Chapter 2

Këta janë njerëzit e provincës që u kthyen nga robëria, midis atyre që Nebukadnetsari, mbret i Babilonisë, kishte çuar në robëri në Babiloni, dhe që u kthyen në Jeruzalem dhe në Judë, secili në qytetin e tij.

Ata që erdhën me Zorobabelin ishin Jeshua, Nehemia, Serajahu, Relajahu, Mardokeo, Bilshani, Mispari, Bigvai, Rehumi dhe Baanahu.

Bijtë e Paroshit, dy mijë e njëqind e shtatëdhjetë e dy.

Bijtë e Shefatiahut, treqind e shtatëdhjetë e dy.

Bijtë e Arahut, shtatëqind e shtatëdhjetë e pesë.

Bijtë e Pahath-Moabit, pasardhës të Jeshuas dhe të Joabit, dy mijë e tetëqind e dymbëdhjetë.

Bijtë e Elamit, një mijë e dyqind e pesëdhjetë e katër.

Bijtë e Zatuit, nëntëqind e dyzet e pesë.

Bijtë e Zakait, shtatëqind e gjashtëdhjetë.

Bijtë e Banit, gjashtëqind e dyzet e dy.

Bijtë e Bebait, gjashtëqind e njëzet e tre.

Bijtë e Azgadit, një mijë e dyqind e njëzet e dy.

Bijtë e Adonikamit, gjashtëqind e gjashtëdhjetë e gjashtë.

Bijtë e Bigvait, dy mijë e pesëdhjetë e gjashtë.

Bijtë e Adinit, katërqind e pesëdhjetë e katër.

Bijtë e Aterit, domethënë të Ezekias, nëntëdhjetë e tetë.

Bijtë e Betsait, treqind e njëzet e tre.

Bijtë e Jorahut, njëqind e dymbëdhjetë.

Bijtë e Hashumit, dyqind e njëzet e tre.

Bijtë e Gibarit, nëntëdhjetë e pesë.

Bijtë e Betlemit, njëqind e njëzet e tre.

Burrat e Netofahut, pesëdhjetë e gjashtë.

Burrat e Anathothit, njëqind e njëzet e tetë.

Burrat e Azmavethit, dyzet e dy.

Burrat e Kirjath-Arimit, të Kefirahut dhe të Beerothit, shtatëqind e dyzet e tre.

Burrat e Ramahut dhe të Gebës, gjashtëqind e njëzet e një.

Burrat e Mikmasit, njëqind e njëzet e dy.

Burrat e Bethelit dhe të Ait, dyqind e njëzet e tre.

Bijtë e Nebos, pesëdhjetë e dy.

Bijtë e Magbishit, njëqind e pesëdhjetë e gjashtë.

Bijtë e një Elami tjetër, një mijë e dyqind e pesëdhjetë e katër.

Bijtë e Harimit, treqind e njëzet.

Bijtë e Lodit, të Hadidit dhe të Onos, shtatëqind e njëzet e pesë.

Bijtë e Jerikos, treqind e dyzet e pesë.

Bijtë e Senaahut, tre mijë e gjashtëqind e tridhjetë.

Priftërinjtë: bijtë e Jedajahut, nga shtëpia e Jeshuas, nëntëqind e shtatëdhjetë e tre.

Bijtë e Imerit, një mijë e pesëdhjetë e dy.

Bijtë e Pashurit, një mijë e dyqind e dyzet e shtatë.

Bijtë e Harimit, një mijë e shtatëmbëdhjetë.

Levitët: bijtë e Jeshuas dhe të Kadmielit, pasardhës të Hodaviahut, shtatëdhjetë e katër.

Këngëtarët: bijtë e Asafit, njëqind e njëzet e tetë.

Bijtë e derëtarëve: bijtë e Shalumit, bijtë e Aterit, bijtë e Talmonit, bijtë e Akubit, bijtë e Hatitas, bijtë e Shobait, gjithsej njëqind e tridhjetë e nëntë.

Nethinejtë: bijtë e Tsihas, bijtë e Hasufas, bijtë e Tabaothit,

bijtë e Kerosit, bijtë e Siahas, bijtë e Padonit,

bijtë e Lebanahut, bijtë e Hagabahut, bijtë e Akubit,

bijtë e Hagabit, bijtë e Shamlait, bijtë e Hananit,

bijtë e Gidelit, bijtë e Gaharit, bijtë e Reajahut,

bijtë e Retsinit, bijtë e Nekodas, bijtë e Gazamit,

bijtë e Uzas, bijtë e Paseahut, bijtë e Besait,

bijtë e Asnahut, bijtë e Mehunimit, bijtë e Nefusimit,

bijtë e Bakbukut, bijtë e Hakufas, bijtë e Harhurit,

bijtë e Batsluthit, bijtë e Mehidas, bijtë e Harshas,

bijtë e Barkosit, bijtë e Siseras, bijtë e Thamahut,

bijtë e Netsiahut, bijtë e Hatifas,

bijtë e shërbëtorëve të Salomonit; bijtë e Sotait, bijtë e Soferethit, bijtë e Perudas,

bijtë e Jaalas, bijtë e Darkonit, bijtë e Gidelit,

bijtë e Shefatiahut, bijtë e Hatilit, bijtë e Pokereth-Hatsebaimit, bijtë e Amit.

Tërë Nethinejtë dhe bijtë e shërbëtorëve të Salomonit ishin treqind e nëntëdhjetë e dy.

Këta qenë ata që u kthyen nga Tel-Melahu, nga Tel-Harsha, nga Kerub-Adani dhe nga Imeri; por ata nuk qenë në gjendje të tregonin shtëpinë e tyre atërore dhe pasardhësit e tyre, për të provuar në se ishin nga Izraeli;

bijtë e Delajahut, bijtë e Tobiahut, bijtë e Nekodas, gjithsej gjashtëqind e pesëdhjetë e dy.

Midis bijve të priftërinjve: bijtë e Habajahut, bijtë e Hakotsit, bijtë e Barzilait, që kishte për grua një nga bijat e Barzilait, Galaaditit, dhe që u quajt me emrin e tyre.

Këta kërkuan listën e tyre midis atyre të regjistruar në gjenealogjitë, por nuk e gjetën; prandaj u përjashtuan nga priftëria si të papastër.

Qeveritari i urdhëroi ata të mos hanin asgjë nga gjërat shumë të shenjta deri sa të mos paraqitej një prift me Urim dhe Thumim.

Tërë asambleja përbëhej nga dyzet e dy mijë e treqind e gjashtëdhjetë veta.

Pa llogaritur shërbëtorët dhe shërbëtoret e tyre, që arrinin shtatë mijë e treqind e tridhjetë e shtatë; midis tyre kishte gjithashtu dyqind këngëtarë dhe këngëtare.

Ata kishin shtatëqind e tridhjetë e gjashtë kuaj, dyqind e dyzet e pesë mushka,

katërqind e tridhjetë e pesë deve dhe gjashtë mijë e shtatëqind e njëzet gomarë.

Disa të parë të shtëpive atërore, kur arritën në shtëpinë e Zotit që është në Jeruzalem, dhanë bujarisht dhurata për shtëpinë e Perëndisë, në mënyrë që ajo të ngrihej përsëri në vendin e mëparshëm.

I dhanë thesarit të veprës, sipas mjeteve të tyre, gjashtëdhjetë e një mijë darikë ari, pesë mijë mina argjendi dhe njëqind veshje prifti.

Kështu priftërinjtë, Levitët, njerëzit e popullit, këngëtarët, derëtarët dhe Nethinejtë, u vendosën në qytetet e tyre, dhe gjithë Izraelitët në qytetet e tyre.