Ⅰ പന്ത-ഗാലാതിയാ-കപ്പദകിയാ-ആശിയാ-ബിഥുനിയാദേശേഷു പ്രവാസിനോ യേ വികീർണലോകാഃ

Ⅱ പിതുരീശ്വരസ്യ പൂർവ്വനിർണയാദ് ആത്മനഃ പാവനേന യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണായ ശോണിതപ്രോക്ഷണായ ചാഭിരുചിതാസ്താൻ പ്രതി യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതഃ പിതരഃ പത്രം ലിഖതി| യുഷ്മാൻ പ്രതി ബാഹുല്യേന ശാന്തിരനുഗ്രഹശ്ച ഭൂയാസ്താം|

Ⅲ അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ താത ഈശ്വരോ ധന്യഃ, യതഃ സ സ്വകീയബഹുകൃപാതോ മൃതഗണമധ്യാദ് യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യോത്ഥാനേന ജീവനപ്രത്യാശാർഥമ് അർഥതോ

Ⅳ ഽക്ഷയനിഷ്കലങ്കാമ്ലാനസമ്പത്തിപ്രാപ്ത്യർഥമ് അസ്മാൻ പുന ർജനയാമാസ| സാ സമ്പത്തിഃ സ്വർഗേ ഽസ്മാകം കൃതേ സഞ്ചിതാ തിഷ്ഠതി,

Ⅴ യൂയഞ്ചേശ്വരസ്യ ശക്തിതഃ ശേഷകാലേ പ്രകാശ്യപരിത്രാണാർഥം വിശ്വാസേന രക്ഷ്യധ്വേ|

Ⅵ തസ്മാദ് യൂയം യദ്യപ്യാനന്ദേന പ്രഫുല്ലാ ഭവഥ തഥാപി സാമ്പ്രതം പ്രയോജനഹേതോഃ കിയത്കാലപര്യ്യന്തം നാനാവിധപരീക്ഷാഭിഃ ക്ലിശ്യധ്വേ|

Ⅶ യതോ വഹ്നിനാ യസ്യ പരീക്ഷാ ഭവതി തസ്മാത് നശ്വരസുവർണാദപി ബഹുമൂല്യം യുഷ്മാകം വിശ്വാസരൂപം യത് പരീക്ഷിതം സ്വർണം തേന യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാഗമനസമയേ പ്രശംസായാഃ സമാദരസ്യ ഗൗരവസ്യ ച യോഗ്യതാ പ്രാപ്തവ്യാ|

Ⅷ യൂയം തം ഖ്രീഷ്ടമ് അദൃഷ്ട്വാപി തസ്മിൻ പ്രീയധ്വേ സാമ്പ്രതം തം ന പശ്യന്തോഽപി തസ്മിൻ വിശ്വസന്തോ ഽനിർവ്വചനീയേന പ്രഭാവയുക്തേന ചാനന്ദേന പ്രഫുല്ലാ ഭവഥ,

Ⅸ സ്വവിശ്വാസസ്യ പരിണാമരൂപമ് ആത്മനാം പരിത്രാണം ലഭധ്വേ ച|

Ⅹ യുഷ്മാസു യോ ഽനുഗ്രഹോ വർത്തതേ തദ്വിഷയേ യ ഈശ്വരീയവാക്യം കഥിതവന്തസ്തേ ഭവിഷ്യദ്വാദിനസ്തസ്യ പരിത്രാണസ്യാന്വേഷണമ് അനുസന്ധാനഞ്ച കൃതവന്തഃ|

Ⅺ വിശേഷതസ്തേഷാമന്തർവ്വാസീ യഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യാത്മാ ഖ്രീഷ്ടേ വർത്തിഷ്യമാണാനി ദുഃഖാനി തദനുഗാമിപ്രഭാവഞ്ച പൂർവ്വം പ്രാകാശയത് തേന കഃ കീദൃശോ വാ സമയോ നിരദിശ്യതൈതസ്യാനുസന്ധാനം കൃതവന്തഃ|

Ⅻ തതസ്തൈ ർവിഷയൈസ്തേ യന്ന സ്വാൻ കിന്ത്വസ്മാൻ ഉപകുർവ്വന്ത്യേതത് തേഷാം നികടേ പ്രാകാശ്യത| യാംശ്ച താൻ വിഷയാൻ ദിവ്യദൂതാ അപ്യവനതശിരസോ നിരീക്ഷിതുമ് അഭിലഷന്തി തേ വിഷയാഃ സാമ്പ്രതം സ്വർഗാത് പ്രേഷിതസ്യ പവിത്രസ്യാത്മനഃ സഹായ്യാദ് യുഷ്മത്സമീപേ സുസംവാദപ്രചാരയിതൃഭിഃ പ്രാകാശ്യന്ത|

ⅩⅢ അതഏവ യൂയം മനഃകടിബന്ധനം കൃത്വാ പ്രബുദ്ധാഃ സന്തോ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രകാശസമയേ യുഷ്മാസു വർത്തിഷ്യമാനസ്യാനുഗ്രഹസ്യ സമ്പൂർണാം പ്രത്യാശാം കുരുത|

ⅩⅣ അപരം പൂർവ്വീയാജ്ഞാനതാവസ്ഥായാഃ കുത്സിതാഭിലാഷാണാം യോഗ്യമ് ആചാരം ന കുർവ്വന്തോ യുഷ്മദാഹ്വാനകാരീ യഥാ പവിത്രോ ഽസ്തി

ⅩⅤ യൂയമപ്യാജ്ഞാഗ്രാഹിസന്താനാ ഇവ സർവ്വസ്മിൻ ആചാരേ താദൃക് പവിത്രാ ഭവത|

ⅩⅥ യതോ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, യൂയം പവിത്രാസ്തിഷ്ഠത യസ്മാദഹം പവിത്രഃ|

ⅩⅦ അപരഞ്ച യോ വിനാപക്ഷപാതമ് ഏകൈകമാനുഷസ്യ കർമ്മാനുസാരാദ് വിചാരം കരോതി സ യദി യുഷ്മാഭിസ്താത ആഖ്യായതേ തർഹി സ്വപ്രവാസസ്യ കാലോ യുഷ്മാഭി ർഭീത്യാ യാപ്യതാം|

ⅩⅧ യൂയം നിരർഥകാത് പൈതൃകാചാരാത് ക്ഷയണീയൈ രൂപ്യസുവർണാദിഭി ർമുക്തിം ന പ്രാപ്യ

ⅩⅨ നിഷ്കലങ്കനിർമ്മലമേഷശാവകസ്യേവ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ബഹുമൂല്യേന രുധിരേണ മുക്തിം പ്രാപ്തവന്ത ഇതി ജാനീഥ|

ⅩⅩ സ ജഗതോ ഭിത്തിമൂലസ്ഥാപനാത് പൂർവ്വം നിയുക്തഃ കിന്തു ചരമദിനേഷു യുഷ്മദർഥം പ്രകാശിതോ ഽഭവത്|

ⅩⅪ യതസ്തേനൈവ മൃതഗണാത് തസ്യോത്ഥാപയിതരി തസ്മൈ ഗൗരവദാതരി ചേശ്വരേ വിശ്വസിഥ തസ്മാദ് ഈശ്വരേ യുഷ്മാകം വിശ്വാസഃ പ്രത്യാശാ ചാസ്തേ|

ⅩⅫ യൂയമ് ആത്മനാ സത്യമതസ്യാജ്ഞാഗ്രഹണദ്വാരാ നിഷ്കപടായ ഭ്രാതൃപ്രേമ്നേ പാവിതമനസോ ഭൂത്വാ നിർമ്മലാന്തഃകരണൈഃ പരസ്പരം ഗാഢം പ്രേമ കുരുത|

ⅩⅩⅢ യസ്മാദ് യൂയം ക്ഷയണീയവീര്യ്യാത് നഹി കിന്ത്വക്ഷയണീയവീര്യ്യാദ് ഈശ്വരസ്യ ജീവനദായകേന നിത്യസ്ഥായിനാ വാക്യേന പുനർജന്മ ഗൃഹീതവന്തഃ|

ⅩⅩⅣ സർവ്വപ്രാണീ തൃണൈസ്തുല്യസ്തത്തേജസ്തൃണപുഷ്പവത്| തൃണാനി പരിശുഷ്യതി പുഷ്പാണി നിപതന്തി ച|

ⅩⅩⅤ കിന്തു വാക്യം പരേശസ്യാനന്തകാലം വിതിഷ്ഠതേ| തദേവ ച വാക്യം സുസംവാദേന യുഷ്മാകമ് അന്തികേ പ്രകാശിതം|