1  Мудрая жонка будуе сабе дом, а неразумная руйнуе яго сваімі рукамі.

2  Хто ходзіць проста, той баіцца ГОСПАДА, а хто кры?віць шляхі свае, той грэбуе Ім.

3  У вуснах неразумнага дубец пыхлівасьці, а вусны мудрых захоўваюць іх.

4  Дзе няма скаціны, там ясьлі пустыя, але багата прыбытку ад сілы вала.

5  Сьведка праўдзівы ня схлусіць, а сьведка фальшывы дыхае няпраўдай.

6  Насьмешнік шукае мудрасьці, і яе няма, але веданьне лёгкае для разумнага.

7  Адыйдзі ад чалавека дурнога, бо ня знойдзеш вуснаў разумных.

8  Мудрасьць разумнага — разуменьне шляху свайго, а неразумнасьць дурняў — ашуканства.

9  Неразумныя сьмяюцца з віны, а пасярод правых — зычлівасьць.

10  Сэрца ведае горыч душы сваёй, і ў радасьць ягоную ня ўвойдзе чужынец.

11  Дом бязбожнікаў будзе зьнішчаны, а намёт правых закрасуе.

12  Ёсьць шлях, які слушны ў вачах чалавека, але канец яго — шляхі сьмерці.

13  І ў часе сьмеху баліць сэрца, і заканчэньне радасьці — смутак.

14  Падступны сэрцам насыціцца шляхамі сваімі, а добры чалавек — сваімі.

15  Неразумны верыць кожнаму слову, а разумны разважае пра крокі свае.

16  Мудры баіцца і адварочваецца ад зла, а дурны гняўлівы і самаўпэўнены.

17  Скоры на гнеў робіць дурасьць, а чалавек зламысны зьненавіджаны.

18  Неразумныя атрымліваюць у спадчыну дурасьць, а разумныя ўкарануюцца веданьнем.

19  Ліхія паклоняцца перад добрымі, а бязбожнікі — каля брамаў праведнікаў.

20  Бедны зьненавіджаны нават бліжнім сваім, але шмат тых, хто любіць багатага.

21  Хто цураецца бліжняга свайго, той грашыць, а хто літуецца над бедным, той шчасьлівы.

22  Ці ж не заблукалі тыя, якія задумляюць зло? Але міласэрнасьць і праўда будзе тым, якія задумляюць добрае.

23  З кожнае працы будзе прыбытак, а ад пустых словаў — толькі нястача.

24  Карона мудрых — багацьце іхняе, а вянок дурняў — глупства іхняе.

25  Сьведка праўдзівы ратуе душы, а хлусьлівы дыхае няпраўдай.

26  У страху перад ГОСПАДАМ моцная пэўнасьць, і для сыноў Сваіх Ён будзе прыстанішчам.

27  Страх ГОСПАДАЎ — крыніца жыцьця, каб пазьбегнуць пастак сьмерці.

28  У мностве народу веліч валадара, а ў малалікасьці людзей — загуба князя.

29  У павольнага на гнеў багата розуму, а запальчывы выяўляе дурасьць.

30  Лагоднае сэрца — жыцьцё для цела, а зайздрасьць — парахненьне косткам.

31  Хто прыгнятае ўбогага, той зьневажае Творцу ягонага, але шануе Яго той, хто літуецца над бедным.

32  Бязбожнік будзе адкінуты за ліхоцьце сваё, а праведнік і пры сьмерці сваёй мае надзею.

33  У сэрцы разумнага жыве мудрасьць, і паміж дурняў яна вядомая.

34  Праведнасьць узвышае народ, а грэх — ганьба для народаў.

35  Зычлівы валадар да слугі разумнага, але абурэньне ягонае на таго, хто асаромлівае яго.