Ⅰ തദാ തത്സമീപം ബഹവോ ലോകാ ആയാതാ അതസ്തേഷാം ഭോജ്യദ്രവ്യാഭാവാദ് യീശുഃ ശിഷ്യാനാഹൂയ ജഗാദ,|

Ⅱ ലോകനിവഹേ മമ കൃപാ ജായതേ തേ ദിനത്രയം മയാ സാർദ്ധം സന്തി തേഷാം ഭോജ്യം കിമപി നാസ്തി|

Ⅲ തേഷാം മധ്യേഽനേകേ ദൂരാദ് ആഗതാഃ, അഭുക്തേഷു തേഷു മയാ സ്വഗൃഹമഭിപ്രഹിതേഷു തേ പഥി ക്ലമിഷ്യന്തി|

Ⅳ ശിഷ്യാ അവാദിഷുഃ, ഏതാവതോ ലോകാൻ തർപയിതുമ് അത്ര പ്രന്തരേ പൂപാൻ പ്രാപ്തും കേന ശക്യതേ?

Ⅴ തതഃ സ താൻ പപ്രച്ഛ യുഷ്മാകം കതി പൂപാഃ സന്തി? തേഽകഥയൻ സപ്ത|

Ⅵ തതഃ സ താല്ലോകാൻ ഭുവി സമുപവേഷ്ടുമ് ആദിശ്യ താൻ സപ്ത പൂപാൻ ധൃത്വാ ഈശ്വരഗുണാൻ അനുകീർത്തയാമാസ, ഭംക്ത്വാ പരിവേഷയിതും ശിഷ്യാൻ പ്രതി ദദൗ, തതസ്തേ ലോകേഭ്യഃ പരിവേഷയാമാസുഃ|

Ⅶ തഥാ തേഷാം സമീപേ യേ ക്ഷുദ്രമത്സ്യാ ആസൻ താനപ്യാദായ ഈശ്വരഗുണാൻ സംകീർത്യ പരിവേഷയിതുമ് ആദിഷ്ടവാൻ|

Ⅷ തതോ ലോകാ ഭുക്ത്വാ തൃപ്തിം ഗതാ അവശിഷ്ടഖാദ്യൈഃ പൂർണാഃ സപ്തഡല്ലകാ ഗൃഹീതാശ്ച|

Ⅸ ഏതേ ഭോക്താരഃ പ്രായശ്ചതുഃ സഹസ്രപുരുഷാ ആസൻ തതഃ സ താൻ വിസസർജ|

Ⅹ അഥ സ ശിഷ്യഃ സഹ നാവമാരുഹ്യ ദൽമാനൂഥാസീമാമാഗതഃ|

Ⅺ തതഃ പരം ഫിരൂശിന ആഗത്യ തേന സഹ വിവദമാനാസ്തസ്യ പരീക്ഷാർഥമ് ആകാശീയചിഹ്നം ദ്രഷ്ടും യാചിതവന്തഃ|

Ⅻ തദാ സോഽന്തർദീർഘം നിശ്വസ്യാകഥയത്, ഏതേ വിദ്യമാനനരാഃ കുതശ്ചിൻഹം മൃഗയന്തേ? യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം ബ്രവീമി ലോകാനേതാൻ കിമപി ചിഹ്നം ന ദർശയിഷ്യതേ|

ⅩⅢ അഥ താൻ ഹിത്വാ പുന ർനാവമ് ആരുഹ്യ പാരമഗാത്|

ⅩⅣ ഏതർഹി ശിഷ്യൈഃ പൂപേഷു വിസ്മൃതേഷു നാവി തേഷാം സന്നിധൗ പൂപ ഏകഏവ സ്ഥിതഃ|

ⅩⅤ തദാനീം യീശുസ്താൻ ആദിഷ്ടവാൻ ഫിരൂശിനാം ഹേരോദശ്ച കിണ്വം പ്രതി സതർകാഃ സാവധാനാശ്ച ഭവത|

ⅩⅥ തതസ്തേഽന്യോന്യം വിവേചനം കർതുമ് ആരേഭിരേ, അസ്മാകം സന്നിധൗ പൂപോ നാസ്തീതി ഹേതോരിദം കഥയതി|

ⅩⅦ തദ് ബുദ്വ്വാ യീശുസ്തേഭ്യോഽകഥയത് യുഷ്മാകം സ്ഥാനേ പൂപാഭാവാത് കുത ഇത്ഥം വിതർകയഥ? യൂയം കിമദ്യാപി കിമപി ന ജാനീഥ? ബോദ്ധുഞ്ച ന ശക്നുഥ? യാവദദ്യ കിം യുഷ്മാകം മനാംസി കഠിനാനി സന്തി?

ⅩⅧ സത്സു നേത്രേഷു കിം ന പശ്യഥ? സത്സു കർണേഷു കിം ന ശൃണുഥ? ന സ്മരഥ ച?

ⅩⅨ യദാഹം പഞ്ചപൂപാൻ പഞ്ചസഹസ്രാണാം പുരുഷാണാം മധ്യേ ഭംക്ത്വാ ദത്തവാൻ തദാനീം യൂയമ് അവശിഷ്ടപൂപൈഃ പൂർണാൻ കതി ഡല്ലകാൻ ഗൃഹീതവന്തഃ? തേഽകഥയൻ ദ്വാദശഡല്ലകാൻ|

ⅩⅩ അപരഞ്ച യദാ ചതുഃസഹസ്രാണാം പുരുഷാണാം മധ്യേ പൂപാൻ ഭംക്ത്വാദദാം തദാ യൂയമ് അതിരിക്തപൂപാനാം കതി ഡല്ലകാൻ ഗൃഹീതവന്തഃ? തേ കഥയാമാസുഃ സപ്തഡല്ലകാൻ|

ⅩⅪ തദാ സ കഥിതവാൻ തർഹി യൂയമ് അധുനാപി കുതോ ബോദ്വ്വും ന ശക്നുഥ?

ⅩⅫ അനന്തരം തസ്മിൻ ബൈത്സൈദാനഗരേ പ്രാപ്തേ ലോകാ അന്ധമേകം നരം തത്സമീപമാനീയ തം സ്പ്രഷ്ടും തം പ്രാർഥയാഞ്ചക്രിരേ|

ⅩⅩⅢ തദാ തസ്യാന്ധസ്യ കരൗ ഗൃഹീത്വാ നഗരാദ് ബഹിർദേശം തം നീതവാൻ; തന്നേത്രേ നിഷ്ഠീവം ദത്ത്വാ തദ്ഗാത്രേ ഹസ്താവർപയിത്വാ തം പപ്രച്ഛ, കിമപി പശ്യസി?

ⅩⅩⅣ സ നേത്രേ ഉന്മീല്യ ജഗാദ, വൃക്ഷവത് മനുജാൻ ഗച്ഛതോ നിരീക്ഷേ|

ⅩⅩⅤ തതോ യീശുഃ പുനസ്തസ്യ നയനയോ ർഹസ്താവർപയിത്വാ തസ്യ നേത്രേ ഉന്മീലയാമാസ; തസ്മാത് സ സ്വസ്ഥോ ഭൂത്വാ സ്പഷ്ടരൂപം സർവ്വലോകാൻ ദദർശ|

ⅩⅩⅥ തതഃ പരം ത്വം ഗ്രാമം മാ ഗച്ഛ ഗ്രാമസ്ഥം കമപി ച കിമപ്യനുക്ത്വാ നിജഗൃഹം യാഹീത്യാദിശ്യ യീശുസ്തം നിജഗൃഹം പ്രഹിതവാൻ|

ⅩⅩⅦ അനന്തരം ശിഷ്യൈഃ സഹിതോ യീശുഃ കൈസരീയാഫിലിപിപുരം ജഗാമ, പഥി ഗച്ഛൻ താനപൃച്ഛത് കോഽഹമ് അത്ര ലോകാഃ കിം വദന്തി?

ⅩⅩⅧ തേ പ്രത്യൂചുഃ ത്വാം യോഹനം മജ്ജകം വദന്തി കിന്തു കേപി കേപി ഏലിയം വദന്തി; അപരേ കേപി കേപി ഭവിഷ്യദ്വാദിനാമ് ഏകോ ജന ഇതി വദന്തി|

ⅩⅩⅨ അഥ സ താനപൃച്ഛത് കിന്തു കോഹമ്? ഇത്യത്ര യൂയം കിം വദഥ? തദാ പിതരഃ പ്രത്യവദത് ഭവാൻ അഭിഷിക്തസ്ത്രാതാ|

ⅩⅩⅩ തതഃ സ താൻ ഗാഢമാദിശദ് യൂയം മമ കഥാ കസ്മൈചിദപി മാ കഥയത|

ⅩⅩⅪ മനുഷ്യപുത്രേണാവശ്യം ബഹവോ യാതനാ ഭോക്തവ്യാഃ പ്രാചീനലോകൈഃ പ്രധാനയാജകൈരധ്യാപകൈശ്ച സ നിന്ദിതഃ സൻ ഘാതയിഷ്യതേ തൃതീയദിനേ ഉത്ഥാസ്യതി ച, യീശുഃ ശിഷ്യാനുപദേഷ്ടുമാരഭ്യ കഥാമിമാം സ്പഷ്ടമാചഷ്ട|

ⅩⅩⅫ തസ്മാത് പിതരസ്തസ്യ ഹസ്തൗ ധൃത്വാ തം തർജ്ജിതവാൻ|

ⅩⅩⅩⅢ കിന്തു സ മുഖം പരാവർത്യ ശിഷ്യഗണം നിരീക്ഷ്യ പിതരം തർജയിത്വാവാദീദ് ദൂരീഭവ വിഘ്നകാരിൻ ഈശ്വരീയകാര്യ്യാദപി മനുഷ്യകാര്യ്യം തുഭ്യം രോചതതരാം|

ⅩⅩⅩⅣ അഥ സ ലോകാൻ ശിഷ്യാംശ്ചാഹൂയ ജഗാദ യഃ കശ്ചിൻ മാമനുഗന്തുമ് ഇച്ഛതി സ ആത്മാനം ദാമ്യതു, സ്വക്രുശം ഗൃഹീത്വാ മത്പശ്ചാദ് ആയാതു|

ⅩⅩⅩⅤ യതോ യഃ കശ്ചിത് സ്വപ്രാണം രക്ഷിതുമിച്ഛതി സ തം ഹാരയിഷ്യതി, കിന്തു യഃ കശ്ചിൻ മദർഥം സുസംവാദാർഥഞ്ച പ്രാണം ഹാരയതി സ തം രക്ഷിഷ്യതി|

ⅩⅩⅩⅥ അപരഞ്ച മനുജഃ സർവ്വം ജഗത് പ്രാപ്യ യദി സ്വപ്രാണം ഹാരയതി തർഹി തസ്യ കോ ലാഭഃ?

ⅩⅩⅩⅦ നരഃ സ്വപ്രാണവിനിമയേന കിം ദാതും ശക്നോതി?

ⅩⅩⅩⅧ ഏതേഷാം വ്യഭിചാരിണാം പാപിനാഞ്ച ലോകാനാം സാക്ഷാദ് യദി കോപി മാം മത്കഥാഞ്ച ലജ്ജാസ്പദം ജാനാതി തർഹി മനുജപുത്രോ യദാ ധർമ്മദൂതൈഃ സഹ പിതുഃ പ്രഭാവേണാഗമിഷ്യതി തദാ സോപി തം ലജ്ജാസ്പദം ജ്ഞാസ്യതി|