Chapter 16

¶ Unya nadungog ko ang usa ka makusog nga tingog gikan sa templo, nga nag-ingon sa pito ka mga manolunda, "Umadto kamo ug iyabo ninyo sa yuta ang pito ka mga panaksan sa kapungot sa Dios."

Ug milakaw ang nahaunang manolunda ug ang iyang panaksan iyang giyabo sa yuta, ug unya dihay mangil-ad ug mangotngot nga mga kabahong nga mitakboy sa mga tawong nanagdala sa marka sa mapintas nga mananap ug nanagsimba sa iyang larawan.

Ang ikaduhang manolunda miyabo sa iyang panaksan ngadto sa dagat, ug ang dagat nahimong daw dugo sa usa ka minatay, ug nangamatay ang tanang buhing butang diha sa dagat.

Ang ikatulong manolunda miyabo sa iyang panaksan ngadto sa mga suba ug sa mga tuboran sa tubig, ug kini sila nangahimong dugo.

Ug nadungog ko ang manolunda sa katubigan nga nag-ingon, Husto ikaw niining imong mga paghukom, ikaw nga mao ang sa karon ug ang sa kagahapon, O Balaan.

Kay sa mga tawo giula ang dugo sa mga balaan ug sa mga profeta, ug gihatag mo kanila ang dugo aron ilang pagaimnon. Mao kini ang angay kanila!"

Ug nadungog ko ang halaran nga misinggit, Oo, Ginoong Dios nga Makagahum sa Tanan, matuod ug husto ang imong mga hukom!"

¶ Ug ang ikaupat nga manolunda miyabo sa iyang panaksan diha sa ibabaw sa Adlaw, ug ang Adlaw gihatagan ug gahum sa pagpaig sa katawhan pinaagig kalayo.

Ug ang katawhan nangapaig sa hilabihang kainit, ug nanagpasipala sila sa ngalan sa Dios nga may gahum sa ibabaw niining mga hampak; apan wala sila managhinulsol ni maghatag kaniyang himaya.

Ang ikalimang manolunda miyabo sa iyang panaksan diha sa ibabaw sa trono sa mapintas nga mananap, ug ang gingharian niini gitakyapan sa kangitngit; ug ang mga tawo nanagpamaak sa ilang mga dila tungod sa kasakit

ug ilang gipasipalahan ang Dios sa langit tungod sa ilang mga kasakit ug sa ilang mga kabahong; apan wala nila hinulsoli ang ilang mga binuhatan.

¶ Ang ikaunom nga manolunda miyabo sa iyang panaksan sa ibabaw sa dakung suba sa Eufrates, ug nahubsan kini sa tubig, aron sa pagtagana ug agianan alang sa mga hari gikan sa sidlakan.

Ug nakita ko nga diha sa baba sa dragon, ug sa baba sa mapintas nga mananap, ug sa baba sa mini nga profeta, nanggula gikan niini ang tulo ka mga mahugawng espiritu nga morag mga baki;

kay kini sila mao man ang mga espiritu sa mga yawa nga magahimog mga milagro, nga managpangadto sa mga hari sa tibuok kalibutan aron sa pagtigum kanila sa pag-asdang sa gubat sa dakung adlaw sa Dios nga Makagagahum sa Tanan.

("Tan-awa, moanhi ako ingon sa kawatan! Bulahan ang magatukaw, nga magabantay sa iyang mga bisti aron dili siya magalakaw nga hubo ug magadayag ang iyang pagkamakauulaw!")

Ug ilang gipanagtigum sila sa dapit nga sa pinulongang Hebreohanon ginganlag Armagedon.

¶ Ug ang ikapitong manolunda miyabo sa iyang panaksan ngadto sa kahanginan, ug gikan sa templo, gikan sa trono, dihay migula nga usa ka dakung tingog nga nag-ingon, "Natapus na ang tanan!"

Ug midason ang mga pangidlap sa kilat, ug ang makusog nga mga kagahub, ug ang mga paglipak sa dalogdog, ug ang usa ka dakung linog nga wala pay ingon sukad may tawo nga nagpuyo sa yuta, hilabihan gayud ka daku ang maong linog.

Ang bantugang siyudad nabuak sa tulo ka bahin, ug ang mga siyudad sa kanasuran nangagun-ob, ug unya ang Dios nahinumdom sa bantugang Babilonia, sa pagpalad-ok kaniya hangtud matiti ang tagayan sa kapintas sa iyang kapungot.

Ug ang tanang kapuloan nangahanaw, ug wala nay mga bukid nga makita;

ug dihay dagkung mga panibug-ok sa ulan, nga tagkalim-an ka kilo ang gibug-aton, nga diha sa mga tawo mangatagak gikan sa langit; ug ang Dios gibalikas sa mga tawo tungod sa hampak sa nanibug-ok nga ulan, hilabihan gayud ka makalilisang ang maong hampak.