Chapter 10

¶ "Sa pagkatinuod, sa pagkatinuod, magaingon ako kaninyo, nga ang tawo nga mosulod sa toril nga dili moagi sa pultahan kondili mokatkat sa laing kaagian, kana siya kawatan ug tulisan.

Apan ang mosulod agi sa pultahan mao ang magbalantay sa mga karnero.

Siya pagaablihan sa portero, ug ang mga karnero magapatalinghug sa iyang tingog, ug ang iyang kaugalingong mga karnero pagatawgon niya sa ngalan ug pagamandoan niya sila paingon sa gawas.

Ug sa madala na niya sa gawas ang tanan nga iyang kaugalingon, siya molakaw nga magauna kanila, ug kaniya magasunod ang mga karnero, kay sila makasabut man sa iyang tingog.

Apan sa lain nga magbalantay sila dili mosunod, hinonoa mokalagiw sila gikan kaniya, kay sila dili man makasabut sa tingog sa lain nga mga magbalantay."

Kini gipasumbingay kanila ni Jesus, apan wala sila makasabut sa iyang gisulti kanila.

Busa si Jesus miusab pag-ingon kanila, "Sa pagkatinuod, sa pagkatinuod, magaingon ako kaninyo, nga ako mao ang pultahan alang sa mga karnero.

Ang tanan nga nahianhi una kanako, sila mga kawatan ug mga tulisan, apan ang mga karnero wala magpatalinghug kanila.

Ako mao ang pultahan; kon adunay mosulod agi kanako, siya maluwas; ug siya mosulod ug mogula ug makakaplag siyag masibsib.

Ang kawatan moanha aron lamang sa pagpangawat ug pagpatay ug paglaglag. Ako mianhi aron sila makabaton ug kinabuhi, ug sa pagpakabaton niini sa madagayaon gayud.

Ako mao ang maayong magbalantay sa mga karnero. Ang maayong magbalantay sa mga karnero magahalad sa iyang kinabuhi sa pagpakamatay alang sa mga karnero.

Ang sinuholan lamang ug dili magbalantay sa mga karnero, ni kinsa ang mga karnero dili iyang kaugalingon, inigpakakita niya sa lobo nga magsingabut, kini siya mobiya sa mga karnero ug mokalagiw; ug sila pagatangagon sa lobo ug pagapatibulaagon.

Siya mokalagiw kay siya sinuholan man lamang ug walay kahangawa alang sa mga karnero.

Ako mao ang maayong magbalantay sa mga karnero. Ako nakaila sa mga ako, ug ang mga ako nakaila kanako,

maingon nga ang Amahan nakaila kanako ug ako nakaila sa Amahan. Ug igahalad ko ang akong kinabuhi sa pagpakamatay alang sa mga karnero.

Ug ako adunay ubang mga karnero nga dili sakop niining torila. Kinahangian pagamandoan ko usab sila, ug sila magapatalinghug sa akong tingog. Ug usa ra unya ang panon, ug usa ang magbalantay.

Ako gihigugma sa Amahan sa katarungan nga mao kini: kay ako magahalad man sa pagpakamatay sa akong kinabuhi, sa paghalad niini aron mabawi ko ra usab unya.

Walay tawo nga makakuha niini gikan kanako, hinonoa ginahalad ko kini sa kinaugalingon kong pagbuot. May kagahum ako sa paghalad niini, ug may kagahum ako sa pagbawi niini. Kining maong sugo nadawat ko gikan sa akong Amahan."

¶ Ug nahitabo na usab ang pagkasumpaki sa mga Judio tungod niining mga pulonga.

Daghan kanila ang nanag-ingon, "Kini siya giyawaan ug nagsalimoang. Nganong mamati man kamo kaniya?"

Ang uban nanag-ingon, "Kining mga pulonga dili iya sa giyawaan. Makahimo ba ugod ang yawa sa pagpabuka sa mga mata sa buta?"

¶ Ug nahitabo nga didto sa Jerusalem gisaulog ang fiesta sa Didikasyon.

Tingtugnaw kadto, ug si Jesus naglakawlakaw sulod sa templo sa portico ni Salomon.

Ug unya gialirongan siya sa mga Judio ug ilang gipangutana nga nanag-ingon, "Unsa pa man kadugay ang imong pagpakulba-hinam kanamo? Kon ugaling ikaw mao man ang Cristo, nan, tug-ani kami sa laktud gayud."

Ug kanila mitubag si Jesus nga nag-ingon, "Gitug-anan ko na bitaw kamo, apan wala kamo managpanoo. Ang mga buhat nga akong ginahimo sa ngalan sa akong Amahan, kini nagapamatuod mahitungod kanako.

Apan kamo wala managpanoo tungod kay kamo dili man kauban sa akong mga karnero.

Ang akong mga karnero nagapatalinghug sa akong tingog, ug ako nakaila kanila, ug sila nagasunod kanako.

Ug ginahatagan ko silag kinabuhing dayon, ug sila dili gayud malaglag, ug walay bisan kinsa nga magaagaw kanila gikan sa akong kamot.

Ang akong Amahan nga maoy naghatag kanila nganhi kanako, siya labing daku sa tanan ug walay bisan kinsa nga makahimo sa pag-agaw kanila gikan sa kamot sa Amahan.

Ako ug ang Amahan usa ra."

Unya ang mga Judio namunit na usab ug mga bato aron ilang ilabay kaniya sa pagpatay kaniya.

Ug kanila si Jesus mitubag nga nag-ingon, "Gipakitaan ko kamog daghang mga maayong buhat gikan sa Amahan. Unsa ba niining mga buhata ang hinungdan nga tungod niini inyo akong pagabatoon?"

Kaniya mitubag ang mga Judio nga nanag-ingon, "Batoon ikaw namo dili tungod sa imong pagbuhat ug maayo, kondili tungod sa pagpasipala batok sa Dios; kay ikaw nagpaka-Dios, nga tawo ka ra man unta."

Ug kanila mitubag si Jesus nga nag-ingon, "Dili ba nahisulat man kini sa inyong kasugoan, `Ako nag-ingon, Mga dios kamo`?

Kon iya man ganing ginganlan ug mga dios kadtong mga gisultihan sa pulong sa Dios (ug dili arang mabungkag ang kasulatan),

ingnon ba diay ninyo ako, ang gididikar sa Amahan ug gipadala niya nganhi sa kalibutan, `Ikaw nagpasipala,` tungod lang kay nag-ingon ako, `Anak ako sa Dios`?

Kon ang akong gipamuhat dili man mga buhat sa akong Amahan, nan, ayaw kamo pagtoo kanako;

apan kon mao man kini, nan, bisan kon dili kamo motoo kanako, toohi ninyo ang mga buhat aron kamo mahibalo ug makasabut nga ang Amahan ania kanako ug ako anaa sa Amahan."

¶ Ug siya ila na usab nga gisulayan sa pagdakop, apan siya miikyas gikan sa ilang mga kamot.

Ug siya miadto na usab sa tabok sa Jordan sa dapit diin didto gani si Juan nagpangbautismo pag-una, ug si Jesus nagpabilin didto.

Ug daghan ang nangadto kaniya; ug sila nanag-ingon, "Si Juan walay nahimong milagro, apan tinuod ang tanang gisulti ni Juan mahitungod niining tawhana."

Ug daghan ang mga misalig kang Jesus didto.