กันดารวิถี
๑
การสำรวจสำมะโนประชากร
๑ ในวันที่หนึ่งของเดือนที่สอง ปีที่สอง หลังจากพวกเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์แล้ว พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสส ณ กระโจมที่นัดหมายในถิ่นทุรกันดารซีนายว่า ๒ “จงจดทะเบียนสำมะโนครัวประชากรของชาวอิสราเอลทั้งมวล ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของตน นับจำนวนรายชื่อผู้ชายทุกคน ๓ เจ้ากับอาโรนจงนับผู้ชายทุกคนในอิสราเอลที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป ที่สามารถสู้รบได้โดยจัดเป็นกองทัพ ๔ แต่ละเผ่าจะส่งชาย 1 คนให้มาอยู่กับเจ้า แต่ละคนเป็นผู้นำครอบครัวของตน ๕ ชื่อของบรรดาชายที่จะยืนหยัดอยู่กับเจ้าคือ เอลีซูร์บุตรเชเดเออร์จากเผ่ารูเบน ๖ เชลูมิเอลบุตรศูริชัดดัยจากเผ่าสิเมโอน ๗ นาโชนบุตรอัมมีนาดับจากเผ่ายูดาห์ ๘ เนธันเอลบุตรศุอาร์จากเผ่าอิสสาคาร์ ๙ เอลีอับบุตรเฮโลนจากเผ่าเศบูลุน ๑๐ จากบรรดาบุตรของโยเซฟ เอลีชามาบุตรอัมมีฮูดจากเผ่าเอฟราอิม และกามาลิเอลบุตรเปดาห์ซูร์จากเผ่ามนัสเสห์ ๑๑ อาบีดันบุตรกิเดโอนีจากเผ่าเบนยามิน ๑๒ อาหิเยเซอร์บุตรอัมมีชัดดัยจากเผ่าดาน ๑๓ ปากีเอลบุตรโอครานจากเผ่าอาเชอร์ ๑๔ เอลียาสาฟบุตรเดอูเอลจากเผ่ากาด ๑๕ อาหิราบุตรเอนันจากเผ่านัฟทาลี ๑๖ ชายเหล่านี้คือกลุ่มคนที่ถูกคัดเลือกมาจากมวลชน เป็นหัวหน้าเผ่าของบรรพบุรุษของเขา พวกเขาเป็นผู้นำของตระกูลชาวอิสราเอล”
๑๗ โมเสสและอาโรนนำชายเหล่านี้ที่ถูกคัดชื่อมา ๑๘ และในวันที่หนึ่งของเดือนที่สอง พวกท่านเรียกประชุมผู้คนทั้งมวล แล้วลงทะเบียนผู้ชายที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป ตามลำดับเชื้อสาย ตระกูล และลำดับครอบครัวของตน ตามรายชื่อของแต่ละคน ๑๙ โมเสสจึงนับจำนวนคนในถิ่นทุรกันดารซีนาย ตามที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชาท่านไว้ดังนี้คือ
๒๐ จากบรรดาบุตรของรูเบนผู้เป็นบุตรหัวปีของอิสราเอล ผู้ชายทุกคนที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปซึ่งออกรบได้ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา เรียงเป็นรายบุคคล ๒๑ นับจำนวนจากเผ่ารูเบนได้ 46,500 คน
๒๒ จากบรรดาบุตรของสิเมโอน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา นับจำนวนชายตามรายชื่อของแต่ละคน ชายทุกคนที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ๒๓ นับจำนวนจากเผ่าสิเมโอนได้ 59,300 คน
๒๔ จากบรรดาบุตรของกาด ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของแต่ละคน ชายทุกคนที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ๒๕ นับจำนวนจากเผ่ากาดได้ 45,650 คน
๒๖ จากบรรดาบุตรของยูดาห์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ๒๗ นับจำนวนจากเผ่ายูดาห์ได้ 74,600 คน
๒๘ จากบรรดาบุตรของอิสสาคาร์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ๒๙ นับจำนวนจากเผ่าอิสสาคาร์ได้ 54,400 คน
๓๐ จากบรรดาบุตรของเศบูลุน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ๓๑ นับจำนวนจากเผ่าเศบูลุนได้ 57,400 คน
๓๒ จากบรรดาบุตรของโยเซฟ จากบรรดาบุตรของเผ่าเอฟราอิม ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ๓๓ นับจำนวนจากเผ่าเอฟราอิมได้ 40,500 คน
๓๔ จากบรรดาบุตรของมนัสเสห์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ๓๕ นับจำนวนจากเผ่ามนัสเสห์ได้ 32,200 คน
๓๖ จากบรรดาบุตรของเบนยามิน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ๓๗ นับจำนวนจากเผ่าเบนยามินได้ 35,400 คน
๓๘ จากบรรดาบุตรของดาน ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ๓๙ นับจำนวนจากเผ่าดานได้ 62,700 คน
๔๐ จากบรรดาบุตรของอาเชอร์ ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ๔๑ นับจำนวนจากเผ่าอาเชอร์ได้ 41,500 คน
๔๒ จากบรรดาบุตรของนัฟทาลี ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้ ๔๓ นับจำนวนจากเผ่านัฟทาลีได้ 53,400 คน
๔๔ นี่คือกลุ่มคนที่โมเสสและอาโรนและผู้นำของอิสราเอล 12 คนนับจำนวนได้ ผู้นำแต่ละคนเป็นผู้แทนของครอบครัวของตน ๔๕ ฉะนั้นจงนับจำนวนคนที่เป็นชาวอิสราเอลในตระกูลของพวกเขาที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบเพื่ออิสราเอลได้ ๔๖ รวมเป็นจำนวน 603,550 คน
๔๗ อย่างไรก็ตาม ทั้งนี้ไม่ได้รวมเอาพวกเลวีไว้ในจำนวนที่นับจากเผ่าของครอบครัวของเขา ๔๘ เพราะพระผู้เป็นเจ้าได้กล่าวกับโมเสสว่า ๔๙ “เผ่าเลวีเท่านั้นที่เจ้าไม่ต้องนับ และไม่ต้องคัดจำนวนร่วมกับชาวอิสราเอล ๕๐ แต่เจ้าจงกำหนดให้ชาวเลวีดูแลกระโจมที่พำนักแห่งพันธสัญญาและเครื่องใช้ทั้งหมด รวมถึงข้าวของที่เกี่ยวข้องกับกระโจม พวกเขาจะต้องขนกระโจมที่พำนักและเครื่องใช้ทั้งหมด และจะต้องดูแลรักษา พวกเขาต้องไปตั้งค่ายในบริเวณรอบๆ กระโจมที่พำนักด้วย ๕๑ ฉะนั้นเมื่อมีการย้ายกระโจมที่พำนัก พวกเลวีจะต้องรื้อ และเป็นพวกเลวีที่ต้องตั้งกระโจมที่พำนัก แต่ถ้าผู้อื่นเข้ามาใกล้ก็จะต้องรับโทษถึงตาย ๕๒ และให้ชาวอิสราเอลทั้งปวงไปตั้งค่าย โดยให้แต่ละคนอยู่ตามค่ายและตามธงของตน ตามแต่กองทัพของพวกเขา ๕๓ แต่พวกเลวีจะไปตั้งค่ายอยู่รอบๆ กระโจมที่พำนักของหีบพันธสัญญา เพื่อโทษทัณฑ์จะไม่ตกอยู่กับบุตรของชาวอิสราเอลทั้งมวล ฉะนั้นพวกเลวีจึงมีหน้าที่ดูแลกระโจมที่พำนักของหีบพันธสัญญา” ๕๔ ชาวอิสราเอลก็กระทำตามทุกสิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าได้บัญชาโมเสส