11
هُداوند وتی پاکێن پرستشگاها اِنت
په سازگر و وش‌آوازانی سالارا. داوودئے زَبور.
1 من هُداوندئے مئیار و باهۆٹ آن،
گڑا شما منا چِه پئیما گوَشێت:
«مُرگے ببئے و وتی کۆها بال کن.
2 چیا که هئو، بدکار کمانا کَشّنت و
تیرِش زِها داتگ،
که مان تهارۆکیا نێکدلان بجننت.
3 اگن بُنرِد* 11:3 بُنرِد، بزان لۆگ یا دیوالێئے ائولی و جُهلترێن رِد. تباه کنگ ببنت،
گڑا پهرێزکار چے کرتَ کنت؟»
4 هُداوند وتی پاکێن پرستشگاها اِنت،
هُداوندئے تَهت آسمانا اِنت.
چمّی گِندگا اَنت،
دیدگی انسانئے چُکّانَ آزماییت.
5 هُداوند پهرێزکار و بدکارانَ چَکّاسیت† 11:5 چَکّاسگ، بزان آزمایش کنگ، اِمتهان گِرگ.،
آییئے روه چه همایان نپرتَ کنت که شِرّ و شِدّتِش دۆستَ بیت.
6 بدکارانی سرا اَنگَر و گۆکُرتَ گوارێنیت،
آیانی جام و پیالهئے بَهر، سۆچاک و لوارێن گوات اِنت.
7 هُداوند آدل اِنت،
آییا اَدل و اِنساپ دۆستَ بیت،
نێکدل آییئے دێما گندنت.