| Chapter 22 |
1 | Perėndia im, Perėndia im, pse mė ke braktisur? Pse mė rri kaq larg dhe nuk vjen tė mė ēlirosh, duke dėgjuar fjalėt e ofshamės sime? |
2 | O Perėndia im, unė bėrtas ditėn, por ti nuk pėrgjigjesh, edhe natėn unė nuk rri nė heshtje. |
3 | Megjithatė ti je i Shenjti, qė banon nė lėvdimet e Izraelit. |
4 | Etėrit tonė kanė pasur besim te ti; kanė pasur besim te ti dhe ti i ke ēliruar. |
5 | Tė klithėn ty dhe u ēliruan; patėn besim te ti dhe nuk u zhgėnjyen. |
6 | Por unė jam njė krimb dhe jo njė njeri; turpi i njerėzve dhe pėrēmimi i popullit. |
7 | Tėrė ata qė mė shohin mė pėrqeshin, zgjatin buzėn dhe tundin kokėn, |
8 | duke thėnė: "Ai i ka besuar Zotiit; le ta ēlirojė, pra, ta ndihmojė, mbasi e do". |
9 | Me siguri ti je ai qė mė nxori nga barku i nėnes; bėre qė tė kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisėt e nėnes sime. |
10 | Unė u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perėndia im qysh nga barku i nėnes sime. |
11 | Mos u largo nga unė, sepse ankthi ėshtė i afėrt, dhe nuk ka asnjė qė tė mė ndihmojė. |
12 | Dema tė mėdhenj mė kanė rrethuar, dema tė fuqishėm tė Bashanit mė rrinė pėrqark; |
13 | ata hapin gojėn e tyre kundėr meje, si njė luan grabitqar qė vrumbullit. |
14 | Mė derdhin si ujė dhe tėrė kockat e mia janė tė ndrydhura; zemra ime ėshtė si dylli qė shkrihet nė mes tė zorrėve tė mia. |
15 | Forca ime ėshtė tharė si njė enė balte dhe gjuha ime ėshtė ngjitur te qiellza; ti mė ke vėnė nė pluhurin e vdekjes. |
16 | Sepse qentė mė kanė rrethuar, njė grup keqbėrėsish mė rri rrotull; mė kanė shpuar duart dhe kėmbėt. |
17 | Unė mund t`i numėroj gjithė kockat e mia; ato mė shikojnė dhe mė kėqyrin. |
18 | Ndajnė midis tyre rrobat e mia dhe hedhin nė short tunikėn time. |
19 | Por ti, o Zot, mos u largo; ti qė je forca ime, nxito tė mė ndihmosh. |
20 | Ēliroje jetėn time nga shpata, jetėn time tė vetme nga kėmba e qenit. |
21 | Shpėtomė nga gryka e luanit dhe nga brirėt e buajve. Ti m`u pėrgjigje. |
22 | Unė do t`u njoftoj emrin tėnd vėllezėrve tė mi, do tė tė lėvdoj nė mes tė kuvendit. |
23 | Ju qė keni frikė nga Zoti, lėvdojeni; dhe ju tė gjithė, pasardhės tė Jakobit, pėrlėvdojeni; dhe ju tė gjithė, o fis i Izraelit, kini frikė nga ai. |
24 | Sepse ai nuk ka pėrēmuar as nuk ka hedhur poshtė vuajtjen e tė pikėlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrėn e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kėnaqur. |
25 | Shkaku i lėvdimit tim nė kuvendin e madh je ti; unė do t`i plotėsoj zotimet e mia nė prani tė tė gjithė atyre qė kanė frikė nga ti. |
26 | Nevojtarėt do tė hanė dhe do tė ngopen; ata qė kėrkojnė Zotin do ta lėvdojnė; zemra juaj do tė jetojė pėrjetė. |
27 | Tė gjitha skajet e tokės do ta mbajnė mend Zotin dhe do tė kthehen tek ai; dhe tė gjitha familjet e kombeve do tė adhurojnė pėrpara teje. |
28 | Sepse Zotit i pėrket mbretėria dhe ai sundon mbi kombet. |
29 | Gjithė tė pasurit e dheut do tė hanė dhe do tė tė adhurojnė; tė gjithė ata qė zbresin nė pluhur dhe qė nuk arrijnė tė mbahen gjallė do tė pėrkulen para teje. |
30 | Pasardhėsit do t`i shėrbejnė; do t`i flitet pėr Zotin brezit tė ardhshėm. |
31 | Ata do tė vijnė dhe do t`i shpallin drejtėsinė e tij njė populli qė nuk ka lindur akoma, dhe qė ai vetė e ka krijuar. |