Ⅰ ഹേ ഭ്രാതരഃ, മാകിദനിയാദേശസ്ഥാസു സമിതിഷു പ്രകാശിതോ യ ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹസ്തമഹം യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയാമി|

Ⅱ വസ്തുതോ ബഹുക്ലേശപരീക്ഷാസമയേ തേഷാം മഹാനന്ദോഽതീവദീനതാ ച വദാന്യതായാഃ പ്രചുരഫലമ് അഫലയതാം|

Ⅲ തേ സ്വേച്ഛയാ യഥാശക്തി കിഞ്ചാതിശക്തി ദാന ഉദ്യുക്താ അഭവൻ ഇതി മയാ പ്രമാണീക്രിയതേ|

Ⅳ വയഞ്ച യത് പവിത്രലോകേഭ്യസ്തേഷാം ദാനമ് ഉപകാരാർഥകമ് അംശനഞ്ച ഗൃഹ്ലാമസ്തദ് ബഹുനുനയേനാസ്മാൻ പ്രാർഥിതവന്തഃ|

Ⅴ വയം യാദൃക് പ്രത്യൈ·ക്ഷാമഹി താദൃഗ് അകൃത്വാ തേഽഗ്രേ പ്രഭവേ തതഃ പരമ് ഈശ്വരസ്യേച്ഛയാസ്മഭ്യമപി സ്വാൻ ന്യവേദയൻ|

Ⅵ അതോ ഹേതോസ്ത്വം യഥാരബ്ധവാൻ തഥൈവ കരിന്ഥിനാം മധ്യേഽപി തദ് ദാനഗ്രഹണം സാധയേതി യുഷ്മാൻ അധി വയം തീതം പ്രാർഥയാമഹി|

Ⅶ അതോ വിശ്വാസോ വാക്പടുതാ ജ്ഞാനം സർവ്വോത്സാഹോ ഽസ്മാസു പ്രേമ ചൈതൈ ർഗുണൈ ര്യൂയം യഥാപരാൻ അതിശേധ്വേ തഥൈവൈതേന ഗുണേനാപ്യതിശേധ്വം|

Ⅷ ഏതദ് അഹമ് ആജ്ഞയാ കഥയാമീതി നഹി കിന്ത്വന്യേഷാമ് ഉത്സാഹകാരണാദ് യുഷ്മാകമപി പ്രേമ്നഃ സാരല്യം പരീക്ഷിതുമിച്ഛതാ മയൈതത് കഥ്യതേ|

Ⅸ യൂയഞ്ചാസ്മത്പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാനുഗ്രഹം ജാനീഥ യതസ്തസ്യ നിർധനത്വേന യൂയം യദ് ധനിനോ ഭവഥ തദർഥം സ ധനീ സന്നപി യുഷ്മത്കൃതേ നിർധനോഽഭവത്|

Ⅹ ഏതസ്മിൻ അഹം യുഷ്മാൻ സ്വവിചാരം ജ്ഞാപയാമി| ഗതം സംവത്സരമ് ആരഭ്യ യൂയം കേവലം കർമ്മ കർത്തം തന്നഹി കിന്ത്വിച്ഛുകതാം പ്രകാശയിതുമപ്യുപാക്രാഭ്യധ്വം തതോ ഹേതോ ര്യുഷ്മത്കൃതേ മമ മന്ത്രണാ ഭദ്രാ|

Ⅺ അതോ ഽധുനാ തത്കർമ്മസാധനം യുഷ്മാഭിഃ ക്രിയതാം തേന യദ്വദ് ഇച്ഛുകതായാമ് ഉത്സാഹസ്തദ്വദ് ഏകൈകസ്യ സമ്പദനുസാരേണ കർമ്മസാധനമ് അപി ജനിഷ്യതേ|

Ⅻ യസ്മിൻ ഇച്ഛുകതാ വിദ്യതേ തേന യന്ന ധാര്യ്യതേ തസ്മാത് സോഽനുഗൃഹ്യത ഇതി നഹി കിന്തു യദ് ധാര്യ്യതേ തസ്മാദേവ|

ⅩⅢ യത ഇതരേഷാം വിരാമേണ യുഷ്മാകഞ്ച ക്ലേശേന ഭവിതവ്യം തന്നഹി കിന്തു സമതയൈവ|

ⅩⅣ വർത്തമാനസമയേ യുഷ്മാകം ധനാധിക്യേന തേഷാം ധനന്യൂനതാ പൂരയിതവ്യാ തസ്മാത് തേഷാമപ്യാധിക്യേന യുഷ്മാകം ന്യൂനതാ പൂരയിഷ്യതേ തേന സമതാ ജനിഷ്യതേ|

ⅩⅤ തദേവ ശാസ്ത്രേഽപി ലിഖിതമ് ആസ്തേ യഥാ, യേനാധികം സംഗൃഹീതം തസ്യാധികം നാഭവത് യേന ചാൽപം സംഗൃഹീതം തസ്യാൽപം നാഭവത്|

ⅩⅥ യുഷ്മാകം ഹിതായ തീതസ്യ മനസി യ ഈശ്വര ഇമമ് ഉദ്യോഗം ജനിതവാൻ സ ധന്യോ ഭവതു|

ⅩⅦ തീതോഽസ്മാകം പ്രാർഥനാം ഗൃഹീതവാൻ കിഞ്ച സ്വയമ് ഉദ്യുക്തഃ സൻ സ്വേച്ഛയാ യുഷ്മത്സമീപം ഗതവാൻ|

ⅩⅧ തേന സഹ യോഽപര ഏകോ ഭ്രാതാസ്മാഭിഃ പ്രേഷിതഃ സുസംവാദാത് തസ്യ സുഖ്യാത്യാ സർവ്വാഃ സമിതയോ വ്യാപ്താഃ|

ⅩⅨ പ്രഭോ ർഗൗരവായ യുഷ്മാകമ് ഇച്ഛുകതായൈ ച സ സമിതിഭിരേതസ്യൈ ദാനസേവായൈ അസ്മാകം സങ്ഗിത്വേ ന്യയോജ്യത|

ⅩⅩ യതോ യാ മഹോപായനസേവാസ്മാഭി ർവിധീയതേ താമധി വയം യത് കേനാപി ന നിന്ദ്യാമഹേ തദർഥം യതാമഹേ|

ⅩⅪ യതഃ കേവലം പ്രഭോഃ സാക്ഷാത് തന്നഹി കിന്തു മാനവാനാമപി സാക്ഷാത് സദാചാരം കർത്തുമ് ആലോചാമഹേ|

ⅩⅫ താഭ്യാം സഹാപര ഏകോ യോ ഭ്രാതാസ്മാഭിഃ പ്രേഷിതഃ സോഽസ്മാഭി ർബഹുവിഷയേഷു ബഹവാരാൻ പരീക്ഷിത ഉദ്യോഗീവ പ്രകാശിതശ്ച കിന്ത്വധുനാ യുഷ്മാസു ദൃഢവിശ്വാസാത് തസ്യോത്സാഹോ ബഹു വവൃധേ|

ⅩⅩⅢ യദി കശ്ചിത് തീതസ്യ തത്ത്വം ജിജ്ഞാസതേ തർഹി സ മമ സഹഭാഗീ യുഷ്മന്മധ്യേ സഹകാരീ ച, അപരയോ ർഭ്രാത്രോസ്തത്ത്വം വാ യദി ജിജ്ഞാസതേ തർഹി തൗ സമിതീനാം ദൂതൗ ഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രതിബിമ്ബൗ ചേതി തേന ജ്ഞായതാം|

ⅩⅩⅣ അതോ ഹേതോഃ സമിതീനാം സമക്ഷം യുഷ്മത്പ്രേമ്നോഽസ്മാകം ശ്ലാഘായാശ്ച പ്രാമാണ്യം താൻ പ്രതി യുഷ്മാഭിഃ പ്രകാശയിതവ്യം|