| Chapter 104 |
1 | Beko, o shpirti im, Zotin! O Zot, Perėndia im, ti je jashtėzakonisht i madh; je veshur me shkėlqim dhe madhėshti. |
2 | Ai tė mbėshtjell me dritė si tė ishte njė mantel dhe i shtrin qiejtė si njė ēadėr; |
3 | ai ndėrton mbi ujėrat dhomat e tij tė larta, i bėn retė si qerren e tij dhe ecėn mbi krahėt erės. |
4 | I bėn erėrat lajmėtarė tė tij dhe flakėt e zjarrit shėrbėtorė tė tij. |
5 | Ai e ka krijuar tokėn mbi themelet e saj; kjo nuk do tė luajė kurrė pėrjetė. |
6 | Ti e kishe mbuluar me humnerė si me njė rrobe; ujėrat ishin ndalur mbi malet. |
7 | Nė qortimin tėnd ato ikėn, nė zėrin e gjėmimit tėnd u larguan me nxitim. |
8 | Dolėn malet dhe luginat u ulėn nė vendin qė ti kishe caktuar pėr to. |
9 | Ti u vure ujėrave njė kufi qė nuk duhet ta kapėrxenin; ato nuk do tė kthehen mė tė mbulojnė tokėn. |
10 | Ai bėn qė tė dalin burime nė luginat; ato rrjedhin midis maleve, |
11 | dhe u japin pėr tė pirė tėrė kafshėve tė fushės; gomarėt e egėr shuajnė etjen e tyre. |
12 | Pranė tyre banojnė shpendėt e qiellit; midis gjelbėrimeve lartojnė kėngėn e tyre. |
13 | Nga dhomat e sipėrme tė tij ai u jep ujė maleve; toka ngopet me frytin e veprave tė tua. |
14 | Ai bėn qė tė rritet bari pėr bagėtinė dhe bimėsia nė shėrbim tė njeriut, duke nxjerrė nga toka ushqimin e tij, |
15 | dhe verėn qė gėzon zemrėn e njeriut, vajin qė bėn tė shkėlqejė fytyra tij dhe bukėn qė i jep forcė zemrės sė njeriut. |
16 | Kėshtu ngopen drurėt e Zotit dhe kedrat e Libanit qė ai ka mbjellė; |
17 | aty bėjnė folenė e tyre zogjtė, ndėrsa lejleku bėn nėpėr selvitė banesėn e tij. |
18 | Malet e larta janė pėr dhitė e egra, shkėmbinjtė janė streha e lepujve. |
19 | Ai ka bėrė hėnėn pėr stinėt, dielli e di orėn e perėndimit tė tij. |
20 | Ti dėrgon terrin dhe bėhet natė; gjatė asaj shkojnė rreth e qark gjithė kafshėt e pyllit. |
21 | Luanėt e vegjėl vrumbullojnė duke kėrkuar gjahun dhe i kėrkojnė Perėndisė ushqimin e tyre. |
22 | Por, kur lind dielli, ata tėrhiqen dhe rrinė nė strofkat e tyre. |
23 | Atėherė njeriu del pėr tė punuar dhe punon deri nė mbrėmje. |
24 | Sa tė shumta janė veprat e tua, o Zot! Ti i ke bėrė tė gjitha me dituri; toka ėshtė plot me pasuritė e tua. |
25 | Ja deti, i madh dhe i gjerė, ku gėlojnė krijesa tė panumėrta; |
26 | e pėrshkojnė anijet dhe Leviathani, qė ti ke formuar pėr t`u tallur nė tė. |
27 | Tė gjithė presin qė ti t`u japėsh ushqimin nė kohėn e duhur. |
28 | Ti ua jep atyre dhe ata e mbledhin; ti hap dorėn dhe ngopen me tė mira. |
29 | Ti fsheh fytyrėn tėnde dhe ata e humbasin fare; ti heq frymėn, dhe ata vdesin duke u kthyer pėrsėri nė pluhurin e tyre. |
30 | Ti dėrgon frymėn tėnde dhe ata krijohen, kėshtu ti ripėrtėrin faqen e dheut. |
31 | Lavdia e Zotit tė rrojė pėrjetė; le tė gėzohet Zoti me veprat e tij; |
32 | ai shikon tokėn dhe kjo dridhet; ai prek malet dhe ato nxjerrin tym. |
33 | Unė do t`i kėndoj Zotit deri sa tė kem jetė; do t`i kėndoj lavde Perėndisė tim deri sa tė jem. |
34 | Le tė jetė mendimi im i pėlqyer prej tij; unė do tė ngazėllohem tek Zoti. |
35 | Le tė zhduken mėkatarėt nga toka dhe tė pabesėt mos qofshin mė. Shpirti im, bekoje Zotin! Aleluja. |