Ⅰ ഹേ ബാലകാഃ, യൂയം പ്രഭുമ് ഉദ്ദിശ്യ പിത്രോരാജ്ഞാഗ്രാഹിണോ ഭവത യതസ്തത് ന്യായ്യം|

Ⅱ ത്വം നിജപിതരം മാതരഞ്ച സമ്മന്യസ്വേതി യോ വിധിഃ സ പ്രതിജ്ഞായുക്തഃ പ്രഥമോ വിധിഃ

Ⅲ ഫലതസ്തസ്മാത് തവ കല്യാണം ദേശേ ച ദീർഘകാലമ് ആയു ർഭവിഷ്യതീതി|

Ⅳ അപരം ഹേ പിതരഃ, യൂയം സ്വബാലകാൻ മാ രോഷയത കിന്തു പ്രഭോ ർവിനീത്യാദേശാഭ്യാം താൻ വിനയത|

Ⅴ ഹേ ദാസാഃ, യൂയം ഖ്രീഷ്ടമ് ഉദ്ദിശ്യ സഭയാഃ കമ്പാന്വിതാശ്ച ഭൂത്വാ സരലാന്തഃകരണൈരൈഹികപ്രഭൂനാമ് ആജ്ഞാഗ്രാഹിണോ ഭവത|

Ⅵ ദൃഷ്ടിഗോചരീയപരിചര്യ്യയാ മാനുഷേഭ്യോ രോചിതും മാ യതധ്വം കിന്തു ഖ്രീഷ്ടസ്യ ദാസാ ഇവ നിവിഷ്ടമനോഭിരീശ്ചരസ്യേച്ഛാം സാധയത|

Ⅶ മാനവാൻ അനുദ്ദിശ്യ പ്രഭുമേവോദ്ദിശ്യ സദ്ഭാവേന ദാസ്യകർമ്മ കുരുധ്വം|

Ⅷ ദാസമുക്തയോ ര്യേന യത് സത്കർമ്മ ക്രിയതേ തേന തസ്യ ഫലം പ്രഭുതോ ലപ്സ്യത ഇതി ജാനീത ച|

Ⅸ അപരം ഹേ പ്രഭവഃ, യുഷ്മാഭി ർഭർത്സനം വിഹായ താൻ പ്രതി ന്യായ്യാചരണം ക്രിയതാം യശ്ച കസ്യാപി പക്ഷപാതം ന കരോതി യുഷ്മാകമപി താദൃശ ഏകഃ പ്രഭുഃ സ്വർഗേ വിദ്യത ഇതി ജ്ഞായതാം|

Ⅹ അധികന്തു ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയം പ്രഭുനാ തസ്യ വിക്രമയുക്തശക്ത്യാ ച ബലവന്തോ ഭവത|

Ⅺ യൂയം യത് ശയതാനശ്ഛലാനി നിവാരയിതും ശക്നുഥ തദർഥമ് ഈശ്വരീയസുസജ്ജാം പരിധദ്ധ്വം|

Ⅻ യതഃ കേവലം രക്തമാംസാഭ്യാമ് ഇതി നഹി കിന്തു കർതൃത്വപരാക്രമയുക്തൈസ്തിമിരരാജ്യസ്യേഹലോകസ്യാധിപതിഭിഃ സ്വർഗോദ്ഭവൈ ർദുഷ്ടാത്മഭിരേവ സാർദ്ധമ് അസ്മാഭി ര്യുദ്ധം ക്രിയതേ|

ⅩⅢ അതോ ഹേതോ ര്യൂയം യയാ സംകുेലേ ദിനേഽവസ്ഥാതും സർവ്വാണി പരാജിത്യ ദൃഢാഃ സ്ഥാതുഞ്ച ശക്ഷ്യഥ താമ് ഈശ്വരീയസുസജ്ജാം ഗൃഹ്ലീത|

ⅩⅣ വസ്തുതസ്തു സത്യത്വേന ശൃങ്ഖലേന കടിം ബദ്ധ്വാ പുണ്യേന വർമ്മണാ വക്ഷ ആച്ഛാദ്യ

ⅩⅤ ശാന്തേഃ സുവാർത്തയാ ജാതമ് ഉത്സാഹം പാദുകായുഗലം പദേ സമർപ്യ തിഷ്ഠത|

ⅩⅥ യേന ച ദുഷ്ടാത്മനോഽഗ്നിബാണാൻ സർവ്വാൻ നിർവ്വാപയിതും ശക്ഷ്യഥ താദൃശം സർവ്വാച്ഛാദകം ഫലകം വിശ്വാസം ധാരയത|

ⅩⅦ ശിരസ്ത്രം പരിത്രാണമ് ആത്മനഃ ഖങ്ഗഞ്ചേശ്വരസ്യ വാക്യം ധാരയത|

ⅩⅧ സർവ്വസമയേ സർവ്വയാചനേന സർവ്വപ്രാർഥനേന ചാത്മനാ പ്രാർഥനാം കുരുധ്വം തദർഥം ദൃഢാകാങ്ക്ഷയാ ജാഗ്രതഃ സർവ്വേഷാം പവിത്രലോകാനാം കൃതേ സദാ പ്രാർഥനാം കുരുധ്വം|

ⅩⅨ അഹഞ്ച യസ്യ സുസംവാദസ്യ ശൃങ്ഖലബദ്ധഃ പ്രചാരകദൂതോഽസ്മി തമ് ഉപയുക്തേനോത്സാഹേന പ്രചാരയിതും യഥാ ശക്നുയാം

ⅩⅩ തഥാ നിർഭയേന സ്വരേണോത്സാഹേന ച സുസംവാദസ്യ നിഗൂഢവാക്യപ്രചാരായ വക്തൃाതാ യത് മഹ്യം ദീയതേ തദർഥം മമാപി കൃതേ പ്രാർഥനാം കുരുധ്വം|

ⅩⅪ അപരം മമ യാവസ്ഥാസ്തി യച്ച മയാ ക്രിയതേ തത് സർവ്വം യദ് യുഷ്മാഭി ർജ്ഞായതേ തദർഥം പ്രഭുനാ പ്രിയഭ്രാതാ വിശ്വാസ്യഃ പരിചാരകശ്ച തുഖികോ യുഷ്മാൻ തത് ജ്ഞാപയിഷ്യതി|

ⅩⅫ യൂയം യദ് അസ്മാകമ് അവസ്ഥാം ജാനീഥ യുഷ്മാകം മനാംസി ച യത് സാന്ത്വനാം ലഭന്തേ തദർഥമേവാഹം യുഷ്മാകം സന്നിധിം തം പ്രേഷിതവാന|

ⅩⅩⅢ അപരമ് ഈശ്വരഃ പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടശ്ച സർവ്വേഭ്യോ ഭ്രാതൃഭ്യഃ ശാന്തിം വിശ്വാസസഹിതം പ്രേമ ച ദേയാത്|

ⅩⅩⅣ യേ കേചിത് പ്രഭൗ യീശുഖ്രീഷ്ടേഽക്ഷയം പ്രേമ കുർവ്വന്തി താൻ പ്രതി പ്രസാദോ ഭൂയാത്| തഥാസ്തു|