Ⅰ യാവന്തഃ പവിത്രാ ലോകാഃ സ്വേഷാമ് അസ്മാകഞ്ച വസതിസ്ഥാനേഷ്വസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ പ്രാർഥയന്തേ തൈഃ സഹാഹൂതാനാം ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാ പവിത്രീകൃതാനാം ലോകാനാം യ ഈശ്വരീയധർമ്മസമാജഃ കരിന്ഥനഗരേ വിദ്യതേ

Ⅱ തം പ്രതീശ്വരസ്യേച്ഛയാഹൂതോ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതഃ പൗലഃ സോസ്ഥിനിനാമാ ഭ്രാതാ ച പത്രം ലിഖതി|

Ⅲ അസ്മാകം പിത്രേശ്വരേണ പ്രഭുനാ യീശുഖ്രീഷ്ടേന ച പ്രസാദഃ ശാന്തിശ്ച യുഷ്മഭ്യം ദീയതാം|

Ⅳ ഈശ്വരോ യീശുഖ്രീഷ്ടേന യുഷ്മാൻ പ്രതി പ്രസാദം പ്രകാശിതവാൻ, തസ്മാദഹം യുഷ്മന്നിമിത്തം സർവ്വദാ മദീയേശ്വരം ധന്യം വദാമി|

Ⅴ ഖ്രീഷ്ടസമ്ബന്ധീയം സാക്ഷ്യം യുഷ്മാകം മധ്യേ യേന പ്രകാരേണ സപ്രമാണമ് അഭവത്

Ⅵ തേന യൂയം ഖ്രീഷ്ടാത് സർവ്വവിധവക്തൃതാജ്ഞാനാദീനി സർവ്വധനാനി ലബ്ധവന്തഃ|

Ⅶ തതോഽസ്മത്പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പുനരാഗമനം പ്രതീക്ഷമാണാനാം യുഷ്മാകം കസ്യാപി വരസ്യാഭാവോ ന ഭവതി|

Ⅷ അപരമ് അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ദിവസേ യൂയം യന്നിർദ്ദോഷാ ഭവേത തദർഥം സഏവ യാവദന്തം യുഷ്മാൻ സുസ്ഥിരാൻ കരിഷ്യതി|

Ⅸ യ ഈശ്വരഃ സ്വപുത്രസ്യാസ്മത്പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാംശിനഃ കർത്തും യുഷ്മാൻ ആഹൂതവാൻ സ വിശ്വസനീയഃ|

Ⅹ ഹേ ഭ്രാതരഃ, അസ്മാകം പ്രഭുയീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ യുഷ്മാൻ വിനയേഽഹം സർവ്വൈ ര്യുഷ്മാഭിരേകരൂപാണി വാക്യാനി കഥ്യന്താം യുഷ്മന്മധ്യേ ഭിന്നസങ്ഘാതാ ന ഭവന്തു മനോവിചാരയോരൈക്യേന യുഷ്മാകം സിദ്ധത്വം ഭവതു|

Ⅺ ഹേ മമ ഭ്രാതരോ യുഷ്മന്മധ്യേ വിവാദാ ജാതാ ഇതി വാർത്താമഹം ക്ലോയ്യാഃ പരിജനൈ ർജ്ഞാപിതഃ|

Ⅻ മമാഭിപ്രേതമിദം യുഷ്മാകം കശ്ചിത് കശ്ചിദ് വദതി പൗലസ്യ ശിഷ്യോഽഹമ് ആപല്ലോഃ ശിഷ്യോഽഹം കൈഫാഃ ശിഷ്യോഽഹം ഖ്രീഷ്ടസ്യ ശിഷ്യോഽഹമിതി ച|

ⅩⅢ ഖ്രീഷ്ടസ്യ കിം വിഭേദഃ കൃതഃ? പൗലഃ കിം യുഷ്മത്കൃതേ ക്രുശേ ഹതഃ? പൗലസ്യ നാമ്നാ വാ യൂയം കിം മജ്ജിതാഃ?

ⅩⅣ ക്രിഷ്പഗായൗ വിനാ യുഷ്മാകം മധ്യേഽന്യഃ കോഽപി മയാ ന മജ്ജിത ഇതി ഹേതോരഹമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദാമി|

ⅩⅤ ഏതേന മമ നാമ്നാ മാനവാ മയാ മജ്ജിതാ ഇതി വക്തും കേനാപി ന ശക്യതേ|

ⅩⅥ അപരം സ്തിഫാനസ്യ പരിജനാ മയാ മജ്ജിതാസ്തദന്യഃ കശ്ചിദ് യന്മയാ മജ്ജിതസ്തദഹം ന വേദ്മി|

ⅩⅦ ഖ്രീഷ്ടേനാഹം മജ്ജനാർഥം ന പ്രേരിതഃ കിന്തു സുസംവാദസ്യ പ്രചാരാർഥമേവ; സോഽപി വാക്പടുതയാ മയാ ന പ്രചാരിതവ്യഃ, യതസ്തഥാ പ്രചാരിതേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ക്രുശേ മൃത്യുഃ ഫലഹീനോ ഭവിഷ്യതി|

ⅩⅧ യതോ ഹേതോ ര്യേ വിനശ്യന്തി തേ താം ക്രുശസ്യ വാർത്താം പ്രലാപമിവ മന്യന്തേ കിഞ്ച പരിത്രാണം ലഭമാനേഷ്വസ്മാസു സാ ഈശ്വരീയശക്തിസ്വരൂപാ|

ⅩⅨ തസ്മാദിത്ഥം ലിഖിതമാസ്തേ, ജ്ഞാനവതാന്തു യത് ജ്ഞാനം തന്മയാ നാശയിഷ്യതേ| വിലോപയിഷ്യതേ തദ്വദ് ബുദ്ധി ർബദ്ധിമതാം മയാ||

ⅩⅩ ജ്ഞാനീ കുത്ര? ശാസ്ത്രീ വാ കുത്ര? ഇഹലോകസ്യ വിചാരതത്പരോ വാ കുത്ര? ഇഹലോകസ്യ ജ്ഞാനം കിമീശ്വരേണ മോഹീകൃതം നഹി?

ⅩⅪ ഈശ്വരസ്യ ജ്ഞാനാദ് ഇഹലോകസ്യ മാനവാഃ സ്വജ്ഞാനേനേശ്വരസ്യ തത്ത്വബോധം ന പ്രാപ്തവന്തസ്തസ്മാദ് ഈശ്വരഃ പ്രചാരരൂപിണാ പ്രലാപേന വിശ്വാസിനഃ പരിത്രാതും രോചിതവാൻ|

ⅩⅫ യിഹൂദീയലോകാ ലക്ഷണാനി ദിദൃക്ഷന്തി ഭിന്നദേശീയലോകാസ്തു വിദ്യാം മൃഗയന്തേ,

ⅩⅩⅢ വയഞ്ച ക്രുശേ ഹതം ഖ്രീഷ്ടം പ്രചാരയാമഃ| തസ്യ പ്രചാരോ യിഹൂദീയൈ ർവിഘ്ന ഇവ ഭിന്നദേശീയൈശ്ച പ്രലാപ ഇവ മന്യതേ,

ⅩⅩⅣ കിന്തു യിഹൂദീയാനാം ഭിന്നദേശീയാനാഞ്ച മധ്യേ യേ ആഹൂതാസ്തേഷു സ ഖ്രീഷ്ട ഈശ്വരീയശക്തിരിവേശ്വരീയജ്ഞാനമിവ ച പ്രകാശതേ|

ⅩⅩⅤ യത ഈശ്വരേ യഃ പ്രലാപ ആരോപ്യതേ സ മാനവാതിരിക്തം ജ്ഞാനമേവ യച്ച ദൗർബ്ബല്യമ് ഈശ്വര ആരോപ്യതേ തത് മാനവാതിരിക്തം ബലമേവ|

ⅩⅩⅥ ഹേ ഭ്രാതരഃ, ആഹൂതയുഷ്മദ്ഗണോ യഷ്മാഭിരാലോക്യതാം തന്മധ്യേ സാംസാരികജ്ഞാനേന ജ്ഞാനവന്തഃ പരാക്രമിണോ വാ കുലീനാ വാ ബഹവോ ന വിദ്യന്തേ|

ⅩⅩⅦ യത ഈശ്വരോ ജ്ഞാനവതസ്ത്രപയിതും മൂർഖലോകാൻ രോചിതവാൻ ബലാനി ച ത്രപയിതുമ് ഈശ്വരോ ദുർബ്ബലാൻ രോചിതവാൻ|

ⅩⅩⅧ തഥാ വർത്തമാനലോകാൻ സംസ്ഥിതിഭ്രഷ്ടാൻ കർത്തുമ് ഈശ്വരോ ജഗതോഽപകൃഷ്ടാൻ ഹേയാൻ അവർത്തമാനാംശ്ചാഭിരോചിതവാൻ|

ⅩⅩⅨ തത ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് കേനാപ്യാത്മശ്ലാഘാ ന കർത്തവ്യാ|

ⅩⅩⅩ യൂയഞ്ച തസ്മാത് ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ സംസ്ഥിതിം പ്രാപ്തവന്തഃ സ ഈശ്വരാദ് യുഷ്മാകം ജ്ഞാനം പുണ്യം പവിത്രത്വം മുക്തിശ്ച ജാതാ|

ⅩⅩⅪ അതഏവ യദ്വദ് ലിഖിതമാസ്തേ തദ്വത്, യഃ കശ്ചിത് ശ്ലാഘമാനഃ സ്യാത് ശ്ലാഘതാം പ്രഭുനാ സ ഹി|