2 ทิโมธี
คำนำ_ของ_หนังสือ_เล่ม_นี้ อ่าน_ได้_จาก_หนังสือ 1 ทิโมธี
๑
๑ จาก_เปาโล ผู้_เป็น_ศิษย์_เอก_ของ_พระ_เยซูคริสต์ โดย_ความ_ต้อง_การ_ของ_พระเจ้า พระเจ้า_ได้_ส่ง_ผม_ออก_ไป_บอก_ผู้คน_เกี่ยว_กับ_ชีวิต_ที่_พระองค์_สัญญา_ว่า_จะ_ให้_ใน_พระ_เยซูคริสต์
๒ ถึง_ทิโมธี_ลูก_รัก ขอ_ให้_พระเจ้า_พระบิดา และ_พระ_เยซู_คริสต์เจ้า_ของ_เรา ให้_ความ_เมตตา_กรุณา และ_สันติสุข_กับ_คุณ
การ_ขอบคุณ_พระเจ้า_
และ_การ_ให้กำลัง_ใจ_ทิโมธี
๓ ผม_ขอบคุณ_พระเจ้า ผู้ที่_ผม_รับใช้_อยู่_ด้วย_ใจ_ที่_ไม่_ฟ้อง_ว่า_ผิด เหมือน_กับ_ที่_บรรพบุรุษ_ของ_ผม_รับใช้ ผม_ได้_อธิษฐาน_ให้_คุณ_เสมอ_ทั้ง_วัน_ทั้ง_คืน
๔ คิด_ถึง_ตอน_ที่_คุณ_ร้องไห้_เพื่อ_ผม ทำ_ให้_ผม_อยาก_เจอ_คุณ_มาก ซึ่ง_จะ_ทำ_ให้_ผม_มี_ความ_สุข_จริงๆ
๕ ผม_ยัง_นึก_ถึง_ความ_เชื่อ_ที่_จริง_ใจ_ของ_คุณ ซึ่ง_ตอน_แรก_มี_อยู่_ใน_โลอิส_ยาย_ของ_คุณ และ_ยูนีส_แม่_ของ_คุณ และ_ตอน_นี้_ผม_ก็_เชื่อ_ว่า_มี_อยู่_ใน_คุณ_ด้วย
๖ นี่_เป็น_เหตุ_ที่_ผม_ขอ_เตือน_ให้_คุณ_ใช้_พรสวรรค์_ที่_พระเจ้า_ให้ ตอน_ที่_ผม_วางมือ ลง_บน_คุณ กระพือ_พรสวรรค์_นั้น_ให้_มัน_ลุก_โชติ_ช่วง_ขึ้น
๗ เพราะ_พระ_วิญญาณ_ที่_พระเจ้า_ให้_กับ_เรา_นั้น_ไม่_ทำ_ให้_เรา_ขี้ขลาด แต่_พระ_วิญญาณ_นี้_ทำ_ให้_เรา_เต็ม_ไป_ด้วย_ฤทธิ์_อำนาจ ความ_รัก และ_การ_ควบ_คุม_ตน_เอง
๘ ไม่_ต้อง_อับอาย_ที่_จะ_บอก_คน_เกี่ยว_กับ_องค์_เจ้า_ชีวิต_ของ_เรา หรือ_อับอาย_ใน_ตัว_ผม_ที่_เป็น_นักโทษ_เพราะ_เห็นแก่_พระองค์ แต่_ให้_พึ่ง_ฤทธิ์_เดช_ของ_พระเจ้า แล้ว_ยอม_ทน_ทุกข์_ด้วย_กัน_กับ_ผม_เพื่อ_ข่าว_ดี_นั้น_ดี_กว่า
๙ พระเจ้า_เป็น_ผู้ที่_ช่วยกู้_เรา และ_เรียก_เรา_ให้_มา_เป็น_คน_ของ_พระองค์_โดย_เฉพาะ ไม่_ได้_ขึ้น_อยู่_กับ_การ_กระทำ_ของ_เรา แต่_เป็น_ไป_ตาม_ความ_ต้อง_การ_ของ_พระเจ้า และ_พระองค์_ได้_ให้_ความ_เมตตา_กรุณา_นี้_กับ_เรา_ผ่าน_มา_ทาง_พระ_เยซูคริสต์_ก่อน_ที่_จะ_มี_โลก_นี้_เสีย_อีก
๑๐ แต่_ตอน_นี้_พระเจ้า_ได้_เปิดเผย_เรื่อง_นี้_แล้ว_โดย_พระ_เยซูคริสต์ พระผู้ช่วย_ให้_รอด_ของ_เรา_ได้_มา_ปรากฏ_ตัว_ให้_เห็น พระองค์_ได้_มา_ทำลาย_ความ_ตาย และ_ทำ_ให้_เรา_เห็น_ถึง_ชีวิต_ที่_ไม่_มี_วัน_ตาย_ที่_ผ่าน_ทาง_ข่าว_ดี^_นี้
๑๑ เพราะ_ข่าว_ดี_นี้_เอง พระองค์_ถึง_ได้_แต่ง_ตั้ง_ให้_ผม_เป็น_คน_ประกาศ_ข่าว เป็น_ศิษย์_เอก และ_เป็น_ครู
๑๒ ด้วย_เหตุ_นี้_เอง_ผม_ถึง_ได้_รับ_ความ_ทุกข์_ทรมาน_อย่าง_ที่_เป็น_อยู่_นี้ แต่_ผม_ก็_ไม่_อับอาย_หรอก เพราะ_ผม_รู้จัก_ผู้ที่_ผม_เชื่อ และ_ผม_ก็_มั่นใจ_ว่า พระองค์_สามารถ_รักษา_สิ่ง_ที่_ผม_ได้_มอบ_ไว้_ให้_กับ_คน_อื่น_จน_กว่า_วัน_นั้น_จะ_มา_ถึง
๑๓ ขอ_ให้_คุณ_ยึดถือ_คำ_สอน_ที่_มี_ประโยชน์ ที่_คุณ_ได้_ยิน_จาก_ผม_นี้_ไว้_เป็น_แบบ_อย่าง และ_ทำ_ตาม_ด้วย_ความ_เชื่อ_และ_ความ_รัก_ที่_มี_อยู่_ใน_พระ_เยซูคริสต์
๑๔ ขอ_ให้_เก็บ_รักษา_สิ่ง_ที่_ได้_มอบ_ไว้_ให้_กับ_คุณ_นี้_เอา_ไว้_ให้_ดี ด้วย_ความ_ช่วย_เหลือ_จาก_พระ_วิญญาณ_บริสุทธิ์^_ที่_อยู่_ใน_ตัว_เรา
๑๕ คุณ_ก็_รู้_ว่า ทุก_คน_ใน_แคว้น_เอเชีย^_ได้_ทิ้ง_ผม_ไป_หมด_แล้ว_รวม_ทั้ง_ฟีเจลัส_และ_เฮอร์โมเกเนส_ด้วย
๑๖ ขอ_ให้_องค์_เจ้า_ชีวิต_มี_เมตตา_กรุณา_ต่อ_ครอบ_ครัว_ของ_โอเนสิโฟรัส_ด้วย เพราะ_เขา_ได้_ให้กำลัง_ใจ_ผม_หลาย_ครั้ง_และ_ก็_ไม่_อับอาย_ที่_ผม_ติด_คุก_อยู่
๑๗ ตรง_กัน_ข้าม เมื่อ_เขา_มา_ถึง_กรุง_โรม เขา_ก็_ยัง_อุตส่าห์_ตาม_หา_ผม_จน_พบ
๑๘ ขอ_องค์_เจ้า_ชีวิต_โปรด_ให้_ความ_เมตตา_กับ_เขา_ใน_วัน_นั้น_ด้วย_เถิด และ_คุณ_ก็_รู้_ดี_ว่า_ตอน_ที่_ผม_อยู่_ที่_เมือง_เอเฟซัส_นั้น เขา_ได้_ช่วย_ผม_มาก_ขนาด_ไหน