پاکێن اِنجیل چه
مَرکاسئے
کَلَما
مَرکاسئے اِنجیلئے پجّار
اے کتابئے نبیسۆک، مَرکاس، ایسّا مَسیهئے مرید شَمون پِتْرُسئے سنگت و چه بُنگێجی کِلیسائے باورمندان یکّے اَت. کاسِدانی کارئے کتابا، لهتێن جاگها مَرکاسئے نام آتکگ که پِتْرُس و پولُسئے سنگت اِنت. باور اِش اِنت، هما وهدا که مَرکاس، پِتْرُس و پولُسئے همراهیا رومئے شهرا نندۆک بوتگ، آییا په رومئے شهرئے جهمنندێن درکئومان اے کتاب نبشتگ. لهتێن زانتکارانی هئیال همِش اِنت که مَرکاسا، ایسّائے بارئوا بازێن یادداشتے چه پِتْرُسا زرتگ.
چارێن اِنجیلانی تها، مَرکاسئے کتاب چه آ دگران گوَنڈتر اِنت. اے کتابا، ایسّا مَسیهئے هُداوندی، چه آییئے مۆجزه و هئیران کنۆکێن کاران پێش دارگَ بیت.
مَرکاسئے اِنجیلا، مردمانی دێما ایسّائے آیگ، جَلیلئے دَمگا آییئے تالیم و کار، دێم په اورْشَلیما رئوگئے وهدا آییئے داتگێن سر و سۆج، اورْشَلیما آییئے گُڈّی رۆچانی سرگوَست، مَرک و پدا زندگ بئیگ نبیسگ بوتگاَنت.
1
پاکشۆدۆکێن یَهیائے کُلئو
(مَتّا 3:1–12؛ لوکا 3:1–18؛ یوهَنّا 1:19–28)
1 ایسّا مَسیه، هُدائے چُکّئے وشّێن مستاگئے
* بُنگێج
† و شروهات.
2 اَنچش که اِشئیا نبیئے کتابا نبشته اِنت:
بچار، من وتی کاسِدا چه تئو پێسر راهَ دئیان
که آ، تئیی راها تچک و تئیارَ کنت.
3 گیابانا، کَسے گوانکَ‡جنت: هُداوندئے راها تئیار و
آییئے کِشکا راست و تچک بکنێت.§ 4 پاکشۆدۆکێن یَهیا گیابانا زاهر بوت و گوانکی جت: «چه وتی گناهان پشۆمان ببێت
* و پاکشۆدی بکنێت که بَکشگَ بێت.»
5 مردم، چه یَهودیَهئے سجّهێن مێتگ و کلّگان و چه اورْشَلیمئے شهرا آییئے کِرّا شتنت. وتی گناهانی پشۆمانیاِش زاهرَ کرت و یَهیایا اُرْدُنئے کئورا پاکشۆدیَ داتنت.
† 6 یَهیایا چه اُشترئے پُٹان گوَپتگێن پۆشاک گوَرا اَت و پۆستێن کمربندے لانکا بستگاَتی. آییا، مَدَگ و گیابانی بێنگَ
‡ وارت.
7 یَهیایا جارَ جت و گوَشتی: «چه من و رَند، مردے کئیت که چه من باز زۆراکتر اِنت و منا اے لاهکی هم نێست که کۆنڈان بکپان و آییئے کئوشبندان ببۆجان.
8 من شمارا گۆن آپا پاکشۆدیَ دئیان، بله آ شمارا گۆن هُدائے پاکێن روها
§ پاکشۆدیَ دنت.»
ایسّائے پاکشۆدی و چَکّاس
(مَتّا 3:13—4:11؛ لوکا 3:21–22؛ 4:1–13)
9 آ رۆچان، ایسّا چه جَلیلئے دَمگئے شهر ناسِرَها آتک و اُرْدُنئے کئورا یَهیائے دستا پاکشۆدی دئیگ بوت.
10 اَنچش که آ چه آپا در آیگا اَت، دیستی که آسمانئے دپ پَچ بوت و هُدائے پاکێن روه کپۆتێئے دْرۆشما
* آتک و آییئے سرا اێر نِشت.
11 چه آسمانا اے تئوار آتک: «تئو منی دۆستێن بَچّ ائے و من چه تئو باز وشّ و رَزا آن.»
12 هما وهدا پاکێن روها ایسّا گیابانا رئوان دات.
† 13 آ، تان چِل رۆچا گیابانا مَنت و شئیتان آییا باز چَکّاسگا
‡ اَت. اۆدا جنگلی جانوَر هم گۆن آییا هۆر اتنت و پرێشتگان آییئے هِزمت کرت.
چار ماهیگیرئے لۆٹاێنگ
(مَتّا 4:12–22؛ لوکا 4:14–15؛ 5:1–11)
14 چه یَهیائے دَزگیر بئیگا رَند، ایسّا جَلیلا شت و هُدائے بادشاهیئے وشّێن مستاگئے جاری جت و
15 گوَشتی: «وهد آتکگ و رَستگ. هُدائے بادشاهی نزّیک اِنت. نون په دل چه وتی گناهان پشۆمان ببێت و هُدائے وشّێن مستاگئے سرا باور بکنێت.»
16 ایسّا، جَلیلئے مَزَنگوَرمئے
§ لَمبا
* رئوگا اَت که دو ماهیگیری دیست، شَمون و آییئے برات اَنْدْریاس، که په ماهیگیریا وتی دام و ماهۆران گوَرما چێر گێجگا اتنت.
17 ایسّایا گۆن آیان گوَشت: «بیاێت، منی رَندگیریا بکنێت و من شمارا اَنچشَ کنان که ماهیگ گِرگئے بدلا، مردمانی دلا شکار بکنێت.»
† 18 آیان هما دمانا وتی دام یله دات و آییئے همراه بوتنت.
19 ایسّا که کمّے دێما شت زِبْدیئے چُکّ، آکوب و آییئے برات یوهَنّایی دیستنت، که بۆجیگا
‡ نِشتگاتنت و وتی ماهۆران سْراچگ
§ و شَرّ کنگا اتنت.
20 اَنچش که ایسّایا آ دیستنت، گوانکی جتنت. آ دوێنان، وتی پت زِبْدی گۆن کارندهان بۆجیگا یله دات و ایسّائے همراه بوتنت.
گنۆکێئے جِنّئے کَشّگ
(لوکا 4:31–37)
21 ایسّا و آییئے مرید کَپَرناهومئے شهرا شتنت. شَبَّتئے رۆچا
* ایسّا کَنیسَها
† شت و مردمی تالیم داتنت.
22 مردم چه آییئے درس و سَبکان هئیران اتنت، چیا که آییا شَریَتئے زانۆگرانی
‡ پئیما درسَ ندات، گۆن واک و اِهتیارے درس و تالیمَ دات.
23 همے وهدا، کَنیسَهئے تها یک مردێا که آییا جِنّے پِر اَت، کوکّار کنانا گوَشت:
24 «او ایسّا ناسِری! ترا گۆن ما چِه کار اِنت؟ آتکگئے که مارا گار و تباه بکنئے؟ منَ زانان تئو کئے ائے، تئو هُدائے گچێن کرتگێن هما پاکێن ائے.»
25 ایسّایا جِنّ هکّل دات و گوَشتی: «وتی دپا بدار و اے مردا یله دئے.»
26 جِنّا آ مرد سکّ پْرِتک و ژامبلێنت
§ و کوکّار کنان چه آییا در آتک.
27 مردمان په هئیرانی وتمانوتا گوَشت: «اے چۆنێن هبرے؟ گوَشئے نۆکێن تالیمے، گۆن چُشێن واک و اِهتیارے که جِنّان هم هُکمَ دنت و جِنّ هم آییئے هبرا مَنّنت.»
28 دێر نگوَست که جَلیلئے سجّهێن کِرّ و گوَران، ایسّایا نام در آورت.
(مَتّا 8:14–17؛ لوکا 4:38–41)
29 ایسّا، اَنچش که چه کَنیسَها در کپت، آکوب و یوهَنّائے همراهیا شَمون و اَنْدْریاسئے لۆگا شت. 30 اۆدا، شَمونئے وَسّیگ تپیگ اَت و نِپادئے سرا وپتگاَت. اَنچش که ایسّا لۆگا آتک، نادْراهئے هالِش دات، 31 ایسّا نزّیکا شت، آییئے دستی گپت و پادی کرت. آییئے تَپ کپت، آ وشّ بوت و آیانی هِزمت کنگا لگّت.
32 بێگاها رۆنِندا
† رَند، مردمان وتی نادْراه که آیانی نیاما
‡ گنۆک و جِنّی هم هستاَت، ایسّائے کِرّا آورتنت.
33 شهرئے سجّهێن مردم، لۆگئے دپا مُچّ بوتنت.
34 ایسّایا بازێنے دْراه کرت که ڈئول ڈئولێن نادْراهیان گپتگاتنت و بازێن گنۆکانی جِنّی کَشّتنت، آییا جِنّ په هبرا نهاِشتنت، چیا که جِنّان آ پَجّاهَ آورت.
§ اِنجیلئے وشّێن مستاگئے جار
(لوکا 4:42–44)
35 سَباها ماهَلّه که اَنگت تهار اَت، ایسّا پاد آتک، چه لۆگا در کپت، یک گِستا
* و پناهێن جاگهێا شت و دْوایی کرت.
36 شَمون و آییئے همراه په ایسّائے شۆهازا در کپتنت.
37 وهدے ایسّااِش دیست، گۆن آییا گوَشتِش: «سجّهێن مردم ترا شۆهاز کنگا اَنت.»
38 ایسّایا گوَشت: «بیاێت دگه نێمگێا برئوێن، دێم په کِرّ و گوَرئے هَلک و هَنکێنان، تانکه من وشّێن مستاگا برسێنان، چیا که من په همے کارا آتکگان.»
39 گڑا، سجّهێن جَلیلا تَرّ و تابی کرت، کَنیسَهانی تها وشّێن مستاگئے جاری جت و جِنّیانی جِنّی هم کَشّت و در کرتنت.
گَرّیێئے دْرهبکشی
(مَتّا 8:1–4؛ لوکا 5:12–16)
40 یک مردے، که آییا سْیَهگَرّ
† اَت ایسّائے کِرّا آتک، کۆنڈان کپت، دَزبندی کرت و گوَشتی: «اگن تئو بلۆٹئے، منا وشّ و پَلگار کرتَ کنئے.»
41 ایسّایا آییئے سرا سکّ بَزّگ بوت، دستی شهارت و آ مردی دست پِر مُشت و گوَشتی: «منَ لۆٹان، وشّ و پَلگار بئے.»
42 هما دمانا آ مرد چه سْیَهگَرّا دْراه بوت.
43 رُکست کنگئے وهدا، ایسّایا کَڈّن
‡ کرت و گوَشت:
44 «هُژّار بئے. هچکَسا چه اے هبر و هالا سَهیگ مکن. بله برئو، وتا دینی پێشوایا پێش بدار و په وتی پاک و پَلگاریا، هما کُربانیگ که موسّائے شَریَتا نبیسگ بوتگ، هئیراتی بکن تانکه په آیان گواه و شاهدیے ببیت.»
45 بله آ مرد که چه اۆدا در کپت، وتی دْرهبکشیئے هبری هر جاه شِنگ و تالان کرت. اے سئوَبا، نون ایسّایا سرزاهرا، هچ شهرێا شتَ نکرت، دشت و گیابان و گِستاێن جاگهانَ ترّت. بله اَنگت مردم چه هر نێمگا آییئے کِرّا آتکنت.