Ⅰ ത്വം പ്രാചീനം ന ഭർത്സയ കിന്തു തം പിതരമിവ യൂനശ്ച ഭ്രാതൃനിവ

Ⅱ വൃദ്ധാഃ സ്ത്രിയശ്ച മാതൃനിവ യുവതീശ്ച പൂർണശുചിത്വേന ഭഗിനീരിവ വിനയസ്വ|

Ⅲ അപരം സത്യവിധവാഃ സമ്മന്യസ്വ|

Ⅳ കസ്യാശ്ചിദ് വിധവായാ യദി പുത്രാഃ പൗത്രാ വാ വിദ്യന്തേ തർഹി തേ പ്രഥമതഃ സ്വീയപരിജനാൻ സേവിതും പിത്രോഃ പ്രത്യുപകർത്തുഞ്ച ശിക്ഷന്താം യതസ്തദേവേശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് ഉത്തമം ഗ്രാഹ്യഞ്ച കർമ്മ|

Ⅴ അപരം യാ നാരീ സത്യവിധവാ നാഥഹീനാ ചാസ്തി സാ ഈശ്വരസ്യാശ്രയേ തിഷ്ഠന്തീ ദിവാനിശം നിവേദനപ്രാർഥനാഭ്യാം കാലം യാപയതി|

Ⅵ കിന്തു യാ വിധവാ സുഖഭോഗാസക്താ സാ ജീവത്യപി മൃതാ ഭവതി|

Ⅶ അതഏവ താ യദ് അനിന്ദിതാ ഭവേയൂസ്തദർഥമ് ഏതാനി ത്വയാ നിദിശ്യന്താം|

Ⅷ യദി കശ്ചിത് സ്വജാതീയാൻ ലോകാൻ വിശേഷതഃ സ്വീയപരിജനാൻ ന പാലയതി തർഹി സ വിശ്വാസാദ് ഭ്രഷ്ടോ ഽപ്യധമശ്ച ഭവതി|

Ⅸ വിധവാവർഗേ യസ്യാ ഗണനാ ഭവതി തയാ ഷഷ്ടിവത്സരേഭ്യോ ന്യൂനവയസ്കയാ ന ഭവിതവ്യം; അപരം പൂർവ്വമ് ഏകസ്വാമികാ ഭൂത്വാ

Ⅹ സാ യത് ശിശുപോഷണേനാതിഥിസേവനേന പവിത്രലോകാനാം ചരണപ്രക്ഷാലനേന ക്ലിഷ്ടാനാമ് ഉപകാരേണ സർവ്വവിധസത്കർമ്മാചരണേന ച സത്കർമ്മകരണാത് സുഖ്യാതിപ്രാപ്താ ഭവേത് തദപ്യാവശ്യകം|

Ⅺ കിന്തു യുവതീ ർവിധവാ ന ഗൃഹാണ യതഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ വൈപരീത്യേന താസാം ദർപേ ജാതേ താ വിവാഹമ് ഇച്ഛന്തി|

Ⅻ തസ്മാച്ച പൂർവ്വധർമ്മം പരിത്യജ്യ ദണ്ഡനീയാ ഭവന്തി|

ⅩⅢ അനന്തരം താ ഗൃഹാദ് ഗൃഹം പര്യ്യടന്ത്യ ആലസ്യം ശിക്ഷന്തേ കേവലമാലസ്യം നഹി കിന്ത്വനർഥകാലാപം പരാധികാരചർച്ചാഞ്ചാപി ശിക്ഷമാണാ അനുചിതാനി വാക്യാനി ഭാഷന്തേ|

ⅩⅣ അതോ മമേച്ഛേയം യുവത്യോ വിധവാ വിവാഹം കുർവ്വതാമ് അപത്യവത്യോ ഭവന്തു ഗൃഹകർമ്മ കുർവ്വതാഞ്ചേത്ഥം വിപക്ഷായ കിമപി നിന്ദാദ്വാരം ന ദദതു|

ⅩⅤ യത ഇതഃ പൂർവ്വമ് അപി കാശ്ചിത് ശയതാനസ്യ പശ്ചാദ്ഗാമിന്യോ ജാതാഃ|

ⅩⅥ അപരം വിശ്വാസിന്യാ വിശ്വാസിനോ വാ കസ്യാപി പരിവാരാണാം മധ്യേ യദി വിധവാ വിദ്യന്തേ തർഹി സ താഃ പ്രതിപാലയതു തസ്മാത് സമിതൗ ഭാരേ ഽനാരോപിതേ സത്യവിധവാനാം പ്രതിപാലനം കർത്തും തയാ ശക്യതേ|

ⅩⅦ യേ പ്രാഞ്ചഃ സമിതിം സമ്യഗ് അധിതിഷ്ഠന്തി വിശേഷത ഈശ്വരവാക്യേനോപദേശേന ച യേ യത്നം വിദധതേ തേ ദ്വിഗുണസ്യാദരസ്യ യോഗ്യാ മാന്യന്താം|

ⅩⅧ യസ്മാത് ശാസ്ത്രേ ലിഖിതമിദമാസ്തേ, ത്വം ശസ്യമർദ്ദകവൃഷസ്യാസ്യം മാ ബധാനേതി, അപരമപി കാര്യ്യകൃദ് വേതനസ്യ യോഗ്യോ ഭവതീതി|

ⅩⅨ ദ്വൗ ത്രീൻ വാ സാക്ഷിണോ വിനാ കസ്യാചിത് പ്രാചീനസ്യ വിരുദ്ധമ് അഭിയോഗസ്ത്വയാ ന ഗൃഹ്യതാം|

ⅩⅩ അപരം യേ പാപമാചരന്തി താൻ സർവ്വേഷാം സമക്ഷം ഭർത്സയസ്വ തേനാപരേഷാമപി ഭീതി ർജനിഷ്യതേ|

ⅩⅪ അഹമ് ഈശ്വരസ്യ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ മനോനീതദിവ്യദൂതാനാഞ്ച ഗോചരേ ത്വാമ് ഇദമ് ആജ്ഞാപയാമി ത്വം കസ്യാപ്യനുരോധേന കിമപി ന കുർവ്വന വിനാപക്ഷപാതമ് ഏതാന വിധീൻ പാലയ|

ⅩⅫ കസ്യാപി മൂർദ്ധി ഹസ്താപർണം ത്വരയാ മാകാർഷീഃ| പരപാപാനാഞ്ചാംശീ മാ ഭവ| സ്വം ശുചിം രക്ഷ|

ⅩⅩⅢ അപരം തവോദരപീഡായാഃ പുനഃ പുന ദുർബ്ബലതായാശ്ച നിമിത്തം കേവലം തോയം ന പിവൻ കിഞ്ചിൻ മദ്യം പിവ|

ⅩⅩⅣ കേഷാഞ്ചിത് മാനവാനാം പാപാനി വിചാരാത് പൂർവ്വം കേഷാഞ്ചിത് പശ്ചാത് പ്രകാശന്തേ|

ⅩⅩⅤ തഥൈവ സത്കർമ്മാണ്യപി പ്രകാശന്തേ തദന്യഥാ സതി പ്രച്ഛന്നാനി സ്ഥാതും ന ശക്നുവന്തി|