Chapter 2

ต่อไปนี้เป็นประชาชนแห่งมณฑลที่ขึ้นมาจากการเป็นเชลยในพวกที่ถูกกวาดไป ซึ่งเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนได้กวาดเอาไปเป็นเชลยยังบาบิโลน และกลับไปยังเยรูซาเล็มและยูดาห์ ต่างก็ไปยังเมืองของตน

เขาทั้งหลายมากับเศรุบบาเบลคือ เยชูอา เนหะมีย์ เสไรอาห์ เรเอไลยาห์ โมรเดคัย บิลชาน มิสปาร์ บิกวัย เรฮูม และบาอานาห์ จำนวนผู้ชายของประชาชนอิสราเอลคือ

คนปาโรช สองพันหนึ่งร้อยเจ็ดสิบสองคน

คนเชฟาทิยาห์ สามร้อยเจ็ดสิบสองคน

คนอาราห์ เจ็ดร้อยเจ็ดสิบห้าคน

คนปาหัทโมอับ คือลูกหลานของเยชูอาและโยอาบ สองพันแปดร้อยสิบสองคน

คนเอลาม หนึ่งพันสองร้อยห้าสิบสี่คน

คนศัทธู เก้าร้อยสี่สิบห้าคน

คนศักคัย เจ็ดร้อยหกสิบคน

คนบานี หกร้อยสี่สิบสองคน

คนเบบัย หกร้อยยี่สิบสามคน

คนอัสกาด หนึ่งพันสองร้อยยี่สิบสองคน

คนอาโดนีคัม หกร้อยหกสิบหกคน

คนบิกวัย สองพันห้าสิบหกคน

คนอาดีน สี่ร้อยห้าสิบสี่คน

คนอาเทอร์คือของเฮเซคียาห์ เก้าสิบแปดคน

คนเบไซ สามร้อยยี่สิบสามคน

คนโยราห์ หนึ่งร้อยสิบสองคน

คนฮาชูม สองร้อยยี่สิบสามคน

คนกิบบาร์ เก้าสิบห้าคน

คนชาวเบธเลเฮม หนึ่งร้อยยี่สิบสามคน

ชาวเนโทฟาห์ ห้าสิบหกคน

ชาวอานาโธท หนึ่งร้อยยี่สิบแปดคน

คนอัสมาเวท สี่สิบสองคน

คนชาวคีริยาทอาริม ชาวเคฟีราห์ และชาวเบเอโรท เจ็ดร้อยสี่สิบสามคน

คนชาวรามาห์ และชาวเกบา หกร้อยยี่สิบเอ็ดคน

ชาวมิคมาส หนึ่งร้อยยี่สิบสองคน

ชาวเบธเอลและชาวอัย สองร้อยยี่สิบสามคน

คนชาวเนโบ ห้าสิบสองคน

คนชาวมักบีช หนึ่งร้อยห้าสิบหกคน

คนเอลามอีกคนหนึ่ง หนึ่งพันสองร้อยห้าสิบสี่คน

คนชาวฮาริม สามร้อยยี่สิบคน

คนชาวโลด ชาวฮาดิด และชาวโอโน เจ็ดร้อยยี่สิบห้าคน

คนชาวเยรีโค สามร้อยสี่สิบห้าคน

คนเสนาอาห์ สามพันหกร้อยสามสิบคน

บรรดาปุโรหิตคือ คนเยดายาห์ วงศ์วานเยชูอา เก้าร้อยเจ็ดสิบสามคน

คนอิมเมอร์ หนึ่งพันห้าสิบสองคน

คนปาชเฮอร์ หนึ่งพันสองร้อยสี่สิบเจ็ดคน

คนฮาริม หนึ่งพันสิบเจ็ดคน

คนเลวีคือ คนเยชูอาและขัดมีเอล ฝ่ายคนโฮดาวิยาห์ เจ็ดสิบสี่คน

พวกนักร้องคือ คนอาสาฟ หนึ่งร้อยยี่สิบแปดคน

ลูกหลานคนเฝ้าประตูคือ คนชัลลูม คนอาเทอร์ คนทัลโมน คนอักขูบ คนฮาทิธา และคนโชบัย รวมกันหนึ่งร้อยสามสิบเก้าคน

คนใช้ประจำพระวิหาร คือคนศีหะ คนฮาสูฟา คนทับบาโอท

คนเคโรส คนสีอาฮา คนพาโดน

คนเลบานาห์ คนฮากาบาห์ คนอักขูบ

คนฮากาบ คนชัลมัย คนฮานัน

คนกิดเดล คนกาฮาร์ คนเรอายาห์

คนเรซีน คนเนโคดา คนกัสซาม

คนอุสซาห์ คนปาเสอาห์ คนเบสัย

คนอัสนาห์ คนเมอูนิม คนเนฟิสิม

คนบัคบูค คนฮาคูฟา คนฮารฮูร

คนบัสลูท คนเมหิดา คนฮารชา

คนบารโขส คนสิเสรา คนเทมาห์

คนเนซิยาห์ และคนฮาทิฟฟา

ลูกหลานข้าราชการของซาโลมอนคือ คนโสทัย คนโสเฟเรท คนเปรุดา

คนยาอาลาห์ คนดารโคน คนกิดเดล

คนเชฟาทิยาห์ คนฮัทธิล คนโปเคเรทแห่งซาบาอิม และคนอามี

คนใช้ประจำพระวิหารและลูกหลานของข้าราชการของซาโลมอนทั้งสิ้น เป็นสามร้อยเก้าสิบสองคน

ต่อไปนี้เป็นบรรดาผู้ที่ขึ้นมาจากเทลเมลาห์ เทลฮารชา เครูบ อัดดาน และอิมเมอร์ แต่เขาพิสูจน์เรือนบรรพบุรุษของเขาหรือเชื้อสายของเขาไม่ได้ ว่าเขาเป็นคนอิสราเอลหรือไม่

คือคนเดไลยาห์ คนโทบีอาห์ และคนเนโคดา รวมหกร้อยห้าสิบสองคน

และจากลูกหลานของปุโรหิตด้วยคือ คนฮาบายาห์ คนฮักโขส และคนบารซิลลัย ผู้ได้ภรรยาจากบุตรสาวของบารซิลลัย คนกิเลอาด จึงได้ชื่อตามนั้น

คนเหล่านี้เมื่อค้นหาชื่อในทะเบียนที่เขาขึ้นไว้ในสำมะโนครัวเชื้อสายก็ไม่พบ จึงถือว่าเป็นมลทิน และถูกตัดออกจากตำแหน่งปุโรหิต

ผู้ว่าราชการเมืองสั่งเขามิให้รับประทานอาหารบริสุทธิ์ที่สุด จนกว่าจะมีปุโรหิตที่จะปรึกษากับอูรีมและทูมมีมเสียก่อน

ชุมนุมชนทั้งหมดรวมกันมี สี่หมื่นสองพันสามร้อยหกสิบคน

นอกเหนือจากคนใช้ชายหญิงซึ่งมีอยู่เจ็ดพันสามร้อยสามสิบเจ็ดคน และเขามีนักร้องชายหญิงสองร้อยคน

ม้าของเขามีเจ็ดร้อยสามสิบหกตัว ล่อของเขาสองร้อยสี่สิบห้าตัว

อูฐของเขาสี่ร้อยสามสิบห้าตัว และลาของเขาหกพันเจ็ดร้อยยี่สิบตัว

ประมุขของบรรพบุรุษบางคน เมื่อเขามาถึงที่พระนิเวศของพระเยโฮวาห์ซึ่งอยู่ในเยรูซาเล็ม ได้ถวายตามใจสมัครเพื่อพระนิเวศของพระเจ้า เพื่อจะสร้างพระนิเวศขึ้นในที่เดิม

เขาถวายตามกำลังของเขาแก่กองทรัพย์เพื่อพระราชกิจ เป็นทองคำหกหมื่นหนึ่งพันดาริค เงินห้าพันมาเน และเครื่องแต่งกายปุโรหิตหนึ่งร้อยตัว

บรรดาปุโรหิต คนเลวี ประชาชนส่วนหนึ่ง นักร้อง คนเฝ้าประตู และคนใช้ประจำพระวิหารอยู่ตามเมืองของตน และอิสราเอลทั้งปวงอยู่ตามเมืองของเขา