พระคริสตธรรมคัมภีร ภาคพันธสัญญาใหม มัทธิว 14

1 เมื่อกษัตริย์เฮโรดตี้ปกครองแคว้นกาลิลีได้ยินเรื่องราวของพระเยซู 2 ก็อู้กับหมู่ตี้เปิ็กษาว่า “เขาคนนี้จะต้องเป๋นยอห์นผู้หื้อบัพติศมาเป๋นขึ้นจากความต๋ายแหมเตื้อแน่ๆ เขาเถิงเยียะก๋านอัศจ๋รรย์หมู่นี้ได้”

3 กษัตริย์เฮโรดกึ๊ดจาอั้นย้อนว่าต้านได้ยับยอห์นเอาเจื้อกเหล็กล่ามไว้ในคอก ย้อนหันแก่นางเฮโรเดียส เมียฟีลิปน้องบ่าวของต๋น ภ 4 เซิ่งยอห์นเกยอู้กับเฮโรดว่า “ต้านบ่มีสิทธิ์เอาเมียของน้องมาเป๋นเมียของตั๋ว” 5 เยียะหื้อเฮโรดใค่ฆ่ายอห์น แต่ก็กั๋วจาวเมืองตังหลายตี้นับถือยอห์นว่าเป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า

6 ในงานวันเกิดของกษัตริย์เฮโรด ในงานนั้นลูกสาวของเฮโรเดียสฟ้อนหื้อเฮโรดกับแขกตี้มาในงานผ่อ เฮโรดปออกปอใจ๋ขนาด 7 จึงได้สัญญาต่อคนตังหลายว่านางขออะหยังก็จะหื้อ 8 นางก็เลยขอต๋ามตี้แม่ของนางบอกคือ “ข้าเจ้าขอหัวของยอห์นผู้หื้อบัพติศมาใส่ถาดมาหื้อข้าเจ้าตี้นี่” 9 กษัตริย์เฮโรดก็ตุ๊กใจ๋ขนาด แต่ได้สัญญาต่อหน้าแขกตังหลายไว้ แล้ว ก็สั่งคนหื้อเยียะต๋ามตี้นางขอ 10 เฮโรดก็ใจ๊คนไปกกคอยอห์นขำในคอก 11 แล้วเอาหัวใส่ถาดมาหื้อนางคนนั้น แล้วนางก็เอาไปหื้อแม่ 12 ส่วนหมู่สาวกของยอห์นก็มาฮับศพของยอห์นไปฝัง แล้วไปเล่าเรื่องตี้เกิดขึ้นนี้หื้อพระเยซูฟัง

13 เมื่อพระเยซูได้ยินเรื่องของยอห์นแล้ว ก็ลงเฮือไปตี้เงียบๆ เป๋นส่วนตั๋ว คนตังหลายต๋ามเมืองต่างๆ ฮู้ก็ปากั๋นเตียวตวยพระองค์ไป 14 เมื่อพระเยซูขึ้นจากเฮือ ก็หันคนเป๋นจ๋ำนวนนัก พระองค์ก็ฮู้สึกอินดู แล้วฮักษาคนเป๋นพยาธิในหมู่นั้นหื้อหาย

15 ตกต๋อนแลงหมู่สาวกก็มาบอกพระเยซูว่า “อาจ๋ารย์ บ่าเดี่ยวนี้ก็ค่ำนักแกแล้ว ต๋ำหมู่นี้ก็ทุรกั๋นดาร หื้อคนหมู่นี้ปิ๊กไปก่อนบ๋อ เปื้อจะได้ไปเซาะซื้อของกิ๋นกั๋นต๋ามหมู่บ้านต่างๆ นั้น”

16 แต่พระเยซูตอบว่า “หื้อหมู่เขาอยู่กั๋นตี้นี่เต๊อะ แต่หมู่ต้านไปเซาะของกิ๋นมาเลี้ยงเขาเหีย”

17 หมู่สาวกตอบว่า “ตี้นี่หมู่เฮามีก้าเข้าหนมปังห้าก้อนกับป๋าสองตั๋วเต้าอั้น”

18 พระเยซูบอกว่า “เอามาหื้อเฮาตี้นี่ลอ” 19 พระเยซูสั่งคนตังหลายนั่งลงบนหญ้า แล้วฮับเข้าหนมปังห้าก้อนกับป๋าสองตั๋วนั้นมา แล้วแหงนหน้าขึ้นไปผ่อฟ้าสวรรค์ขอบพระคุณพระเจ้า พระองค์ก็หักเข้าหนมปังแล้วเอาเข้าหนมปังกับป๋านั้นหื้อหมู่สาวกแจกคนตังหลาย 20 คนตึงหมดได้กิ๋นอิ่มกู้คน แล้วหมู่สาวกก็เก็บของกิ๋นตี้เหลือได้สิบสองซ้าเต๋มๆ 21 คนตี้กิ๋นอยู่ตี้หั้นมีป้อจายประมาณห้าปันคน แม่ญิงกับหละอ่อนบ่ได้นับ

22 หลังจากนั้นสักกำ พระเยซูก็บอกหื้อหมู่สาวกลงเฮือข้ามฟากไปก่อน ส่วนพระองค์ยังอยู่ตี้หั้นเปื้อส่งคนตังหลายปิ๊กบ้าน 23 เมื่อส่งคนตังหลายปิ๊กเมือบ้านหมดแล้ว พระองค์ก็ขึ้นไปบนดอยคนเดียวเปื้ออธิษฐาน มืดค่ำแล้วพระองค์ก็ยังอยู่ตี้หั้นคนเดียว 24 ส่วนเฮือของหมู่สาวกได้ออกจากฝั่งไปจ้าดไก๋แล้ว ก่ำลังถูกคลื่นลมปั๊ดไปปั๊ดมาย้อนเฮือตอลม

25 ประมาณตี๋สามเถิงหกโมงเจ๊า พระเยซูเตียวบนน้ำไปหาหมู่เขา 26 เมื่อหมู่สาวกหันพระองค์เตียวมาบนน้ำ ก็ตกใจ๋กั๋ว ปากั๋นฮ้องเสียงดังว่า “ผี”

27 แต่พระเยซูอู้กับหมู่เขาต๋อนนั้นว่า “แป๋งใจ๋ดีๆ ไว้ นี่เฮาเน่อ บ่ถ้ากั๋ว”

28 เปโตรอู้ว่า “ถ้าเป๋นอาจ๋ารย์แต๊ๆ แล้ว ฮ้องข้าพเจ้าเตียวบนน้ำไปหากำ”

29 พระเยซูบอกว่า “มาแหละ” เปโตรก็ออกจากเฮือเตียวบนน้ำไปหาพระเยซู 30 แต่เมื่อเปโตรหันคลื่นลมแฮงก็กั๋ว เมื่อก่ำลังจะจ๋มลงน้ำ ก็เอิ้นเสียงดังว่า “อาจ๋ารย์ จ้วยกำเต๊อะ”

31 พระเยซูก็ฟั่งยื่นมือจั๊กตั๋วเขาไว้อู้ว่า “ต้านมีความเจื้อหน้อยแต๊ๆ สงสัยเยียะหยัง”

32 เมื่อพระเยซูกับเปโตรขึ้นเฮือแล้วลมก็ย้าง 33 หมู่สาวกตี้อยู่ในเฮือปากั๋นมากราบไหว้พระเยซู แล้วอู้ว่า “ต้านเป๋นพระบุตรของพระเจ้าแต๊ๆ”

34 หลังจากข้ามฟากมาแล้ว ก็มาแผวฝั่งแคว้นเยนเนซาเรท 35 เมื่อคนตี้หั้นจ๋ำพระเยซูได้ ก็ส่งข่าวเอิ้นบอกกั๋นไปใคว่แคว้น คนตังหลายก็ปาคนป่วยมาหาพระองค์ 36 เปื้ออ้อนวอนขอหยุบตี๋นเสื้อของพระองค์เต้าอั้นก็ปอแล้ว ใผตี้ได้หยุบตี๋นเสื้อคุมของพระองค์ก็หายป่วยกั๋นหมดกู้คน