| Chapter 57 |
1 | Ki mėshirė pėr mua, o Perėndi, ki mėshirė pėr mua, sepse shpirti im gjen strehė te ti; gjej strehė nė hijen e krahėve tė tu deri sa tė kalojnė fatkeqėsitė. |
2 | Unė do t`i thėrras Perėndisė, Shumė tė Lartit, Perėndisė qė kryen ēdo gjė pėr mua. |
3 | Ai do tė dėrgojė nga qielli pėr tė mė shpėtuar, ai qorton ashpėr atė qė dėshiron tė mė pėrpijė. (Sela) Perėndia do tė dėrgoj mirėsinė e tij dhe tė vėrtetėn e tij. |
4 | Shpirti im ėshtė si nė mes tė luanėve; banoj midis njerėzve qė vjellin zjarr, midis njerėzve dhėmbėt e tė cilėve janė shtiza dhe shigjeta, dhe gjuha e tyre ėshtė njė shpatė e mprehur mirė. |
5 | U lartofsh mbi qiejtė, o Perėndi; shkėlqeftė lavdia jote mbi tė gjithė tokėn. |
6 | Ata kanė shtrirė njė rrjetė mbi hapat e mia; unė jam i tėri i kėrrusur; kanė hapur njė gropė para meje, por ata vetė ranė brenda. (Sela) |
7 | Zemra ime ėshtė e prirur mirė, o Perėndi, zemra ime ėshtė e prirur mirė; unė do tė kėndoj dhe do tė lėvdoj. |
8 | Rizgjohu, fryma ime; rizgjohuni, psaltir dhe qeste; unė do tė rizgjoj agimin. |
9 | Do tė tė kremtoj midis popujve, o Zot, do tė kėndoj lavdet e tua midis kombeve, |
10 | sepse e madhe deri nė qiell ėshtė mirėsia jote, dhe e vėrteta jote arrin deri nė retė. |
11 | U lartofsh mbi qiejtė, o Perėndi; lavdia jote shkėlqeftė mbi tė gjithė tokėn. |