Chapter 15

¶ Ug unya ang mga maniningil sa buhis ug ang mga makasasala miduol silang tanan sa pagpatalinghug kaniya.

Ug ang mga Fariseo ug mga escriba nanagbagutbot nga nag-ingon, "Kining tawhana nagaabiabi sa mga makasasala ug nakigsalo kanila sa pagpangaon."

Busa iyang gisultihan sila niining usa ka sambingay:

"Kinsa bang tawhana kaninyo nga may usa ka gatus ka mga karnero, nga kon kawad-an siyag usa kabuok niini, dili mobiya sa kasiyaman ug siyam diha sa kaawaawan ug moadto sa pagpangita niadtong usa nga nawala, hangtud nga hikaplagan niya kini?

Ug sa iya na kining makaplagan, kini pas-anon niya nga malipayon diha sa iyang mga abaga.

Ug sa mahiuli na siya, iyang tigumon ang iyang mga higala ug mga silingan ug ingnon sila, `Pangalipay kamo uban kanako, kay hingkaplagan ko ang akong karnero nga nawala.`

Sultihan ko kamo, nga sa ingon usab niana may labi pang kalipay unya didto sa langit tungod sa usa ka makasasala nga magahinulsol kay sa tungod sa kasiyaman ug siyam ka mga tawong matarung nga wala magkinahanglan sa paghinulsol.

"O kinsa bang babayhana nga may napulo kabuok nga mga drakma, nga kon kawad-an siyag usa kabuok niini, dili modagkot ug suga ug dili silhigan niya ang balay, ug dili niya kini pangitaon pag-ayo hangtud iyang makaplagan?

Ug sa makaplagan na niya kini, iyang tigumon ang iyang mga higala ug mga silingan ug magaingon, `Pangalipay kamo uban kanako, kay hingkaplagan ko ang salapi nga nawala.`

Sultihan ko kamo, nga sa ingon usab niana may kalipay unya sa atubangan sa mga manolunda sa Dios tungod sa usa ka makasasala nga magahinulsol."

¶ Ug siya miingon, "Dihay usa ka tawo nga may duha ka anak nga lalaki;

ug ang manghud miingon sa iyang amahan, `Amahan, ihatag kanako ang akong bahin sa katigayonan.` Ug kanila iyang gibahin ang iyang katigayonan.

Wala dangtig pila ka adlaw, sa nahipos na niya ang iyang tanang kabtangan, ang anak nga manghud mipanaw ngadto sa usa ka halayong yuta, ug didto iyang giusik-usikan ang iyang katigayonan pinaagi sa pagkinabuhi nga mapatuyangon.

Ug sa nagasto na niya ang tanan, miabut ang usa ka dakung gutom niadtong yutaa, ug siya misugod sa pagbati sa kawalad-on.

Busa siya miadto ug mikapyot sa usa sa mga nagpuyo niadtong yutaa, ug siya gisugo niini ngadto sa iyang kaumahan aron sa paglawog sa mga baboy.

Ug siya nangandoy sa pagbusog sa iyang kaugalingon bisan pa sa mga bunga sa biya-tilis nga ginakaon sa mga baboy; ug walay tawo nga mihatag kaniyag bisan unsa.

Apan sa nahiulian na siya sa pamuot, siya miingon, `Pagkadaghan gayud sa mga sinuholan sa akong amahan nga may mga pagkaon nga nanghingapin, samtang dinhi nagakamatay ako sa gutom!

Motindog ug moadto ako sa akong amahan ug ingnon ko siya, "Amahan, nakasala ako batok sa langit ug sa imong atubangan;

ug dili na ako takus pagatawgon pa nga imong anak; himoa na lang ako nga usa sa imong mga sinuholan."`

Ug siya mitindog ug miadto sa iyang amahan. Apan samtang didto pa siya sa halayo, nakita siya sa iyang amahan ug kini giabut ug kaluoy, ug midalagan ug migakos kaniya ug gihagkan siya.

Ug ang anak miingon kaniya, `Amahan, nakasala ako batok sa langit ug sa imong atubangan; ug dili na ako takus pagatawgon pa nga imong anak; himoa nalang ako nga usa sa imong mga sinuholan.`

Apan ang amahan miingon sa iyang mga ulipon, `Dad-a ninyo dinhi sa madali ang labing maayong kupo ug isul-ob kini kaniya; ug butangig singsing ang iyang kamot, ug sapatosi ang iyang mga tiil;

ug dad-a dinhi ang nating baka nga gipatambok ug ihawa kini, ug mangaon kita ug managsadya;

kay kining akong anak namatay na, apan karon nabuhi siya pag-usab; siya nawala na, apan karon hingkaplagan siya.` Ug sila misugod sa pagsadya.

"Ug ang iyang anak nga magulang didto sa uma; ug sa nagsingabut siya duol sa balay, iyang nadungog ang honi ug panagsayaw.

Ug iyang gitawag ang usa sa mga binatonan ug iyang gipangutana siya ngano kadto.

Ug kini mitubag kaniya, `Ang imong igsoon nahiabut, ug ang imong amahan nagpaihaw sa nating baka nga gipatambok, tungod kay kining igsoon mo nahiuli man kaniya nga buhi ug maayo rag panglawas.`

Apan nasuko siya ug midumili sa pagsulod. Ug ang iyang amahan migula ug mialam-alam kaniya,

apan siya mitubag sa iyang amahan, `Tan-awa, sulod niining daghang katuigan nagaalagad ako kanimo, ug wala gayud ako makalapas sa bisan unsa nga imong gisugo; ngani wala ako nimo hatagi bisan na lang untag nating kanding aron makahimo ako sa pagsadya uban sa akong mga higala.

Apan sa paghiabut niining imong anak nga milamoy sa imong katigayonan kauban sa dautang mga babaye, giihawan mo siya sa nating baka nga gipatambok!`

Ang amahan mitubag kaniya, `Anak ko, sa kanunay nagpakig-uban ikaw kanako, ug ang tanang butang ko imo usab.

Apan ang pagsadya ug paglipay kinahanglan himoon ta, kay kining imong igsoon namatay na, apan karon nabuhi siya pag-usab; siya nawala na, apan karon hingkaplagan siya.`"