90
Tanrı adamı Moşe’nın duası
1 Ey Efendi, tüm nesiller boyu
Sen bizim meskenimiz oldun.
2 Dağlar doğmadan önce,
Sen yeryüzünü ve dünyayı yaratmadan önce,
Öncesizlikten sonsuza dek, Tanrı sensin.
3 İnsanı yıkıp şöyle dersin:
“Geri dönün, insanoğulları.”
4 Çünkü senin gözünde bin yıl geçmiş dün gibi,
Gece nöbeti gibidir.
5 Uyuduklarında onları süpürürsün.
Sabahleyin biten ot gibidirler.
6 Sabahleyin filizlenip yeşerir,
Akşama doğru solup kurur.
7 Çünkü senin öfkenle tükeniriz.
Gazabınla şaşkına döneriz.
8 Kötülüklerimizi önüne,
Gizli günahlarımızı senin varlığının ışığına koydun.
9 Çünkü bütün günlerimiz senin gazabında geçiyor.
Yıllarımızı bir soluk gibi bitirmekteyiz.
10 Yıllarımızın günleri yetmiş,
Ya da gücünle sekseni bulursa,
Yine de onların en parlak zamanı emek ve kederdir,
Çünkü çabuk geçiyor ve uçup gidiyoruz.
11 Öfkenin gücünü,
Gazabını sana duyulan korkuya göre kim bilebilir?
12 Öyleyse bize günlerimizi saymayı öğret,
Öyle ki, bilge bir yürek kazanalım.
13 Acı, ey Yahve!
Ne vakte kadar?
Hizmetkârlarına merhamet et!
14 Sabahleyin bizi sevgi dolu iyiliğinle doyur,
Öyle ki, tüm günlerimiz boyunca sevinip mutlu olalım.
15 Bizi sıkıntıya soktuğun günler kadar,
Kötülük gördüğümüz yıllar kadar bizi sevindir.
16 İşin hizmetkârlarına,
Yüceliğin onların çocuklarına görünsün.
17 Tanrımız Yahve’nin lütfu üzerimizde olsun.
Ellerimizin işini bizim için pekiştir.
Evet, ellerimizin işini pekiştir.