1 Няправільныя вагі - агідныя Госпаду, а правільныя вагі ўпадабаньне Яму.

2 Прыйдзе пыхлівасьць, прыйдзе і ганьба; а са сьціплымі - мудрасьць.

3 Беззаганнасьць будзе кіраваць пабожнымі, а хітрасьць вераломных загубіць іх.

4 Не паможа багацьце ў дзень гневу; а праўда ўратуе ад сьмерці.

5 Праўда беззаганнага прастуе дарогу яму, а бязбожны ўпадзе ад бязбожнасьці сваёй.

6 Праўда пабожных ратуе іх, а бязбожнікі будуць злоўлены беззаконьнем сваім.

7 Надзея бязбожніка зьнікае пры сьмерці, і спадзяваньне бязбожных зьнікае.

8 Праведніку ёсьць ратунак зь нягоды, а замест яго трапляе ў яе бязбожны.

9 Вуснамі крывадушнік нішчыць блізкага свайго, а праведнікі празорлівасьцю ратуюцца.

10 З дабрадзенства праведнікаў радуецца горад, а як гіне бязбожны - сьпявае.

11 Дабраславеньнем праведных узвышаецца горад, а вуснамі бязбожнікаў руйнуецца.

12 Недавумак пагарджае блізкім сваім; а разумны чалавек маўчыць.

13 Хто ходзіць у паклёпніках, той адкрывае таямніцу; а верны чалавек яе хавае.

14 Дзе няма добрае рады, там занепадае народ, а пры многіх радцах - дабрадзенствуе.

15 Ліха той сабе спрычыняе, хто паручаецца за староньняга; а хто ненавідзіць заруку, той у бясьпецы.

16 Жанчына з добрым норавам здабывае гонар, а працавітыя дасягаюць багацьця.

17 Чалавек мілажальны дабрачыніць душы сваёй, а жорсткі сэрцам разбурае плоць сваю.

18 Бязбожны робіць справу ненадзейную, а таму, хто сее праўду - узнагарода пэўная.

19 Праведнасьць вядзе да жыцьця, а хто імкнецца да ліхога, імкнецца да сьмерці сваёй.

20 Агіда Госпаду - падступныя сэрцам; а падабаецца Яму, хто ў беспахібнасьці ходзіць.

21 Можна паручыцца, што грэшнік не застанецца без пакараньня; а насеньне праведных уратуецца.

22 Што залатое колца ў лычы ў сьвіньні, тое жанчына прыгожая і - неразумная.

23 Жаданьне праведных - толькі дабро, надзея бязбожных - гнеў.

24 Адзін сыпле шчодра і яму яшчэ дадаецца; а другі звыш меры ашчадлівы, і аднак жа бяднее.

25 Дабрачынная душа будзе насычана, і хто напойвае іншых, той і сам напоены будзе.

26 Хто хавае ў сябе збожжа, таго народ кляне; і дабраслаўляе таго, хто прадае.

27 Хто імкнецца да дабра, той шукае Божае ласкі; а хто шукае благога, да таго яно і прыходзіць.

28 Хто спадзяецца на багацьце сваё, упадзе; а праведнікі, як лісьце, зазелянеюць.

29 Хто разладжвае дом свой, успадкуе вецер, а неразумны будзе слугаваць мудраму.

30 Плод праведніка - дрэва жыцьця, а мудры яднае душы.

31 Так аддаецца на зямлі праведніку, тым болей бязбожнаму і грэшніку.