11
พระเยซู​ตอบ​ยอห์น​ผู้​หื้อ​บัพติศมา
เมื่อ​พระเยซู​สั่ง​หมู่​สาวก​ตึง​สิบ​สอง​คน​เรียบร้อย​แล้ว พระองค์​ก็​ออก​จาก​ตี้​หั้น​ไป​เตสนา กับ​สั่ง​สอน​ต๋าม​เมือง​ต่างๆ ใน​ต๋ำ​หมู่​แคว้น​กาลิลี
ส่วน​ยอห์น​ผู้​หื้อ​บัพติศมา​ยัง​อยู่​ใน​คอก ได้ยิน​ข่าว​เกี่ยว​กับ​สิ่ง​ต่างๆ ตี้​พระคริสต์​เยียะ​อยู่ ก็​เลย​หื้อ​สาวก​ของ​ตั๋ว​ไป​หา​พระเยซู ถาม​ว่า “ต้าน​เป๋น​ผู้​ตี้​จะ​มา​นั้น​กา กาว่า​จะ​ต้อง​กอง​ถ้า​คน​อื่น​แหม”
พระเยซู​ตอบ​ว่า “ปิ๊ก​ไป​บอก​ยอห์น​ต๋าม​ตี้​หมู่​ต้าน​ได้ยิน กับ​ได้​หัน คือ​คน​ต๋าบอด​ก็​ผ่อ​หัน​ได้ คน​ง่อย​ก็​เตียว​ได้ คน​ขี้ตู้ด​ก็​หาย​สะอาด 11:5 ลนต. 14:1-32 คน​หู​หนวก​ก็​ได้​ยิน คน​ต๋าย​ก็​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย กับ​คน​ตุ๊ก​คน​ยาก​ก็​ได้​ฟัง​ข่าวดี คน​ตี้​บ่ขัดใจ๋​ใน​สิ่ง​ตี้​เฮา​อู้​กับ​เยียะ ก็​เป๋น​สุข”
เมื่อ​สาวก​ของ​ยอห์น​ได้​ปิ๊ก​ไป​แล้ว พระเยซู​ตั้งเก๊า​อู้​กับ​คน​ตังหลาย​เรื่อง​ยอห์น​ว่า “ต้าน​ตังหลาย​ไป​ผ่อ​อะหยัง​ใน​ดินแดน​ทุรกั๋นดาร ไป​ผ่อ​ต้น​อ้อ​ถูก​ลม​ปั๊ด​แกว่ง​ไป​แกว่ง​มา​จาอั้น​กา ถ้า​บ่ใจ้ ออก​ไป​ผ่อ​อะหยัง​กั๋น ไป​ผ่อ​คน​แต่งตั๋ว​งามๆ กา ย้อน​ว่า​คน​ตี้​แต่งตั๋ว​อย่าง​ดี​นั้น​ย่อม​ปา​กั๋น​อยู่​ใน​วัง​ปู๊น ถ้า​จาอั้น​หมู่​ต้าน​ออก​ไป​ผ่อ​อะหยัง​กั๋น ไป​ผ่อ​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​แม่น​ก่อ แม่น​แล้ว เฮา​บอก​ต้าน​ตังหลาย​ว่า​ยอห์น​เป๋น​นัก​เหลือ​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​แหม​ก่อน 10 คือ​ยอห์น​คน​เนียะ มี​กำเขียน​เถิง​ต้าน​ไว้​ว่า
‘เฮา​จะ​ส่ง​คน​ส่ง​ข่าว​นำ​หน้า​ต้าน​ไป​ก่อน
เขา​จะ​เกียม​คน 11:10 ถ้า​แป๋​ตรงๆ กับ​ภาษา​กรีก​กำ​ว่า “เกียม​คน” เป๋น “เกียม​ตาง”​หื้อ​พร้อม​ก่อน​ต้าน​มา’ 11:10 มลค. 3:1
11 เฮา​บอก​ความ​จริง​แก่​ต้าน​ตังหลาย​ว่า บ่มี​ใผ​ตี้​ยิ่งใหญ่​เหลือ​ยอห์น​ผู้​หื้อ​บัพติศมา แต่​คน​ตี้​เล็ก​หน้อย​ตี้​สุด​ใน​แผ่นดิน​สวรรค์​นั้น ก็​ยัง​ใหญ่​เหลือ​ยอห์น​แหม​ก่อน 12 นับ​ตั้งแต่​สมัย​ยอห์น​ผู้​หื้อ​บัพติศมา​เริ่ม​เตสนา​มา​จ๋น​แผว​บ่าเดี่ยว​นี้ แผ่นดิน​สวรรค์​ก็​โดน​โจ๋มตี๋​อย่าง​หนัก กับ​หมู่​หัว​รุนแรง​ก็​ฮิ​เอา​แผ่นดิน​สวรรค์​หื้อ​ได้ 13 ตี้​อู้​จาอั้น​ย้อน​ว่า​ก่อน​สมัย​ยอห์น ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​ตึงหมด กับ​บท​บัญญัติ​ของ​โมเสส​เกย​บอก​ไว้​เถิง​เรื่อง​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า 14 ถ้า​ต้าน​ตังหลาย​เจื้อ​กำ​ของ​หมู่​เขา แล้ว​ตี้​อู้​ว่า​เอลียาห์​จะ​มา ก็​หมายเถิง​ยอห์น​คน​เนียะ 11:14 มลค. 4:5 15 ใผ​ยอม​ฟัง​ก็​หื้อ​ฟัง​ไว้​เต๊อะ
16 “เฮา​จะ​เผียบ​คน​ใน​ยุค​สมัย​นี้​เหมือน​กับ​อะหยัง​ดี หมู่​เขา​ก็​เผียบ​เหมือน​กับ​หละอ่อน​นั่ง​เล่น​อยู่​ก๋าง​กาด​ก๋าง​ลี เอิ้น​ฮ้อง​ใส่​กั๋น​ว่า
17 ‘หมู่​เปิ้น​เป่า​ปี่​เป่า​แน​หื้อ​ฟัง​แล้ว
หมู่​ตั๋ว​ก็​บ่เต้น​บ่ฟ้อน​ตวย
หมู่​เปิ้น​ปา​กั๋น​ฮ้อง​เพลง​สำหรับ​งาน​ศพ​หื้อ​ฟัง
หมู่​ตั๋ว​ก็​บ่แป๋ง​หน้า​หมอง​ต๋อง​เศร้า​ตวย’
18 เมื่อ​ยอห์น​มา เขา​ก็​ถือ​ศีล​อด​อาหาร​บ่กิ๋น​เหล้า​องุ่น หมู่​คน​ก็​ว่า ‘คน​นี้​มี​ผี​เข้า’ 19 ส่วน​บุตรมนุษย์​ได้​ตึง​กิ๋น​ตึง​ดื่ม คน​ตังหลาย​ก็​ว่า ‘ผ่อ​คน​นี้​ลอ ขี้​กละ ขี้​เมา​ตวย ป๋าย​บ่ปอ​ยัง​เป๋น​เปื้อน​กับ​คน​เก็บ​ภาษี คบ​กั๋น​กับ​คน​บาป’ แต่​ปั๋ญญา​ของ​พระเจ้า​นั้น​ก็​ได้ฮับ​ก๋าน​ยอมฮับ​ว่า​ถูกต้อง​แล้ว​จาก​ผล​ตี้​ออก​มา”
พระเยซู​ว่า​หื้อ​เมือง​ตี้​บ่ได้​กลับใจ๋​จาก​บาป
20 แล้ว​พระเยซู​ก็​ตั้งเก๊า​ต๋ำหนิ​ว่า​หื้อ​เมือง​ต่างๆ ตี้​พระองค์​ได้​เยียะ​ก๋าน​อัศจ๋รรย์​ไว้​นัก​เหลือ​เปิ้น ย้อน​ว่า​หมู่​เขา​บ่ยอม​กลับใจ๋​จาก​บาป 21 “ความ​ฉิบหาย​ก็​จะ​เกิด​กับ​เมือง​โคราซิน​กับ​เมือง​เบธไซดา ถ้า​เฮา​ไป​เยียะ​ก๋าน​อัศจ๋รรย์​แบบ​เดียว​กั๋น​นี้​ตี้​เมือง​ไทระ​กับ​เมือง​ไซดอน คน​ตังหลาย​ตี้​หั้น​ก็​จะ​กลับใจ๋​จาก​บาป ปา​กั๋น​นุ่ง​ผ้า​กระสอบ​กับ​เอา​ขี้เต้า​ผุก​ใส่​หัว​ตั๋ว​เก่า​ไป​เมิน​แล้ว 22 เฮา​บอก​หื้อ​เจ้า​ฮู้​ว่า ใน​วัน​ตัดสิน​ลงโต้ษ​บาป​นั้น เมือง​ไทระ​กับ​เมือง​ไซดอน​จะ​มี​โต้ษ​เบา​เหลือ​หมู่​เจ้า​แหม 23 ส่วน​เมือง​คาเปอรนาอุม เจ้า​กึ๊ด​ว่า​เจ้า​จะ​ถูก​ยก​ขึ้น​เปียง​ฟ้า​สวรรค์​กา​บ่ใจ้​เน่อ แต่​เจ้า​จะ​ถูก​โจ้ง​ลง​ไป​ใน​แดน​คน​ต๋าย​เน่อ ย้อน​ว่า​ก๋าน​อัศจ๋รรย์​ตี้​เฮา​ได้​เยียะ​หื้อ​เจ้า​หัน​นี้ ถ้า​เอา​ไป​เยียะ​ตี้​เมือง​โสโดม​เมือง​นั้น ก็​จะ​ยัง​มี​อยู่​จ๋น​เถิง​ตึง​วัน​นี้ 24 เฮา​บอก​หื้อ​ฮู้​ว่า​ใน​วัน​ตัดสิน​ลงโต้ษ​บาป​นั้น โต้ษ​ตี้​เมือง​โสโดม​จะ​ฮับ​นั้น ยัง​จะ​เบา​เหลือ​โต้ษ​ของ​เจ้า​แหม”
คน​จะ​ได้​พักผ่อน​เมื่อ​มา​หา​พระเยซู
25 แล้ว​พระเยซู​ก็​อู้​ว่า “ข้า​แต่​พระบิดา ผู้​เป๋น​เจ้า​ของ​ฟ้า​สวรรค์​กับ​แผ่นดิน​โลก ข้า​พระองค์​ขอ​สรรเสริญ​พระองค์ ย้อน​ว่า​พระองค์​ได้​ปิดบัง​เรื่อง​ต่างๆ หมู่​นี้ บ่หื้อ​ผู้​มี​ผญา​ปั๋ญญา ผู้​มี​ก๋าน​ศึกษา​ได้​ฮู้ แต่​ได้​เปิด​เผย​หื้อ​กับ​หมู่​คน​ตี้​ถ่อมใจ๋​เป๋น​เหมือน​หละอ่อน​หน้อยๆ 26 ข้า​แต่​พระบิดา​เจ้า แม่น​แล้ว พระองค์​ปอใจ๋​ตี้​จะ​เยียะ​จาอั้น”
27 แล้ว​พระองค์​ก็​อู้​กับ​คน​ตังหลาย​ว่า “พระบิดา​ได้​มอบ​สิทธิ​อำนาจ​เหนือ​กู้​สิ่ง​กู้​อย่าง​หื้อ​เฮา บ่มี​ใผ​ฮู้จัก​พระบุตร​นอก​จาก​พระบิดา บ่มี​ใผ​ฮู้จัก​พระบิดา​นอก​จาก​พระบุตร กับ​คน​ตี้​พระบุตร​ต้องก๋าน​เปิดเผย​หื้อ​ฮู้จัก​เต้าอั้น
28 “ส่วน​คน​ตังหลาย​ตี้​ฮู้สึก​อิด​อก​อ่อนใจ๋ กับ​มี​ภาระ​หนัก หื้อ​มา​หา​เฮา​เต๊อะ แล้ว​เฮา​จะ​หื้อ​ต้าน​ตังหลาย​หาย​อิด​หาย​อ่อน​กับ​ได้​พักผ่อน​หย่อนใจ๋ 29 ฮับ​เฮา​เป๋น​ผู้นำ​จีวิต แล้ว​เฮียน​ฮู้​จาก​เฮา ย้อน​ว่า​ใจ๋​เฮา​อ่อนน้อม​ถ่อม​ต๋น แล้ว​ต้าน​ตังหลาย​จะ​ได้​พักผ่อน 30 ย้อน​เฮา​จะ​นำ​จีวิต​ของ​ต้าน​หื้อ​ตวย​ได้​ง่าย กับ​ภาระ​ของ​เฮา​ก็​มอก​เหมาะ”

11:5 11:5 ลนต. 14:1-32

11:10 11:10 ถ้า​แป๋​ตรงๆ กับ​ภาษา​กรีก​กำ​ว่า “เกียม​คน” เป๋น “เกียม​ตาง”

11:10 11:10 มลค. 3:1

11:14 11:14 มลค. 4:5