1  Не хваліся заўтрашнім днём, бо ня ведаеш, што гэты дзень народзіць.

2  Няхай іншы хваліць цябе, а ня вусны твае, нехта чужы, а ня губы твае.

3  Камень цяжкі і пясок важкі, але гнеў неразумнага цяжэйшы за іх абодвух.

4  Нястрымны гнеў і бязьлітасная ярасьць, але хто ўстаіць перад зайздрасьцю?

5  Лепш адкрытае дакараньне, чым схаваная любоў.

6  Раны ад таго, хто любіць, [выказваюць] вернасьць, але шматлікія пацалункі ненавісьніка.

7  Душа насычаная топчацца па мёдзе, а душы галоднай усё горкае салодкае.

8  Як птушка, што пакінула гняздо сваё, так чалавек, які пакідае месца сваё.

9  Алей і кадзіла радуюць сэрца, а салодкасьць бліжняга — у парадзе ад душы.

10  Не пакідай бліжняга твайго і бліжняга бацькі твайго, і ў дом брата твайго не хадзі ў дзень няшчасьця твайго, бо лепш сусед блізка, чым брат далёка.

11  Будзь мудры, сыне мой, і ўзрадуй сэрца маё, каб мог я адказаць таму, хто зьневажае мяне.

12  Разумны бачыць зло і хаваецца, а неразумныя ідуць і будуць пакараныя.

13  Забяры адзеньне яго, бо ён паручы?ўся за чужога, і за чужынца вазьмі заклад ад яго.

14  Таму, хто рана раніцаю гучным голасам дабраслаўляе бліжняга свайго, палічаць гэта за праклён.

15  Няспыннае капаньне [праз дах] у дажджлівы дзень і сварлівая жонка — аднолькавыя.

16  Хто [спрабуе] схаваць яе, хавае вецер і пахкі алей у правай руцэ сваёй, які выдае сябе.

17  Жалеза жалезам вострыцца, а чалавек вострыць аблічча бліжняга свайго.

18  Хто даглядае дрэва фігавае, будзе есьці плады яго, а хто пільнуецца гаспадара свайго, будзе ў пашане.

19  Як у вадзе аблічча да аблічча, так сэрца чалавека — да чалавека.

20  Адхлань і пекла ненасытныя, і вочы чалавека ненасытныя.

21  Літавальны гаршчок для срэбра і горан для золата, а для чалавека — вусны, якія хваляць яго.

22  Хоць будзеш таўчы неразумнага таўкачом паміж зерня ў ступе, дурнота ягоная не адыйдзе ад яго.

23  Ведай добра авечак тваіх, зьвяртай сваё сэрца да статкаў тваіх,

24  бо багацьце ня вечнае, і ці ж дыядэма [перадаецца] з пакаленьня ў пакаленьне?

25  Вырастае трава, і зьяўляецца зеляніна, і зьбіраюць сена з гораў.

26  Ягняты — на вопратку табе, і казлы — плата за поле.

27  І досыць казінага малака на ежу табе, і на ежу дому твайму, і на жыцьцё для служак тваіх.