1 Кіроўцу хору. Псальма Давідава,

2 калі да яго прыходзіў прарок Натан пасьля таго, як Давід увайшоў да Вірсавіі.

3 Зьлітуйся, Божа, зь мяне ў вялікай ласцы Тваёй, і ў мностве шчадротаў Тваіх загладзь беззаконьні мае!

4 Адмый мяне шматкроць ад беззаконьня майго, і ад грэху майго ачысьці мяне:

5 бо беззаконьне маё я ўсьведамляю, і грэх мой заўсёды перада мною.

6 Табе, Табе аднаму я зграшыў і прад вачыма Тваімі благое ўчыніў: таму справядлівы Ты будзеш у прысудзе Тваім, і чысты ў судзе Тваім.

7 Вось, я ў беззаконьні зачаты, і ў грэху маці мая нарадзіла мяне.

8 Вось, палюбіў Ты праўду ў сэрцы і ўліў у мяне тайную мудрасьць.

9 Акрапі мяне ісопам, і ачышчуся: абмый мяне, і бялей за сьнег адбялюся.

10 Дай мне ўцеху пачуць і радасьць, і ўзрадуюцца косьці, Табою паламаныя.

11 Адвярні аблічча Тваё ад грахоў маіх і загладзь усе беззаконьні мае.

12 Чыстае сэрца ўмацуй ува мне, Божа, і дух справядлівы аднаві ўва мне.

13 Не адкінь мяне ад аблічча Твайго і Духа Твайго Сьвятога не адбірай у мяне.

14 Вярні мне радасьць збавеньня Твайго, і Духам Уладным мяне падтрымай.

15 Я навучу беззаконцаў дарогам Тваім, і бязбожныя да Цябе навернуцца.

16 Вызваль мяне ад крывавасьці, Божа, Божа ратунку майго; і язык мой уславіць праўду Тваю.

17 Госпадзе! адкрый вусны мае, і вусны мае прагалосяць славу Табе:

18 бо калі б ахвяры Ты пажадаў, я даў бы яе; цэласпаленьне Табе не падабаецца.

19 Ахвяра Богу - дух упакораны; сэрца ўпакоранае і зьміранае Бог ня зьнішчае.

20 Ушчасьліві, Госпадзе, добрай воляй Тваёю Сіён, і хай паўстануць муры Ерусалімскія.

21 Тады ўпадабаеш Ты ахвяру праўды, прынашэньні і цэласпаленьні; тады пакладуць на алтар Твой цялят.