Муқеддес Калам (кирил йезиқ) Вәһий 18

Бабилниң гумран болуши

1 У ишлардин кейин мән чоң һоқуқлуқ йәнә бир пәриштиниң асмандин чүшүватқанлиғини көрдүм. Йәр йүзи униң җулалилиғидин йоруп кәтти.

2 Пәриштә жуқури аваз билән мундақ вақириди: —

«Ғулиди! Катта шәһәр Бабил ғулиди!

Әнди у җинларниң макани, һәр бир напак роһларниң солақханиси,

Һәр бир мәкруһ вә жиркиничлик қушларниң солақ-чаңгиси болди! □ ■

3 Чүнки барлиқ әлләр униң зина-бузуқлуғиниң сәвдалиқ шарабидин ичишти;

Йәр йүзидики барлиқ падишалар униң билән бузуқлуқ өткүзүшти,

Йәр йүзидики содигәрләр униң әйш-ишритиниң әлвәкчилигидин бейишти».■

4 Асмандин йәнә бир авазни аңлидим: —

«И Мениң хәлқим, униң гуналириға шерик болмаслиғиңлар үчүн,

Һәм униң бешиға чүшидиған балаю-апәтләргә учримаслиғиңлар үчүн, униң ичидин чиқиңлар! □ ■

5 Чүнки униң гуналири пәләккә йәткидәк догилинип кәткән,

Худа униң һәққанийәтсизликлирини есигә алди.□ ■

6 У башқиларға яндурғинидәк униң қилғинини өзигә яндуруңлар;

Униң қилмишлириға мувапиқ икки һәссә қошлап қайтуруңлар;

У башқиларға әбҗәш қилип бәргән қәдәһтә униңға икки һәссә қоюқ әбҗәш қилиңлар.■

7 У өзини қанчилик улуқлиған болса,

Қанчилик әйш-ишрәттә яшиған болса,

Униңға шунчилик қийнилиш вә дәрд бериңлар;

У көңлидә: «Мән тул әмәс, бәлки тәхтә олтарған ханишмән;

Мән дәрд-әләмни әсла көрмәймән» дегини түпәйлидин, □ ■

8 Бу вәҗидин бир күн ичидила униңға чүшидиған балаю-апәтләр,

Йәни өлүм, дәрд-әләм вә ачарчилиқ келиду,

У от билән көйдүрүлиду;

Чүнки уни сорақ қилғучи Пәрвәрдигар Худа қудрәтликтур!».■

9 Униң билән бузуқлуқ қилған вә униң билән әйш-ишрәттә яшиған йәр йүзидики падишалар уни өртигән отниң ис-түтәклирини көргәндә, униң һалиға қарап жиға-зерә көтиришиду. ■ 10 Улар униң тартиватқан азавидин қорқуп, жирақта туруп дәйдуки:

— «Вай исит, вай исит, и катта шәһәр!

Аһ Бабил, күчлүк шәһәр!

Чүнки бир саат ичидила җазайиң бешиңға чүшти!»■

11 Йәр йүзидики содигәрләрму униң үстидә жиға-зерә қилишиду. Чүнки әнди уларниң кемидики жүк-маллирини, 12 йәни алтун-күмүч, қиммәтлик яқутлар, үнчә-мәрвайит, нәпис либас рәхт, сөсүн рәхт, жипәк, тоқ қизил рәңлик гәзмал, һәр хил хушбуй турунҗ яғачлар, пил чиши буюмлири, әң есил яғач, туч, төмүр вә мәрмәрләрдин ишләнгән хилму-хил буюмлар, □ 13 шуниңдәк қовзақдарчин, тетитқулар, хушбуй, мурмәкки, мәстики, шарап, зәйтун мейи, ақ ун, буғдай, кала, қой, ат, һарву вә инсанларниң тәнлири вә җанлири дегән маллирини сетивалидиған киши йоқтур.□ ■

14 (И Бабил, җениң мәстанә болған есил мевиләр сәндин кәтти,

Барлиқ һәшәмәтлик вә һәйвәтлик мал-дуниялириң сәндин йоқалди.

Улар буларни әнди һәргиз тапалмайду!)□

15 Бу малларни сетип бейиған содигәрләр болса шәһәрниң тартиватқан азавидин қорқуп, жирақта туруп униң үстидә жиға-зерә қилишип дейишидуки: —

16 «Вай исит, вай исит, и катта шәһәр!

Нәпис либас рәхтләргә, сөсүн вә тоқ қизил рәңлик гәзмалларға орилип,

Алтун, қиммәтлик яқутлар вә үнчә-мәрвайитлар билән безәлгәнсән! ■

17 Бир саат ичидила шунчә катта байлиқлар вәйран болди!»

Барлиқ кемә ғоҗайинлири, кемидики барлиқ йолучилар, кемичиләр вә деңизға тайинип җан бақидиғанларниң һәммиси жирақта туруп, 18 Уни өртигән отниң ис-түтәклирини көрүп:

— Бу катта шәһәргә қайси шәһәр тәң келәлисун? — дәп пәряд көтиришти. ■ 19 Улар башлириға топа чечип, пәряд көтиришүп, жиға-зерә қилишип:

— Вай исит, вай исит, у катта шәһәр!

У арқилиқ, униң дөлитидин, деңизда кемиси барлар бейиған еди!

Бир саат ичидила вәйран болди бу шәһәр! — дейишиду.

20 — «Униң бешиға кәлгәнләрдин шатлиниңлар,

Әй әрш, әй муқәддәс бәндиләр, расуллар вә пәйғәмбәрләр!

Чүнки Худа силәрниң дәвайиңлардики һөкүмни униң үстидин чиқарған!».■

21 Андин, күчлүк бир пәриштә түгмән тешиға охшаш йоған бир ташни көтирип, деңизға ташлап мундақ деди: —

«Мана шундақ шиддәт билән,

Катта шәһәр Бабил ғулитилиду,

У қайтидин көрүнмәйду! □ ■

22 Чилтарчиларниң, сазчиларниң,

Нәйчиләр вә сүнайчиларниң авази сениңдә қайтидин һәргиз аңланмайду,

Һәр хил һүнәрни қилидиған һүнәрвән сениңдә қайтидин һәргиз тепилмайду,

Түгмәнниңму авази сениңдә қайтидин һәргиз аңланмайду, □ ■

23 Һәтта чирақниң йоруғи сениңдә қайтидин һәргиз йорумайду,

Той болуватқан жигит-қизниң авази сениңдә қайтидин һәргиз аңланмайду;

Чүнки сениң содигәрлириң йәр йүзидики әрбаблар болуп чиқти,

Барлиқ әлләр сениң сеһир-әпсунлириңға алданди;■

24 Пәйғәмбәрләрниң, муқәддәс бәндиләрниң төкүлгән қанлири,

Шундақла йәр йүзидә барлиқ қирғин болғанларниң қанлириму униңда тепилди».■

□18:2 «Һәр бир мәкруһ вә жиркиничлик қушларниң солақ-чаңгиси болди..» — бәзи қедимки көчүрмиләрдә бу сөзләрдин кейин: «вә һәр бир һарам вә жиркиничлик һайванниң солақ-угиси болди» — дегән сөзләр қошулиду. «мунасивәтлик айәтләр» — «Йәш.» 13:19-22, 14:22-23, 21:9, «Йәр.» 50:34-40, 51:36-37.

■18:2 Йәш. 13:21; 21:9; 34:11,14; Йәр. 50:39; 51:8; Вәһ. 14:8.

■18:3 Вәһ. 14:8; 17:2.

□18:4 «мунасивәтлик айәтләр» — «Йәш.» 52:11, «Йәр.» 50:8, 51:6-8, 45 қатарлиқлар.

■18:4 Яр. 19:12; Йәш. 48:20; 52:11; Йәр. 51:6,45; 2Кор. 6:17.

□18:5 «мунасивәтлик айәт» — «Зәб.» 35:6.

■18:5 Вәһ. 16:19.

■18:6 Вәһ. 14:10.

□18:7 «мунасивәтлик айәт» — «Йәш.» 47:8.

■18:7 Йәш. 47:8.

■18:8 2Тес. 2:8; Вәһ. 17:16.

■18:9 Вәһ. 17:2; 18:3,18.

■18:10 Йәш. 21:9; Йәр. 51:1; Вәһ. 14:8.

□18:12 «тоқ қизил рәңлик гәзмал» — яки «тоқ қизил бояқ».

□18:13 «инсанларниң тәнлири вә җанлири дегән маллири» — «инсанларниң тәнлири вә җанлири» дегән ибарә бәлким қулларниң һалитини яки бу байларниң мал-мүлкиниң көп кишиләрниң җанлириниң бәдилигә кәлгәнлигини көрситишиму мүмкин. Қуллуқ адәмләрниң тәнлирини һалак қилипла қалмай, бәлки уларниң җан-һаятиниң һәр қандақ әһмийитидин мәһрум қилиду, әлвәттә.

■18:13 Әз. 27:13.

□18:14 «җениң мәстанә болған есил мевиләр сәндин кәтти» — «есил (пишқан) мевиләр» мошу йәрдә бәлким көчмә мәнидә болуп, һәр хил есил нәрсиләрни билдүриду.

■18:16 Вәһ. 17:4.

■18:18 Йәш. 34:10; Вәһ. 13:4; 18:9.

■18:20 Вәһ. 19:2.

□18:21 «мунасивәтлик айәтләр» — «Мис.» 5:15, «Йәр.» 51:-63-64.

■18:21 Йәр. 51:64.

□18:22 «мунасивәтлик айәтләр» — «Йәш.» 24:8-9, «Йәр.» 7:34, 16:9-10, 25:10, «Әз.» 26:13.

■18:22 Йәр. 25:10; Әз. 26:13.

■18:23 Йәр. 7:34; 16:9; 25:10.

■18:24 Вәһ. 17:6.