1 Para sedulur, iki layang sangka nggonku Simon Pétrus, rasulé lan peladèné Gusti Yésus Kristus.

Layang iki tak kirimké marang sedulur kabèh sing tunggalé waé karo aku nampa pretyaya sing gedé banget ajiné. Awaké déwé nampa pretyaya iki sangka Yésus Kristus, Gusti Allahé lan Juru Slameté awaké déwé. Dèkné ngétokké kabenerané ora namung marang aku, nanging uga marang kowé kabèh.

2 Muga-muga kabetyikan lan katentreman bisa mundak terus ing uripmu, bareng karo enggonmu pada mundak kenal marang Gusti Allah lan marang Yésus, Gustiné awaké déwé.

3 Para sedulur, sangka pangwasané Gusti Allah awaké déwé bisa nampa apa waé sing dibutuhké karo awaké déwé, supaya awaké déwé ora namung nduwé urip langgeng, nanging uripé awaké déwé bisa ndadèkké bungahé Gusti Allah. Dadiné awaké déwé bisa kenal marang Gusti Allah sing wis manggil awaké déwé, supaya awaké déwé bisa mèlu ngrasakké kwasané sing nggumunké. 4 Awaké déwé wis dikèki prejanjian-prejanjian sing gedé banget ajiné, supaya awaké déwé bisa dadi siji karo Dèkné. Dadiné awaké déwé bisa pedot sangka pangwasané pangrusak sing nglakokké donya iki. 5 Mulané kowé kudu temen terus enggonmu pada ngantepké pengandelmu. Diantepké nganggo tumindak sing betyik. 6 Nèk kuwi wis keturutan, pengandelmu diundakké nganggo kaweruh. Nèk wis nemu kaweruh, nggolèkana kekuwatan bisa ngwasani awakmu déwé. Sangka kuwi golèkana kemantepané ati. 7 Nèk wis nduwèni kemantepané ati, pada nujua bisa urip sing ndadèkké bungahé Gusti Allah. Nèk kuwi wis keturutan, undakké nganggo katrésnan marang sedulur tunggal pretyaya. Nèk wis bisa trésna marang sedulur tunggal pretyaya terus pada nujua, supaya bisa trésna marang kabèh wong. 8 Nèk kowé wis bisa nindakké prekara-prekara kuwi mau kabèh tanpa kangèlan, kowé bakal kenal apik tenan marang Gustiné awaké déwé Yésus Kristus. Dadiné kowé bisa nyambutgawé ngladèni Dèkné sing sak mestiné lan penggawéanmu bakal kétok pametuné. 9 Nanging sapa waé sing ora nindakké kuwi mau kabèh kenèng diarani wong sing tyetèk pikirané. Malah kaya wong lamur sing ora ngerti nang endi parané. Wong kaya ngono kuwi wis lali nèk dèkné wis dingapura dosa-dosané.

10 Mulané para sedulur, kowé aja pada kaya ngono, nanging hayuk pada nglumui enggonmu ngétokké nèk Gusti Allah sing ngongkon kowé lan Dèkné sing miji kowé. Nèk kowé nindakké kuwi, kowé ora bakal tiba nang karusakan. 11 Kowé malah bakal kelilan mlebu ing kraton sing langgeng, kratoné Gustiné lan Juru Slameté awaké déwé Yésus Kristus, sing bakal nampa kowé karo bungah.

12 Mulané aku bakal ngélingké marang kowé terus bab prekara-prekara mau, senajan kowé wis ngerti lan wis mantep pretyaya marang piwulang sing bener, sing wis mbok tampa ing atimu. 13 Pantyèn, suwéné aku urip aku bakal ngélingké marang kowé terus bab prekara-prekara kuwi mau, awit kuwi wis tak anggep dadi penjawabku. 14 Kenèng apa aku kok ngomong ngono para sedulur? Jalaran aku ngerti nèk ora suwi menèh aku kudu ninggal badan sing tak enggoni iki. Aku pretyaya kuwi, awit Yésus Kristus déwé, Gustiné awaké déwé, wis ndunungké marang aku kanti jelas. 15 Mulané aku ya merlokké lan ngemenké tenan saben-saben ngélingké marang kowé, dadiné nèk aku wis ora ènèng, kowé ora bakal lali marang prekara-prekara kuwi mau kabèh.

16 Para sedulur, aku wis ngomongi kowé nèk Gustiné awaké déwé Yésus Kristus bakal teka menèh nganggo pangwasa sing gedé. Iku ora dongèngan gawéané manungsa, ora, nanging karo mripatku déwé aku nyeksèni kwasané Gusti. 17 Aku déwé nang kana dongé Gusti Yésus diluhurké karo Gusti Allah Bapaké awaké déwé. Aku krungu swarané Gusti Allah sing gedé déwé kwasané ngomong ngéné: “Iki Anakku sing tak trésnani, sing ndadèkké bungahé atiku.” 18 Aku déwé krungu swara kuwi sangka swarga, dongé aku, rasul liyané lan Gusti Yésus nang gunung sutyi.

19 Lan jalaran sangka kuwi aku malah tambah pengandelé marang tembungé para nabi. Mulané kowé ya kudu nggatèkké marang tembungé para nabi, awit tembungé para nabi kuwi kaya dian sing murup ing wayah wengi madangi panggonan sing peteng, tekan ésuké, nèk padang teka. Tembungé para nabi uga kaya lintang panjer ésuk sing madangi atimu. 20 Nanging prekara siji iki kowé aja sampèk lali para sedulur, yakuwi: tembung-tembungé para nabi sing ketulis nang Kitab ora kenèng didunungké nganggo kapinterané manungsa déwé-déwé. 21 Awit tembungé para nabi kuwi ora metu sangka karepé manungsa, ora, nanging manut pinuntuné Roh Sutyi manungsa ngetokké tembungé Gusti Allah.