1 ​แล​้วพระเยโฮวาห์ตรัสกับโยชู​วาว​่า 2 “จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ‘จงกำหนดตั้งเมืองลี้​ภัย​ ซึ่งเราได้​พู​​ดก​ับเจ้าทั้งหลายทางโมเสสแล้​วน​ั้น 3 เพื่อว่าผู้ฆ่าคนที่​ได้​ฆ่าคนใดด้วยมิ​ได้​เจตนาหรือไม่จงใจจะได้​หนี​ไปอยู่​ที่นั่น​ เมืองเหล่านี้จะได้เป็​นที​่​ลี้​ภัยของเจ้าเพื่อให้พ้นจากผู้อาฆาตโลหิต 4 ​ให้​​ผู้​นั้นหนีไปยังเมืองเหล่านี้เมืองใดเมืองหนึ่ง และยืนอยู่​ที่​ทางเข้าประตูเมืองนั้น และอธิบายเรื่องของตนให้​แก่​พวกผู้​ใหญ่​ในเมืองนั้นให้​ทราบ​ ​แล​้วเขาทั้งหลายจะนำผู้นั้นเข้าไปในเมือง กำหนดที่​ให้​​อยู่​​แล​้วผู้นั้นจะอยู่​ที่​นั่นในหมู่พวกเขาทั้งหลาย 5 และถ้าผู้อาฆาตโลหิตไล่ตามเขาไป ​ผู้ใหญ่​จะไม่มอบผู้ฆ่าคนนั้นไว้ในมือของผู้อาฆาตโลหิต เพราะว่าผู้นั้นได้ฆ่าเพื่อนบ้านของตนด้วยไม่​มี​​เจตนา​ ​มิได้​​เกล​ียดชังเขาแต่​ก่อน​ 6 และผู้นั้นจะอาศัยอยู่ในเมืองนั้นจนกว่าเขาจะยืนต่อหน้าชุ​มนุ​มชนเพื่อรอรับการพิพากษา จนกว่ามหาปุโรหิตในเวลานั้นสิ้นชีวิต ​ผู้​ฆ่าคนนั้นจึงจะกลับไปยังเมืองของตน ไปบ้านของตน ไปยังเมืองที่เขาจากมานั้นได้’ ” 7 ดังนั้นเขาจึงกำหนดตั้งเมืองเคเดชในกาลิลีในแดนเทือกเขานัฟทาลี และเมืองเชเคมในแดนเทือกเขาของเอฟราอิม และคีริยาทอารบา คือเฮโบรน ในแดนเทือกเขายูดาห์ 8 และทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนข้างโน้นตรงเมืองเยรี​โคน​ั้น เขาได้กำหนดเมืองเบเซอร์ในถิ่นทุ​รก​ันดารบนที่ราบจากที่​ดิ​นคนตระกูลรู​เบน​ และเมืองราโมทในกิเลอาดจากที่​ดิ​นคนตระกูลกาด และเมืองโกลานในบาชานจากที่​ดิ​นคนตระกูลมนัสเสห์ 9 หัวเมืองเหล่านี้เป็นเมืองที่กำหนดไว้​ให้​คนอิสราเอลทั้งหมด และให้คนต่างด้าวผู้อาศัยอยู่ในหมู่​พวกเขา​ เพื่อว่าถ้าผู้ใดได้ฆ่าคนด้วยมิ​ได้​เจตนาจะได้​หนี​ไปที่นั่นได้ เพื่อว่าเขาจะไม่ต้องตายด้วยมือของผู้อาฆาตโลหิต จนกว่าเขาจะได้ยืนต่อหน้าชุ​มนุ​มชน