તો કેવું સારું થાત!

અને છતાં આના માટે મને કોઇએ ધિક્કારી ન હોત.

ઘરમાં લઇ આવત

મસાલેદાર દ્રાક્ષાસવ આપ્યો હોત.

અને જમણા હાથથી મને આલિંગન કર્યું હોત.

મને વચન આપો કે જ્યાં સુધી યોગ્ય સમય ન આવે

ત્યાં સુધી તમે મારા પ્રીતમને જગાડશો નહીં.

આ સ્ત્રી કોણ આવે છે?

અને તેણે ત્યાં જન્મ આપ્યો

હતો એ વૃક્ષ નીચે જ મેં તારા પ્રેમને જાગૃત કર્યો છે.

તારા હાથ પરની વીંટી તરીકે મને સ્થાપન કર.

અને ઇર્ષા કબર જેવી ક્રૂર છે,

અને તેની જવાળા ઘણી પ્રબળ છે.

જળપ્રલયના પાણી એને ખેંચી જતાં નથી!

પછી ભલેને તેણે પોતાની સઘળી સંપતિ આપી દીધી હોય તો પણ.

હજી તો એનાં થાન પણ ઉપસ્યાં નથી,

તો અમારી બહેન માટે અમે શું કરીએ?

અમે તેને ચાંદીથી શણગારશું

તેને પાટીયા વડે ઢાંકીને મઢી દઇએ.

અને મારા થાન બુરજો જેવાઁ છે,

તેની દ્રષ્ટિમાં હું તેને સંતોષ શાંતિ લાવી શકું તેવી છું.

જે તેણે ખેડૂતોને ભાડે આપી દરેક ખેડૂતને

સિક્કા લાવીને આપવાના હતા.

હે સુલેમાન, તું તારા હજાર શેકેલ રાખી લે

અને ભલે દરેક ખેડૂત પાસે બસ્સો શેકેલ રહે.

મારા મિત્રો તારો અવાજ સાંભળી રહ્યાં છે,

મને પણ સાંભળવા દે.

સુગંધી દ્રવ્યોના પર્વત પર તું હવે સાબરી જેવો બન અથવા યુવાન હરણ જેવો બન.