่าน_จะ_ทำ_พิธี_ขลิบ_เสีย_อีก ๑๑ แล้ว_ตอน_หลัง_ท่าน_ถึง_ทำ_พิธี_ขลิบ เพื่อ_ทำ_ให้_เห็น_ว่า_พระเจ้า_ยอมรับ_ท่าน_แล้ว เพราะ_ท่าน_มี_ความ_ไว้_วาง_ใจ_ก่อน_ที่_ท่าน_จะ_ทำ_พิธี_ขลิบ_เสีย_อีก ดัง_นั้น_อับราฮัม_จึง_กลาย_เป็น_บรรพบุรุษ_ของ_ทุก_คน_ที่_ไว้วางใจ_แต่_ไม่_ได้_ทำ_พิธี_ขลิบ และ_พระเจ้า_นับ_ความ_ไว้_วาง_ใจ_ของ_พวก_เขา_นี้_ว่า_เป็นเหตุเพียง_พอ_ที่_จะ_ยอมรับ_พวก_เขา ๑๒ นอก_จาก_นั้น_อับราฮัม_ก็_ยัง_เป็น_บรรพบุรุษ_ของ_คน_ที่_ทำ_พิธี_ขลิบ_ด้วย ถ้า_พวก_เขา_ไม่_ได้_แค่_ทำ_พิธี_ขลิบ_เท่า_นั้น แต่_ยัง_ตาม_รอย_อับราฮัม_บรรพบุรุษ_ของ_เรา_คือ_มี_ความ_ไว้_วาง_ใจ_ใน_พระเจ้า_เหมือน_กับ_ที่_อับราฮัม_มี_ก่อน_ที่_ท่าน_จะ_ทำ_พิธี_ขลิบ_ด้วย
ต้อง_ไว้วางใจ_ใน_พระเจ้า_
จึง_จะ_ได้_ตาม_สัญญา
๑๓ พระเจ้า_สัญญา_กับ_อับราฮัม_และ_ลูก_หลาน_ของ_ท่าน_ว่า พวก_เขา_จะ_ได้_รับ_โลก_นี้_เป็น_มรดก แต่_ที่_พระเจ้า_สัญญา_กับ_ท่าน_อย่าง_นั้น ไม่_ใช่_เพราะ_ท่าน_ทำ_ตาม_กฎ แต่_เพราะ_ท่าน_ไว้วางใจ_พระเจ้า_ต่าง_หาก พระเจ้า_ถึง_ยอมรับ_ท่าน ๑๔ ถ้า_คน_เรา_ได้_รับ_โลก_นี้_เป็น_มรดก_เพราะ_การ_ทำ_ตาม_กฎ การ_ไว้วางใจ_พระเจ้า_ก็_ไม่_มี_ความ_หมาย_อะไร_เลย และ_สัญญา_ของ_พระองค์_ก็_ต้อง_ถูก_ยกเลิก_ไป_ด้วย ๑๕ เพราะ_กฎ_นำ_ไป_สู่_การ_ลง_โทษ_จาก_พระเจ้า เพราะ_คน_ทำ_ผิด_กฎ_เสมอ แต่_ถ้า_ที่_ไหน_ไม่_มี_กฎ ที่_นั่น_ก็_ไม่_มี_การ_ทำ_ผิด_กฎ
๑๖ ดัง_นั้น_คำ_สัญญา_ของ_พระเจ้า_จึง_ขึ้น_อยู่_กับ_ความ_ไว้_วาง_ใจ เพื่อ_คำ_สัญญา_นั้น_จะ_ได้_เป็น_ของ_ขวัญ_ที่_ให้_กับ_เรา_เปล่าๆ_และ_ลูก_หลาน_ของ_อับราฮัม_ทุก_คน_จะ_ได้_รับ_สิ่ง_ที่_พระเจ้า_สัญญา_ไว้_อย่าง_แน่_นอน ไม่_ใช่_แต่_เฉพาะ_คน_ที่_อยู่_ใต้_กฎ_เท่า_นั้น_ที่_จะ_ได้_รับ แต่_รวม_ถึง_คน_ที่_มี_ความ_ไว้_วาง_ใจ_แบบ_เดียว_กับ_อับราฮัม_ด้วย เพราะ_ท่าน_เป็น_บรรพบุรุษ_ของ_เรา_ทุก_คน ๑๗ เหมือน_กับ_ที่_พระคัมภีร์^ ได้_เขียน_ไว้_ว่า “เรา_ได้_ทำ_ให้_เจ้า_เป็น_บรรพบุรุษ_ของ_คน_หลาย_ชนชาติ” อับราฮัม_เป็น_บรรพบุรุษ_ของ_เรา_ต่อหน้า_พระเจ้า_ที่_ท่าน_ไว้วางใจ เป็น_พระเจ้า_ที่_ทำ_ให้_คน_ตาย_ฟื้น_ขึ้น_มา_ใหม่ และ_ทำ_ให้_สิ่ง_ที่_ยัง_ไม่_เคย_มี_มา_ก่อน_เกิด_ขึ้น
๑๘ เมื่อ_พระเจ้า_สัญญา_กับ_อับราฮัม_ว่า_เขา_จะ_ได้_เป็น_บรรพบุรุษ_ของ_คน_หลาย_ชนชาติ ท่าน_ก็_ไว้วางใจ_และ_มี_ความ_หวัง_อย่าง_เต็มที่ ทั้งๆ_ที่_คำ_สัญญา_นั้น_เหลือ_เชื่อ แต่_ใน_ที่_สุด_ท่าน_ก็_ได้_เป็น_บรรพบุรุษ_ของ_คน_หลาย_ชนชาติ_จริง_ตาม_ที่_พระเจ้า_บอก_กับ_ท่าน_ว่า “ลูก_หลาน_ของ_เจ้า_จะ_มี_มาก_มาย_เหมือน_กับ_ดวง_ดาว_บน_ท้องฟ้า” ๑๙ ความ_ไว้_วาง_ใจ_ของ_อับราฮัม_ก็_ไม่_ได้_ลด_น้อย_ลง_เลย ทั้งๆ_ที่_อับราฮัม_รู้_ว่า_ร่าง_กาย_ของ_ท่าน_หมด_สภาพ_เหมือน_ตาย_แล้ว (เพราะ_ท่าน_มี_อายุ_ประมาณ_หนึ่ง_ร้อย_ปี) และ_ท่าน_ยัง_รู้_อีก_ด้วย_ว่า_ครรภ์_ของ_นาง_ซาราห์_เมีย_ของ_ท่าน_เป็น_หมัน_เหมือน_กับ_ตาย_ไป_แล้ว ๒๐ แต่_อับราฮัม_ไม่_เคย_สงสัย_ใน_คำ_สัญญา_ของ_พระเจ้า_เลย กลับ_มี_ความ_ไว้_วาง_ใจ_มาก_ขึ้น ซึ่ง_เป็น_การ_ให้_เกียรติ_กับ_พระเจ้า ๒๑ อับราฮัม_เชื่อ_อย่าง_แน่ว_แน่_ว่า พระเจ้า_สามารถ_ทำ_ใน_สิ่ง_ที่_พระองค์_ได้_สัญญา_ไว้ ๒๒ “พระเจ้า_จึง_นับ_ความ_ไว้_วาง_ใจ_ของ_ท่าน_นั้น_เป็น_เหตุ_เพียง_พอ_ที่_จะ_ยอมรับ_ท่าน”§ ๒๓ อย่าง_ที่_พระ_คัมภีร์_เขียน_ไว้_นั้น คำ_พูด_เหล่า_นี้_ไม่_ได้_เกี่ยว_กับ_เรื่อง_ของ_อับราฮัม_เท่า_นั้น ๒๔ แต่_เกี่ยว_กับ_พวก_เรา_ด้วย พระเจ้า_จะ_นับ_ความ_ไว้_วาง_ใจ_ของ_เรา_นั้น_เป็น_เหตุ_เพียง_พอ_ที่_จะ_ยอมรับ_เรา_ด้วย คือ_พวก_เรา_ที่_ไว้วางใจ_ใน_พระเจ้า_ผู้_ทำ_ให้_พระ_เยซูคริสต์_เจ้า_ของ_เรา_ฟื้น_ขึ้น_จาก_ความ_ตาย ๒๕ เป็น_เพราะ_ความ_ผิด_บาป_ของ_เรา พระเจ้า_ถึง_ได้_มอบ_พระ_เยซู_ให้_เขา_เอา_ไป_ฆ่า และ_พระเจ้า_ทำ_ให้_พระ_เยซู_ฟื้น_ขึ้น_จาก_ความ_ตาย เพื่อ_เรา_จะ_ได้_เป็น_คน_ที่_พระองค์_ยอมรับ
* ๔:๓ อับราฮัม_ไว้วางใจ_พระเจ้า พระเจ้า_ก็_เลย_นับ_ความ_ไว้_วาง_ใจ_ของ_ท่าน_นั้น_เป็น_เหตุ_เพียง_พอ_ที่_พระองค์_จะ_ยอมรับ_ท่าน อ้าง_มา_จาก_หนังสือ ปฐมกาล 15:6 ๔:๑๗ เรา_ได้ … ชนชาติ อ้าง_มา_จาก_หนังสือ ปฐม_กาล 17:5 ๔:๑๘ ลูก_หลาน … ดวง_ดาว_บน_ท้องฟ้า อ้าง_มา_จาก_หนังสือ ปฐม_กาล 15:5 § ๔:๒๒ พระเจ้า … ยอมรับ_ท่าน อ้าง_มา_จาก_หนังสือ ปฐม_กาล 15:6